Kapodaster – przewodnik zakupowy, ranking i test 

 

Kapodaster do gitary klasycznej i akustycznej Capo to produkt, który znalazł się na pierwszym miejscu w zestawieniu. Został on zrobiony z metalu, a od wewnątrz pokryto go gumowym materiałem. Dzięki temu łatwo się go zakłada na gryf i nie trzeba się martwić o uszkodzenie podstrunnicy. Akcesorium jest lekkie, poręczne i zajmuje mało miejsca. Można je mieć zawsze pod ręką. Dobre opinie zdobywają też inne produkty, które możesz poznać, czytając nasze zestawienie. Drugie miejsce zajął kapodaster Jeremi U20 przeznaczony do ukulele i banjo. Gitarzyści przyznają, że to akcesorium dobrze trzyma struny. Produkt ma czarny kolor i elegancko wygląda.

 

 

Tabela porównawcza

 

 

 

11 najlepszych kapodastrów. Opinie w 2025 roku 

 

Poniższy ranking kapodastrów pomoże Ci w wyborze dobrej jakości produktu. Zestawienie składa się z opisów najlepiej ocenianych akcesoriów wraz z uwzględnieniem opinii konsumentów.

 

Kapodaster do gitary klasycznej

 

1. Kapodaster Gitary Klasycznej, Akustycznej + Kostka 

 

Kapodaster do gitary klasycznej i akustycznej Capo to przystępny cenowo produkt, na którego zakup z pewnością będzie mógł sobie pozwolić każdy gitarzysta. Akcesorium zrobiono z metalu i gumy. Jego wymiary to: Długość – 7 cm, szerokość – 1,1 cm i wysokość – 9 cm. Ten dobry i tani kapodaster ma czarny kolor.

W zestawie poza produktem znajdują się 3 kolorowe kostki do gry. Kapodaster łatwo założyć na gitarę. Wystarczy go rozchylić i wsunąć na gryf. Od wewnątrz produkt pokryto gumą, a wszystko po to, aby zabezpieczyć podstrunnicę przed uszkodzeniami. 

Osoby, które zdecydowały się kupić ten kapodaster, są zadowolone z jego użytkowania. Jakość wykonania produktu jest bardzo dobra. Docenić należy także jego przystępną cenę, która wynosi mniej niż 20 zł.

 

 

 

 

Kapodaster ukulele

 

2. Jeremi U20 Kapodaster do Ukulele/Banjo

 

Jeremi U20 to dobry kapodaster do ukulele i banjo. Wyprodukowano go z lekkiego stopu aluminium. Materiał ten odznacza się nie tylko niską wagą, ale też dużą wytrzymałością. W akcesorium wykorzystano stalową sprężynę o dużej sile. 

Kapodaster ma czarny kolor, dlatego podoba się większości kupującym. Uważają oni, że ten kolor jest ponadczasowy i pasuje do każdego instrumentu. W akcesorium użyto poduszki silikonowej, dzięki której struny są mocno dociśnięte do progów.

Kupujący doceniają to, że kapodaster można łatwo obsługiwać jedną ręką. Nie ma problemu z tym, aby łatwo przełożyć go na inny próg. Opinie o kapodastrach tego producenta są w większości pozytywne.

 

 

 

 

Kapodaster do gitary akustycznej

 

3. Ernie Ball 9603 Axis Capo Uniwersalny Kapodaster do Gitary 

 

Ernie Ball 9603 Axis Capo to dobrej jakości kapodaster do gitary akustycznej. Jest on polecany także do gitar elektrycznych i klasycznych. Znajdzie on zastosowanie do instrumentów 6-, 7- i 12-strunowych.

Akcesorium zostało tak zaprojektowane, aby dobrze spełniało swoje funkcje. Kapodaster współpracuje z płaskimi i zakrzywionymi gryfami. Funkcja Dual-Radius pozwala na jego dopasowanie do każdej podstrunnicy. Akcesorium umożliwia dokładną zmianę tonacji.

Produkt jest doceniany przez użytkowników, głównie z uwagi na solidne wykonanie. Kupującym podoba się także eleganckie wykonanie akcesorium. Ma ono złoty kolor, więc wyróżnia się na tle innych dostępnych w sklepach produktów.

 

 

 

 

Kapodaster do gitary elektrycznej

 

4. Kapodaster do Gitary Akustycznej/Elektrycznej Jeremi AE-01 

 

Przeprowadzony test kapodastrów Jeremi AE-01 potwierdził, że te produkty odznaczają się wysoką jakością wykonania. W rezultacie postanowiliśmy zamieścić w tym rankingu opis wspomnianego akcesorium. Kapodaster ma szary kolor. Od środka produkt jest wyłożony tworzywem, które ma zabezpieczać przed zarysowaniem gryfu.

Kapodaster jest zrobiony z wysokiej jakości stopu aluminium, które jest trwałe. To daje pewność, że akcesorium posłuży nam na długo, nawet przy założeniu, że będziemy często z niego korzystali. Zastosowana w kapodastrze sprężyna ma samoczynnie regulujący docisk.

Jak twierdzą osoby korzystające z tego produktu, używanie go jest wygodne. Zakładanie kapodastra nie zajmuje dużo czasu nawet osobie początkującej. Produkt należycie spełnia swoje zadanie.

 

 

 

 

Kapodaster Dunlop

 

5. Kapodaster do Gitary Elektrycznej Dunlop 87N 

 

Jeśli chcesz kupić dobry kapodaster, zapoznaj się z opisem modelu Dunlop 87N przeznaczonego do gitary elektrycznej. Jest on też polecany do gitary akustycznej. W modelu zastosowano gumowe okładziny, a wszystko w celu zabezpieczenia gitary i zapewnienia wygody użytkowania.

Kapodaster Dunlop jest zrobiony z dobrej jakości aluminium. Materiał ten jest lekki, a zarazem wytrzymały. Sprężynowy mechanizm zaciskowy sprawnie działa, więc akcesorium dobrze spełnia swoją funkcję. Kapodaster ma elegancki, srebrny kolor.

Czy warto kupić ten produkt? Trzeba przyznać, że jego cena nie należy do najniższych, ale dobre opinie stanowią dowód na wysoką jakość wykonania. Wielu gitarzystów przyznaje, że nabycie tego akcesorium było trafioną inwestycją.

 

 

 

 

6. Ortega Uniwersalny Kapodaster TWCAPO-CR do Gitary Akustycznej, Klasycznej i Elektrycznej

 

Ortega TWCAPO-CR to kapodaster do gitary akustycznej, klasycznej i elektrycznej. Produkt wykonano z dobrego gatunkowo stopu. Model ma chromowaną powłokę. Kapodaster sprawdza się w przypadku płaskich i zakrzywionych podstrunnic, więc można uznać go za uniwersalny. 

Od wewnątrz akcesorium ma silikonową powierzchnię, która chroni gitarę przed zarysowaniami. Produkt jest sprzedawany w zestawie z praktycznym, małym pokrowcem, więc można go bez obaw przenosić. 

Kapodaster ma srebrny kolor i dlatego podoba się gitarzystom. Wygląd ma jednak drugorzędne znaczenie. Najważniejsze jest to, że działa sprawnie i nie jest podatny na uszkodzenia.

 

 

 

 

7. Dunlop 83CDG

 

Kapodaster Dunlop 83CDG służy do skracania menzury strun. W ten sposób z jego pomocą można grać o pół lub kilka tonów niżej. Narzędzie wykorzystywane jest do regulacji brzmienia gitar elektrycznych oraz akustycznych, które mają wypukłe podstrunnice. To urządzenie pozwoli Ci dopasować melodię do Twojego głosu.

Sprzęt wykonano z aluminium. Dzięki temu charakteryzuje się on niewielką wagą i nie przeszkadza w trakcie gry na gitarze. Co więcej, wykorzystany materiał jest odporny na korozję, więc może być używany i przechowywany w trudnych warunkach. Kapodaster jest bardzo wytrzymały, przez co umożliwia korzystanie z niego przez wiele lat. Uchwyty pokryte są czarną gumą i sprawiają, że model nie niszczy gitary.

Produkt pomalowany jest na kolor złoty i atrakcyjnie się prezentuje. Z tego względu można z niego korzystać w trakcie występów na scenie. Konsumenci, którzy używają narzędzia na co dzień twierdzą, że skutecznie dociska struny zapewniając czysty dźwięk.

 

 

 

 

8. Kyser KG6B

 

Urządzeniem, które zyskało dużą popularność jest Kyser KG6B. Model ten zbudowano z dużą dbałością o estetykę i drobne szczegóły. Niewielkie elementy są odpowiednio wygięte tworząc artystyczne zawijasy, aby kapodaster dobrze się prezentował. Dzięki temu może on być wykorzystywany na scenie w trakcie występów. Jednocześnie produkt pomalowano na kolor czarny, więc nie odrywa on uwagi od instrumentu i gitarzysty.

Sprzęt przeznaczony jest do zakładania na gitarę akustyczną z 6 strunami. Jego montaż jest prosty – czynność tę można wykonać używając jednej ręki. Model umożliwia zmianę dźwięku o pół tonu lub więcej. Kapodaster charakteryzuje się mocnym chwytem, przez co skutecznie zmienia melodię. Jednocześnie jest on delikatny i nie niszczy gryfu.

Model wykonany został z aluminium, więc jest lekki i wytrzymały. Posłuży Ci on przez wiele lat. Użytkownicy zauważyli, że produkt jest niezawodny i sprawdza się za każdym razem podczas ćwiczeń i występów.

 

 

 

 

9. Jeremi C100

 

Jeremi C100 to kapodaster, który wykorzystuje się do gitary klasycznej. Charakteryzuje się on prostą obsługą. Z tego względu można go założyć jedną ręką, a także z łatwością zmienić jego położenie na gryfie.

Urządzenie wykonane jest z wysoko gatunkowego aluminium, przez co jest solidne. Dodatkowo na powierzchni stykającej się z gitarą zamontowano silikonowe nakładki. To sprawia, że instrument nie ulega uszkodzeniu. Dodatkowo wykorzystywana sprężyna ze stali nierdzewnej jest mocna i stabilna.

Kapodaster charakteryzuje się mocnym dociskaniem strun, przez co nie przesuwa się w trakcie gry, a także zapewnia właściwy dźwięk. Produkt jest dostępny w 7 kolorach: czarnym, szarym, złotym, czerwonym, błękitnym, niebieskim i fioletowym. Dzięki temu każdy znajdzie przyrząd odpowiedni dla siebie. Model waży jedynie 35 g, więc nie przeszkadza w trakcie gry. Konsumenci zaznaczają, że nie tylko wygląda on atrakcyjnie, lecz również jest wytrzymały i nie niszczy się przy codziennym korzystaniu.

 

 

 

 

10. Planet Waves PW CP 02 NS Capo

 

Urządzenie Planet Waves PW CP 02 NS Capo służy do zmiany strojenia gitar klasycznych i elektrycznych. Przeznaczone jest ono do zakładania na wypukłych podstrunicach. Produkt można zakładać na instrumenty 6 i 12 strunowe. Kapodaster zapewnia dobry i pewny chwyt.

Sprzęt wykonano z lekkiego aluminium, które jest jednocześnie wytrzymałe. Ten sam materiał wykorzystuje się w produkcji statków kosmicznych. Niewielkie gabaryty przyrządu sprawiają, że nie czuć go na gitarze, a także że łatwo go przechowywać i przenosić. Planet Waves PW CP 02 NS Capo pomalowany jest na czarno i charakteryzuje się prostą konstrukcją, więc wygląda klasycznie i elegancko.

Produkt jest bardzo łatwy w obsłudze i montażu. Zakłada się go na gryf dociskając śrubę, która niweluje brzęczenie i hałasy. Poręczna budowa sprawia, że istnieje możliwość zmiany miejsca na podstrunnicy za pomocą jednej ręki. Opinie o kapodastrach producenta Planet Waves są bardzo pozytywne. Również model PW CP 02 NS Capo cieszy się dużym uznaniem. Użytkownicy twierdzą, że jest on funkcjonalny i praktyczny oraz, że dobrze trzyma się na szyjce gitary.

 

 

 

 

11. Dunlop 11C

 

Dużą popularność wśród konsumentów zdobył przyrząd Dunlop 11C. Ten dobry i tani kapodaster przeznaczony jest do zakładania na gitary akustyczne i elektryczne o wypukłej podstrunnicy.

Model jest niewielki, dzięki temu można go zabierać ze sobą w podróż, a także wygodnie przechowywać. Dużą zaletą tego kapodastera jest łatwość zakładania na gitarę. Sprzęt jest bardzo praktyczny i ma prosty wygląd. Zbudowany został w taki sposób, że nie jest widoczny na gitarze. Jednocześnie dobrze dociska struny, zapewniając dobry dźwięk i nie powodując rys na instrumencie.

Produkt wykonany jest ze starannie dobranych materiałów, które zapewniają mu wytrzymałość. Metalowa płyta jest poniklowana, dzięki czemu jest odporna na negatywne warunki. Tasiemka jest regulowana, przez co sprzęt można dostosować do gitary. Konsumenci są zadowoleni z tego produktu, szczególnie ze względu na to, że nie rysuje gryfu.

 

 

 

Przewodnik zakupowy – Jaki kapodaster kupić?

 

Nie ma wątpliwości co do tego, że gitara jest jednym z najbardziej popularnych instrumentów. Uczą się na niej grać zarówno młodzi ludzie, jak i dorośli. Czasami zakup samej gitary to nie wszystko. Jeśli często korzysta się z instrumentu poza domem, konieczna jest też inwestycja w dobrej jakości pokrowiec. Większość gitarzystów na wstępie kupuje też tuner do ustawiania stroju. Na liście potrzebnych akcesoriów często też pojawia się kapodaster. To właśnie na tym produkcie skupimy się w tym poradniku. Podpowiemy Ci, jaki jest najlepszy kapodaster, abyś mógł bez problemu kupić najbardziej dopasowany do Twoich potrzeb sprzęt.

Kapodaster – co to?

Kapodaster to akcesorium gitarowe służące do podwyższania tonacji. Zakłada się je na wysokości wybranego progu. Kapodaster dociska struny i właśnie w ten sposób podwyższa tonację. Czy rzeczywiście taki produkt jest niezbędny do gry? Z pewnością nie, ale znacznie ułatwia wydobywanie dźwięków i dla wielu gitarzystów jest akcesorium, bez którego nie wyobrażają sobie gry. Za zakupem kapodastra przemawia to, że ułatwia on naukę trudnych utworów. Nie trzeba uczyć się grać piosenki w tonacji F, można użyć kapodastra i ułatwić sobie zadanie. Akcesorium jest chętnie używane przede wszystkim przed doświadczonych gitarzystów, ale poleca się je także początkującym. Ten niepozorny sprzęt pozwala zwiększyć pewność siebie. Dzięki niemu osoba z mniejszymi umiejętnościami jest w stanie zagrać bardziej skomplikowaną piosenkę.

 

Materiał wykonania

Szukając odpowiedzi na pytanie, jaki kapodaster wybrać, trzeba skupić się na kwestii wykonania produktu. Często akcesoria tego typu robione są z aluminium. Ten materiał jest uznawany za jeden z lepszych, bo odznacza się wytrzymałością, a przy tym jest lekki. W sklepach można też znaleźć kapodastry zrobione z metalu i tworzywa sztucznego. Ostatni z wymienionych materiałów jest najmniej wytrzymały. Trzeba jednak pamiętać, że wykonane z niego produkty zazwyczaj mają najbardziej atrakcyjną cenę.

Zostając jeszcze przy kwestii wykonania, wiele osób podziela zdanie, że najlepszy kapodaster to taki, który jest od wewnątrz pokryty specjalną gumą. Ten dodatek jest niezbędny, aby skutecznie chronić gitarę przed uszkodzeniem.

 

Przeznaczenie

Kupując sprzęt, trzeba zwrócić uwagę na jego przeznaczenie. Należy koniecznie sprawdzić, do jakiego rodzaju gitary jest przystosowany dany kapodaster. W sklepach często można znaleźć dobrej jakości modele uniwersalne. Zdarzają się jednak i takie, które pasują tylko do gitary akustycznej czy elektrycznej. Czasami można też spotkać produkty stworzone z myślą o konkretnym modelu gitary (zazwyczaj pochodzące od tego producenta, który stworzył dany instrument). Kupując kapodaster, warto wybierać jednak możliwie najbardziej uniwersalny sprzęt, aby można było z niego korzystać także po zmianie instrumentu. 

Znaczenie ma też kwestia budowy podstrunnicy. Musimy upewnić się, czy w naszej gitarze jest ona płaska czy zakrzywiona (zaokrąglona). Niektóre kapodastry pasują tylko do jednego typu instrumentu, inne można używać niezależnie od tego, jak wykonano podstrunnicę.

Kapodastry w dobrych cenach

Zakup kapodastra nie jest dużym wydatkiem, choć wiele zależy od tego, jakie mamy oczekiwania. Akcesorium, które zdobywa dobre opinie od kupujących, można nabyć już za ok. 20 zł. Są oczywiście też zdecydowanie droższe modele, których cena sięga nawet 100 zł. Takie kapodastry wyglądają często na solidniejsze i bardziej eleganckie. Droższe produkty cieszą się popularnością wśród doświadczonych gitarzystów, którzy często korzystają z takiego akcesorium.

 

 

FAQ

 

P1: Co to jest kapodaster?

Kapodaster to nic innego, jak akcesorium muzyczne, które pozwala na skrócenie menzury strun w gitarach, banjo czy ukulele. Ten przyrząd służy do skracania gryfu. Pozwala on łatwo podwyższyć ton instrumentu i usprawnia zmianę akordów. Jeśli ustawimy kapodaster na wysokości pierwszego progu podstrunnicy, puste struny będą o pół tonu wyższe na każdym progu. Kapodastry znajdują zastosowanie do gitary akustycznej, klasycznej i elektrycznej. W sklepach można znaleźć uniwersalne modele dostosowane do różnych typów instrumentów. Jako ciekawostkę warto wiedzieć, że określenie “capo tasto” odnosi się nie tylko do kapodastra, ale też fortepianu (mowa dokładnie o elemencie konstrukcyjnym, który wywiera nacisk na struny). 

 

P2: Jak zakładać kapodaster?

Zakładanie kapodastra jest łatwe, choć wiemy, że na początku może się takie nie wydawać. Akcesorium należy wziąć do ręki i nacisnąć na nie tak, aby się rozwarło. Następnie kapodaster wystarczy przyłożyć do gryfu. Należy zwrócić uwagę, aby przyrząd przyciskał gryf od strony podstrunnicy, tam, gdzie znajdują się struny. Kiedy produkt zostanie dobrze ułożony na gitarze, wystarczy zwolnić nacisk. Dostępne w sklepach modele są tak zaprojektowane, aby ich zakładanie nie było trudne. Mają one dobrej jakości sprężyny, które gwarantują komfort użytkowania. Warto też wiedzieć, że większość kapodastrów jest od wewnątrz pokryta miękkim tworzywem. Ryzyko uszkodzenia gitary jest w ten sposób skutecznie zminimalizowane.

P3: Ile kosztuje kapodaster?

Kapodaster to akcesorium muzyczne z gatunku tych, które można nabyć za niewielką kwotę. Dobrej jakości produkt kosztuje już od ok. 20 zł. Takie modele mogą nie wyglądać dostatecznie elegancko, ale na pewno będą spełniały swoją podstawową funkcję. W sklepach z akcesoriami muzycznymi są też droższe kapodastry, których cena wynosi ok. 100 zł. Takie modele są wybierane w szczególności przez osoby, które dużo grają na gitarze i często wykorzystują opisywane akcesorium. Niekiedy w zestawie z kapodastrem sprzedawany jest praktyczny pokrowiec. Wtedy też cena kompletu może być nieco wyższa, choć nie jest to regułą.

 

P4: Kapodaster – do czego służy?

Kapodaster to przyrząd, który służy do podwyższania tonacji. Zakłada się go na wysokości któregoś z progów, w zależności od tego, jaki efekt chce się uzyskać. Akcesorium dociska do podstrunnicy wszystkie struny. Dla przykładu, jeśli umieści się kapodaster na 3 progu, zagrany akord E-Dur będzie brzmiał jak G-dur. W szczególności początkujący gitarzyści zastanawiają się, czy to akcesorium jest niezbędne do gry. Odpowiedź brzmi: “Nie”, choć trzeba przyznać, że w wielu przypadkach się ono przydaje. Sprzęt zdecydowanie ułatwia granie wyższych akordów.

 

P5: Kapodaster – jak używać?

W Internecie można znaleźć tabelki, z których dowiemy się, jakie ustawienia kapodastra pozwolą osiągnąć dany dźwięk. Warto je znaleźć i przeanalizować, aby oswoić się z tym akcesorium i w pełni wykorzystać jego potencjał. Tego, jak używać kapodastra, najlepiej dowiedzieć się na przykładzie. Wielu gitarzystów potwierdza, że jednym z najskuteczniejszych sposobów nauki (poza lekcjami indywidualnymi z nauczycielem) są darmowe filmy instruktażowe na YouTube. Można ich znaleźć naprawdę sporo, przy okazji nauczyć się czegoś nowego i zainspirować się do działania.

 

 

 

Festiwal muzyczny to wydarzenie, podczas którego można na żywo posłuchać swoich ulubionych artystów, a także poznać nowych wykonawców oraz osoby lubiące ten sam gatunek muzyki. W Polsce organizuje się wiele tego typu imprez, zwłaszcza w okresie letnim. Na które z nich warto się wybrać? Jakie są największe muzyczne festiwale w naszym kraju?

Najbardziej znane festiwale rockowe w Polsce

Osoby mieszkające w Polsce, które lubią muzykę rockową, mają kilka okazji do tego, aby posłuchać jej na świeżym powietrzu i pobawić się w tłumie. W naszym kraju organizowanych jest wiele festiwali rockowych, niektóre pojawiły się w kalendarzu imprez stosunkowo niedawno, a inne przyciągają miłośników rocka już od kilkudziesięciu lat. To m.in.:

♦ Festiwal w Jarocinie – w swojej najbardziej popularnej formie po raz pierwszy zorganizowano go w 1980 roku, z inicjatywy Waltera Chełstowskiego, reżysera i producenta programów oraz widowisk telewizyjnych. Przez wiele lat był to największy festiwal muzyki młodzieżowej, a w szczególności rockowej, w państwach Bloku wschodniego. Za czasów PRL impreza w Jarocinie pozwalała przynajmniej na chwilę zapomnieć o otaczającej rzeczywistości. Dominował tutaj rock, punk rock, heavy metal, reggae oraz blues. Festiwal był dobrą okazją do zobaczenia na scenie wszystkich popularnych w Polsce zespołów, niemniej jednak organizowano też tzw. scenę alternatywną dla artystów, którzy w innych miejscach nie mogli liczyć na dużą widownię. Co ciekawe, to właśnie w Jarocinie debiutowało wiele legendarnych polskich grup: Dżem, T.Love, Izrael, Oddział Zamknięty, Hey czy Acid Drinkers.

♦ Breakout Days – festiwal organizowany ku pamięci Tadeusza Nalepy, wybitnego kompozytora, gitarzysty i wokalisty, a także stworzonego przez niego zespołu Breakout. Impreza odbywa się w Rzeszowie, a jej podstawowym celem jest promowanie postaci T. Nalepy wśród mieszkańców miasta oraz upamiętnienie jego twórczości. Festiwal trwa trzy dni, a w jego trakcie odbywają się nie tylko koncerty. Publiczność może też wziąć udział m.in. w konkursach i seminariach. Co więcej, artyści zaangażowani w projekt Breakout Days to nie tylko profesjonaliści, ale i muzycy debiutujący na scenie.

♦ Pol’and’Rock Festival – w latach 1995 – 2017 impreza odbywała się jako Przystanek Woodstock. Festiwal jest organizowany przez Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy na czele z Jurkiem Owsiakiem, a przeznaczony na to budżet pochodzi od sponsorów, celowych darowizn oraz ze sprzedaży związanych z imprezą gadżetów. W założeniu festiwal ma być formą podziękowania wolontariuszom za ich pracę podczas finałów WOŚP, wstęp jest bezpłatny. Pol’and’Rock Festival, podobnie jak inne tego typu muzyczne festiwale w Polsce, przyciąga wiele osób z kraju, jak i zagranicy. Co roku na scenie pojawia się kilkadziesiąt grup, wśród nich debiutanci chcący zaprezentować się przed większą publicznością. Jedną z tradycji podczas tej imprezy jest rezygnacja z barierek odgradzających widownię od sceny, wyjątkiem był koncert zespołu The Prodigy w 2011 roku (na życzenie artystów). Impreza stała się słynna nie tylko ze względu na dobór wykonawców, ale i zbiorowe kąpiele błotne, a także Pokojowy Patrol pilnujący bezpieczeństwa uczestników (to wolontariusze, którym pomaga zawodowa ochrona i policja).

♦ Cieszanów Rock Festiwal – pytając o najlepsze festiwale w Polsce skupiające się na muzyce rockowej, wiele osób wskazuje na Cieszanów Rock Festiwal. To impreza organizowana od 2010 roku w Cieszanowie, mieście leżącym na terenie województwa podkarpackiego. Co roku pojawiają się na niej tłumy z wielu zakątków kraju chcące posłuchać na żywo swoich ulubionych wykonawców. Podczas festiwalu występuje kilkadziesiąt zespołów zarówno z Polski, jak i z zagranicy, trwa on od czwartku aż do niedzieli (odbywa się pod koniec sierpnia). W ciągu 10 lat na imprezie Cieszanów Rock Festiwal bawiło się ok. 60 tysięcy osób, a na scenie odbyło się 400 koncertów. Przed publicznością występowali dobrze znani artyści: KSU, Hunter, Pidżama Porno, Luxtorpeda, Lao Che, Acid Drinkers, Dżem czy Coma.

 

 Najpopularniejsze festiwale muzyki elektronicznej w Polsce

Muzyka elektroniczna, tworzona przede wszystkim za pomocą elektronicznych i elektromechanicznych instrumentów, obecnie jest w naszym kraju niemal tak samo popularna, jak rock czy pop. Z tego względu, co roku organizowane są imprezy, podczas których można posłuchać wykonawców tego gatunku muzycznego. Do największych należą:

♦ Sunrise Festival – ten festiwal muzyki elektronicznej organizowany jest w naszym kraju od 2003 roku. Odbywa się pod koniec ostatniego tygodnia lipca. Początkowo impreza skupiała się na muzyce trance, techno, house i electro, ale od 2013 roku na scenie pojawiają się głównie wykonawcy nurtu big room oraz trouse. Od 2019 roku Sunsrise Festival odbywa się na Lotnisku Kołobrzeg-Bagicz, wcześniej publiczność gromadziła się w kołobrzeskim amfiteatrze.

♦ Warsaw Electronic Festival – impreza organizowana od 2001 roku. To nie tylko festiwal muzyki elektronicznej, ale i sztuki wizualnej oraz nowych mediów, skupiający się na zaprezentowaniu twórczości artystów pochodzących z Polski. Główna impreza przeważnie odbywa się w połowie roku, ale towarzyszą jej też inne wydarzenia mające na celu promowanie polskiej muzyki elektronicznej. Część z nich organizowana jest w Narodowej Galerii Sztuki ‘Zachęta’, wspierającej Warsaw Electronic Festival już od wielu lat.

♦ Audioriver – cykliczny festiwal organizowany od 2006 roku w Płocku, tuż nad Wisłą. Cieszy się on bardzo dużą popularnością wśród fanów muzyki elektronicznej, nie tylko ze względu na dobór występujących artystów, ale i ciekawe wydarzenia dodatkowe, odbywające się na Starym Rynku. To m.in. Targi Muzyczne Audioriver, darmowe mniejsze występy czy spotkania z wykonawcami.

♦ Mayday Poland – cykliczna impreza organizowana w katowickim Spodku od 2000 roku, wówczas po raz pierwszy festiwal Mayday odbył się poza granicami Niemiec. Początkowo wydarzenie było zorganizowane w jednej hali, ale podobnie, jak inne coroczne festiwale w Polsce, wciąż zyskiwało na popularności i z czasem impreza zaczęła odbywać się w dwóch, a później trzech halach. Rekordowa pod względem publiczności była edycja z 2006 roku, uczestniczyło w niej ok. 18 tysięcy osób.

 

Słynne festiwale reggae w Polsce

Co prawda największe festiwale muzyczne w Polsce skupiają się wokół takich gatunków jak rock, electronic, pop czy hip-hop, ale także fani reggae także mają kilka okazji do tego, aby zobaczyć swoje ulubione zespoły na żywo na scenie. Najbardziej popularne tego typu festiwale to:

♦ Ostróda Reggae Festival – prawdopodobnie najbardziej znana, a jednocześnie największa impreza reggae w całej Polsce, organizowana w Ostródzie od 2001 roku. Co ciekawe, jej korzenie sięgają roku 1983, kiedy kilku pracowników ostródzkiego Miejskiego Domu Kultury postanowiło zorganizować przegląd młodych zespołów z miasta i okolic pod nazwą Ost-Rock. Ostróda Reggae Festival odbywa się w lipcu lub sierpniu, od piątej edycji na trzech głównych scenach. Co roku przyciąga ona tłumy miłośników reggae, w tym rodziny z dziećmi. Gośćmi imprezy bardzo często są przedstawiciele jamajskiego korpusu dyplomatycznego, to tutaj odbywały się polskie obchody 50-lecia niepodległości Jamajki. Poza tym organizatorzy festiwalu w 2014 roku zostali uhonorowani odznaką ‘Zasłużony dla Kultury Polskiej’.

♦ One Love Sound Festival – jeden z największych halowych festiwali reggae w całej Europie, organizowany od 2004 roku we Wrocławiu. Odbywa się on w Hali Stulecia, która może pomieścić do 10 tysięcy osób. Impreza skupia się nie tylko na muzyce reggae, ale i innych gatunkach, m.in. ragga, dancehall, roots i ska. 

Nie są to jedyne imprezy, podczas których na scenie można zobaczyć wykonawców reggae. Okazją do tego są też inne festiwale muzyczne w Polsce, m.in. Pol’and’Rock Festival czy Cieszanów Rock Festival.

Jakie są największe festiwale muzyczne w Polsce?

Niektóre festiwale organizowane w naszym kraju stały się już na tyle popularne, że są dobrze znane również za granicą. Co roku pojawiają się na nich turyści z innych zakątków Europy, a niekiedy nawet innych kontynentów. Do tego typu imprez zalicza się bez wątpienia:

♦ Open’er Festival – zdaniem wielu osób najbardziej zróżnicowany polski festiwal. Jego pierwsza edycja odbyła się w 2002 roku w Warszawie jako Open Air Festival, później imprezę przeniesiono na teren Gdyni i gminy Kosakowo, gdzie organizowana jest do teraz. Co roku występują tu najbardziej znani artyści reprezentujący różne gatunki muzyczne. Na Open’er Festival do tej pory pojawili się m.in.: Snoop Dogg, Pink, Coldplay, Radiohead, Bruno Mars, Kanye West, Placebo, Kings of Leon oraz Depeche Mode.

♦ Orange Warsaw Festival – odbywająca się od 2008 roku w Warszawie impreza, obecnie na Torze Wyścigów Konnych Warszawa-Służewiec. Przyciąga fanów muzyki rockowej, pop oraz elektroniki. Artyści, którzy występowali na Orange Warsaw Festival to międzynarodowe gwiazdy: Nelly Furtado, The Prodigy, Beyoncé, Fatboy Slim, Cypress Hill, The Offspring, My Chemical Romance, OutKast, Lily Allen, Limp Bizkit i Muse.

♦ OFF Festival Katowice – festiwal skupiający się na szeroko rozumianej muzyce alternatywnej, jego pierwsza edycja odbyła się w 2006 roku w Mysłowicach, w 2010 roku przeniesiono go do Katowic. Dyrektorem tego wydarzenia jest Artur Rojek, były wokalista popularnego zespołu Myslovitz. Na początku 2012 roku impreza zdobyła prestiżową nagrodę European Festival Award, w kategorii Najlepszy Festiwal Średniej Wielkości. Zagraniczne gwiazdy, jakie wystąpiły na OFF Festival Katowice to m.in.: The Flaming Lips, The Smashing Pumpkins, Feist czy My Bloody Valentine.

Mniej znane, ale godne uwagi festiwale w Polsce

Co roku w kraju odbywa się bardzo wiele imprez, które nie cieszą się dużą popularnością, ale zdecydowanie są godne uwagi. Osoby interesujące się tematyką folk powinny wybrać się na festiwale muzyki ludowej w Polsce, np.:

♦ Festiwal Kultury Kresowej – odbywa się co roku w Mrągowie, występują tu Polonijne Zespoły Pieśni i Tańca zza wschodniej granicy kraju.

♦ Festiwal Kapel i Śpiewaków Ludowych – odbywa się w Kazimierzu Dolnym, pierwszą edycję zorganizowano już w 1966 roku.

♦ Międzynarodowy Festiwal Folklorystyczny Kasztelania – odbywa się na terenie północnego Mazowsza, pierwszą tego typu imprezę zorganizowano w 1996 roku.

Inne popularne festiwale folklorystyczne w Polsce to Święto Dzieci Gór (Nowy Sącz), Sabałowe Bajanie (Bukowina Tatrzańska) czy Jarmark Jagielloński (Lublin). Na kilka ciekawych imprez mogą też liczyć miłośnicy wciąż popularnej muzyki disco-polo. Specjalnie dla nich co roku odbywają się takie festiwale, jak:

♦ Ogólnopolski Festiwal Muzyki Tanecznej – organizowany od 1997 roku, to jedna z największych plenerowych imprez w Polsce.

♦ Disco pod gwiazdami – festiwal organizowany od 2014 roku.

♦ Festiwal muzyki tanecznej – odbywa się w Kielcach, pierwszą edycję zorganizowano w 2018 roku.

♦ Festiwal weselnych przebojów – organizowany od 2017 roku w Mrągowie.

W Polsce odbywają się też festiwale muzyki klasycznej. To przede wszystkim:

♦ Bydgoski Festiwal Muzyczny (BFM) – jego organizatorem jest Filharmonia Pomorska im. Ignacego Jana Paderewskiego w Bydgoszczy. Pierwsza edycja odbyła się w 1963 roku. To jedna z najstarszych, cyklicznych imprez w Polsce o charakterze międzynarodowym.

♦ Międzynarodowy Festiwal Chopinowski – odbywa się co roku na początku sierpnia w mieście uzdrowiskowym Duszniki-Zdrój. To najstarszy, nieprzerwanie działający festiwal pianistyczny, a przy tym najstarszy festiwal muzyczny w Polsce. Co ciekawe, koncerty organizowane są w Dworku Chopina.

♦ Sacrum Profanum – jedno z najciekawszych wydarzeń muzycznych w Europie. To festiwal prezentujący muzykę XX wieku, po raz pierwszy odbył się w 2003 roku. Na scenie pojawiają się artyści wykonujący nie tylko muzykę poważną, ale i elektroniczną, operę, jazz, a nawet improwizację. To okazja, aby przekonać się, jak ciekawie mogą brzmieć np. gitary klasyczne.

Warto ponadto zwrócić uwagę na wybrane festiwale jazzowe w Polsce, które są okazją do poznania nowych brzmień, a także refleksji i relaksu. Dużą popularnością cieszy się:

♦ Zamojski Festiwal Kultury ‘arte, cultura, musica e…’ – organizowany w Zamościu od 2007 roku, do 2010 roku głównym celem imprezy było upamiętnienie Marka Grechuty.

♦ Zaduszki Jazzowe – listopad jest czasem zadumy, a to popularny temat w muzyce jazzowej. Impreza ma charakter cyklu koncertów odbywających się w okresie zadusznym, najstarsze są Zaduszki Jazzowe w Krakowie, po raz pierwszy zorganizowano je w 1954 roku.

♦ Festiwal Enter – międzynarodowy festiwal organizowany nad Jeziorem Strzeszyńskim w Poznaniu od 2011 roku. Odbywa się on tuż przed świętem Bożego Ciała.

♦ Festiwal Jazz Jantar – kolejny festiwal o charakterze międzynarodowym, organizowany w klubie ‘Żak’ w Gdańsku, w pierwszej połowie listopada. Wydarzenie po raz pierwszy zorganizowano w 1973 roku, w latach 70. i 80. była to najważniejsza impreza jazzowa w kraju. Od 2007 roku jest ona podzielona na dwie części: Avant Days oraz All That Jazz.

♦ Smooth Festival – dawniej Artpop Festival Złote Przeboje Bydgoszcz, międzynarodowy festiwal muzyki pop w innym, smooth-jazzowym wydaniu, obecnie obejmujący również muzykę bardziej dynamiczną. Impreza po raz pierwszy odbyła się w 2009 roku.

Bez względu na gust muzyczny, każdy mieszkaniec Polski powinien bez trudu znaleźć ciekawą imprezę, która pozwoli mu usłyszeć na żywo ulubionych artystów. Większość z nich to festiwale, które odbywają się regularnie co rok, więc wyjazdy mogą stać się nową, przyjemną tradycją.

 

 

 

Gitara to jeden z najczęściej wybieranych instrumentów do nauki gry. Cieszy się ona dużą popularnością m.in. ze względu na możliwość wykorzystania w wielu różnych gatunkach muzycznych. Ponadto tego typu instrumenty są łatwo dostępne, a ich zakup często nie wiąże się z dużym wydatkiem. Jak nauczyć się grać na gitarze? Oto kilka przydatnych porad na ten temat.

 

Dobór właściwego instrumentu

Wiele osób zastanawia się, jak zacząć grać na gitarze. Aby było to możliwe, należy przede wszystkim znaleźć odpowiedni instrument, na którym będziemy ćwiczyć. Do wyboru jest kilka możliwości:

♦ Gitara klasyczna – wywodzi się z Hiszpanii, a można ją rozpoznać po małym pudle rezonansowym, płaskim i stosunkowo szerokim gryfie oraz nylonowych strunach. Tego typu instrumenty są często wybierane przez początkujących muzyków, co wynika z ich atrakcyjnej ceny, a także komfortu gry. Ponieważ struny są zrobione z nylonu, nie są twarde i nie podrażniają mocno opuszków palców. Modele z tej grupy wydają ciche i łagodne dźwięki. 

♦ Gitara akustyczna – jest większa w porównaniu do tej klasycznej, ma węższy gryf, a jej struny są zrobione z metalu. Brzmienie jest ostre i wyraziste, a budowa instrumentu jest mocniejsza, co wynika z innego naciągu strun. To odpowiednia gitara dla miłośników szeroko pojętej muzyki rozrywkowej, pasuje m.in. do jazzu, rocka, a także country czy folku.

♦ Gitara elektryczna – ma wbudowany wzmacniacz elektroniczny, a dźwięk powstaje za sprawą przetworników reagujących na ruch strun (podobnie jak w przypadku instrumentu akustycznego, są one metalowe). Aby zagrać na gitarze elektrycznej i w pełni wykorzystać jej możliwości, należy dokupić dodatkowy sprzęt określany mianem piecyka.

♦ Gitara elektroakustyczna – instrument ten łączy w sobie cechy gitary elektrycznej oraz akustycznej. Jest on wyposażony w elektryczny przetwornik, co oznacza, że można wzmocnić jego brzmienie poprzez podłączenie do wzmacniacza.

♦ Gitara basowa – jest przeznaczona do gry partii solowych. Najczęściej ma ona 4 struny, choć dostępne są też modele z 5 strunami. Większość instrumentów z tej grupy ma elektryczny przetwornik.

Co jest lepszym rozwiązaniem dla osób bez doświadczenia: Nauka gry na gitarze klasycznej, akustycznej czy może elektrycznej? Najczęściej nauczyciele, a także zaawansowani gitarzyści radzą, aby na początek swojej muzycznej przygody wybrać model akustyczny, choć często bardzo dobrze sprawdza się również gitara klasyczna dla początkujących. Nie jest to duża inwestycja, ponadto dzięki takim instrumentom można łatwo przyswoić podstawowe techniki gry. Gitara basowa to dobry wybór przede wszystkim dla osób, którym zależy na występach w zespole.

Nauka gry na gitarze – podstawy

Nauka gry na gitarze od podstaw wymaga bardzo dużo cierpliwości i motywacji, nie należy za wcześnie się poddawać (zwłaszcza już na pierwszej lekcji). Po zakupie instrumentu trzeba mu się dobrze przyjrzeć i poznać jego budowę. Na konstrukcję gitary składają się następujące elementy:

♦ Pudło rezonansowe – bez niego wydobywanie dźwięków nie byłoby możliwe;

♦ Otwór rezonansowy – dzięki niemu dźwięk dostaje się do środka pudła i jest wzmacniany;

♦ Gryf – znajdują się na nim progi;

♦ Progi – metalowe sztabki określające miejsce wydobywania dźwięków;

♦ Mostek – jest przyklejony do czoła pudła, znajduje się na nim poprzeczka podpierająca struny;

♦ Stroiki – inaczej kluczyki, odpowiadają za trzymanie strun;

♦ Struny – źródło dźwięku, najczęściej jest ich 6;

♦ Główka – są na niej zamocowane stroiki, pełni też funkcję dekoracyjną.

Każdy początkujący muzyk musi również dowiedzieć się, jak trzymać gitarę. Co ciekawe, w tej kwestii dużo zależy od rodzaju instrumentu. Modele klasyczne najczęściej umieszcza się pomiędzy nogami, a w zachowaniu właściwej pozycji pomaga mały podnóżek. Gitary elektryczne oraz akustyczne opiera się na udzie, a ponieważ pudło rezonansowe jest odpowiednio wyprofilowane, nie stanowi to problemu. Chcąc grać w pozycji stojącej, trzeba dokupić do swojego instrumentu pasek na ramię.

Jak wydobywać dźwięki z gitary? W przypadku osób praworęcznych lewa dłoń służy do przyciskania strun i warto pilnować, aby palce były ustawione prostopadle do gryfu (wówczas nie będą zahaczać o sąsiednie struny). Ułożenie kciuka lewej dłoni tak naprawdę zależy od indywidualnych preferencji i szerokości gryfu, choć nauczyciele twierdzą, że ma on być wyprostowany i ściśle przylegać do tej części gitary. Palce prawej dłoni służą do szarpania strun przy otworze rezonansowym. Jak wygląda nauka gry na gitarze, jeśli osoba jest leworęczna? Ma ona dwa rozwiązania: Może uczyć się tak samo, jak gitarzyści praworęczni lub przełożyć struny w instrumencie, trzymać go ‘do góry nogami’ i do gryfu przyciskać nie lewą, ale prawą dłoń (można też poszukać specjalnej gitary dla leworęcznych).

Bardzo ważne jest to, aby przed pierwszą lekcją nastroić instrument. To krok, którego nie powinno się pomijać, ponieważ gra na nienastrojonej gitarze powoduje, że przyzwyczajamy się do złych dźwięków, a później trudno jest pozbyć się takiego nawyku. Dużym ułatwieniem w prawidłowym nastrojeniu gitary jest zastosowanie niewielkiego urządzenia przypinanego do główki – czyli stroika. Po uderzeniu w konkretną strunę pokazuje on, czy trzeba ją bardziej naciągnąć lub poluzować, aby uzyskać odpowiedni dźwięk.

Nauka gry na gitarze akustycznej, klasycznej lub elektrycznej – ćwiczenia dłoni

Bez względu na to, na jakiej gitarze chcemy nauczyć się grać, musimy dobrze wyćwiczyć palce. Dlaczego jest to tak istotne? Bez odpowiednich ćwiczeń możemy mieć problem z zagraniem niektórych utworów, np. tych z bardziej skomplikowanymi chwytami. Doświadczeni gitarzyści oraz nauczyciele szkół muzycznych mają pewne sposoby na rozciąganie palców. Jednym z najpopularniejszych jest przykładanie ich po kolei do kolejnych progów na strunach, odrywając je od gryfu lub trzymając przez cały czas na nim. Warto angażować do gry wszystkie palce lewej dłoni, od wskazującego do małego. Im szerzej będą one mogły się rozciągać, tym precyzyjniej zagramy chwyty. Konieczne jest również nauczenie się, jak należy prawidłowo szarpać struny prawą dłonią. Przeważnie wykorzystuje się do tego palec wskazujący, to najłatwiejsza metoda. Jednak profesjonalni muzycy podkreślają, że część strun powinien szarpać kciuk, a pozostałe nie tylko palec wskazujący, ale i środkowy oraz serdeczny. Jeśli już na samym początku nauki zaniedbamy ćwiczenia dłoni, późniejsze pozbycie się złych nawyków i uważanie na poprawne ruchy może być bardzo trudne, a czasami nawet niemożliwe. To wiąże się z dużymi problemami podczas grania niektórych utworów.

 

Nauka gry na gitarze – chwyty i bicia

Prawdopodobnie każdy gitarzysta już na swojej pierwszej lekcji chce nauczyć się grać konkretne chwyty, a co za tym idzie piosenki. Wydobywanie określonych dźwięków z instrumentu daje dużo satysfakcji, ale trzeba pamiętać, że najpierw musimy poznać podstawy. Chwyty gitarowe dla początkujących możemy poznawać od początku, ale trzeba dobrze poćwiczyć palce. Można wyróżnić kilka łatwych akordów, których nauka nie sprawia problemów, to np. e-moll (używa się do tego jedynie dwóch palców lewej dłoni), C-dur, A-dur, G-dur czy d-moll. W Internecie, a także w książkach do nauki można bez trudu znaleźć diagramy pokazujące, na której strunie i progu powinien znaleźć się opuszek danego palca, co jest dużym ułatwieniem. Można również obejrzeć filmiki instruktażowe, aby pozbyć się wątpliwości, czy wszystko wykonujemy prawidłowo.

Po opanowaniu kilku podstawowych akordów warto ćwiczyć je na każdej lekcji, aby w pełni je opanować. Bardzo dobrą metodą jest połączenie ich w melodię i granie jej tak szybko, jak tylko możemy. Dzięki temu zapamiętamy chwyty i nauczymy się, jak płynnie zmieniać pozycję palców na gryfie. Z czasem możemy wprowadzać kolejne akordy, w tym te bardziej skomplikowane. Co ważne, nawet najłatwiejsze piosenki na gitarę nie będą dobrze brzmiały, jeśli prawa ręka nie będzie luźno uderzać w struny. Podczas uczenia się poszczególnych akordów trzeba też uważać na to, żeby nie usztywniać prawego nadgarstka. Nie możemy uderzać w struny poprzez ruchy wychodzące z łokcia, bo wtedy z gitary będzie wydobywać się charakterystyczne dudnienie i brzęczenie.

Niedoświadczeni gitarzyści narzekają nie tylko na trudną naukę akordów, ale i wyczucie bicia, czyli sposobu uderzania w struny (z góry na dół i z dołu do góry). Z takimi problemami borykają się wszyscy gitarzyści i nie jest to powód do zmartwień. Jednym z najczęściej polecanych sposobów na opanowanie bicia gitarowego jest wsłuchanie się w konkretny utwór muzyczny i przyjrzenie się muzykowi, który go wykonuje. Możemy także znaleźć piosenki z rozpisanymi akordami i ruchami dłoni, ale kontrolowanie wszystkiego jednocześnie może być kłopotliwe. Gra na gitarze ma przede wszystkim sprawiać przyjemność, warto więc wsłuchać się w rytm piosenki, aby go poczuć, a potem przenieść na swój instrument. Na początek warto wybierać takie utwory, których bicie jest identyczne i opierają się na tych samych akordach. Z czasem możemy zacząć własne eksperymenty z brzmieniem, to z pewnością będzie dobrą zabawą. Dobrym ćwiczeniem jest również wymyślanie własnych melodii składających się z opanowanych już akordów. Grając z góry na dół i z dołu do góry będziemy mogli usłyszeć różnicę w brzmieniu.

Nauka gry na gitarze – samodzielna czy w szkole muzycznej?

To, w jaki sposób będziemy uczyć się grać na gitarze, często ma drugorzędne znaczenie, pod warunkiem, że będziemy sumiennie ćwiczyć. Szkoła muzyczna to dobre rozwiązanie dla osób, które obawiają się, że szybko stracą motywację i zrezygnują z nowej pasji. Można również poszukać prywatnego nauczyciela, z którym będziemy spotykać się w pojedynkę w odpowiadających nam godzinach. Niemniej jednak nauka gry na gitarze online może być równie efektywna. Obecnie w Internecie możemy znaleźć bardzo wiele pomocnych materiałów, w tym blogi prowadzone przez muzyków, specjalne fora, a nawet filmy instruktażowe. Dodatkowo dostępne są książki ułatwiające opanowanie podstaw i wszystkich chwytów, a nawet śpiewniki z popularnymi piosenkami i dobrze rozpisanymi akordami.

Na początku nauka gry na gitarze może być trudna i pełna niepowodzeń. To naturalne i niemal każdy doświadczony gitarzysta to przyznaje. Regularne ćwiczenia, upór i chęć rozwijania się na pewno pomogą w doskonaleniu swojego talentu, ale już na samym początku trzeba uświadomić sobie, że czeka nas wiele miesięcy ciężkiej pracy. Często nie ma dużego znaczenia, w jakim wieku zdecydowaliśmy się na nową pasję. Nauka gry na gitarze dla dzieci początkowo bywa równie trudna i wymagająca, co nauka dorosłych (choć oczywiście zdarza się, że maluchy szybciej przyswajają pewne kwestie, zwłaszcza jeśli rzeczywiście są uzdolnione muzycznie). Wiek nie powinien być przeszkodą w rozwijaniu nowego hobby, zwłaszcza jeśli jest to gra na instrumencie, która pozwala się zrelaksować i korzystnie wpływa na pracę mózgu.

 

Ile zajmuje nauka gry na gitarze?

Bardzo trudno jest określić, ile trwa nauka gry na gitarze. Dużo zależy od tego, ile czasu poświęcamy na ćwiczenia i jak często sięgamy po instrument, a także jak silną mamy motywację. Co ciekawe, nawet profesjonaliści występujący od wielu lat na scenie przyznają, że przez całe życie poznają swoją gitarę i zyskują nowe umiejętności. Pierwsze efekty przeważnie można zauważyć po kilku tygodniach sumiennych ćwiczeń, a po upływie ok. 6 miesięcy osoby początkujące często zaczynają już grać piosenki akordami i to stosunkowo płynnie. Na tym etapie większość utworów nie sprawia już żadnych problemów, jeśli dobrze znamy chwyty.

Żeby ładnie grać na gitarze, zazwyczaj wystarczą 1 – 2 lekcje w tygodniu oraz samodzielne ćwiczenia w domu. Zajęcia z nauczycielem mogą co prawda odbywać się częściej, ale to rozwiązanie głównie dla osób marzących o profesjonalnej karierze muzyka. Próby w domu powinny trwać ok. 30 – 45 minut i trzeba przy tym zadbać o to, aby odbywały się systematycznie, co najmniej 3 razy w tygodniu.

Nauka gry na gitarze dla dorosłych – czy wiek jest przeszkodą?

Nie każdy z nas miał w dzieciństwie możliwość uczęszczania do szkoły muzycznej, nawet jeśli było to jedno z największych marzeń. Z tego powodu na naukę gry na instrumencie, w tym na gitarze, coraz częściej decydują się dorośli. Czy w takiej sytuacji możliwe jest przyswojenie podstaw i płynne zagranie utworów? Okazuje się, że nie ma górnej granicy wieku, która uniemożliwia rozpoczęcie swojej przygody z muzyką. Po gitarę możemy sięgnąć w dowolnym momencie, bez względu na to, czy mamy kilka, kilkanaście, czy już kilkadziesiąt lat. Zdarzały się przypadki, kiedy na zajęcia dla początkujących gitarzystów zgłaszały się osoby po 70. lub nawet 80. roku życia i gra nie sprawiała im żadnych problemów. To dowód na to, że na rozwijanie swoich pasji oraz realizację marzeń nigdy nie jest za późno. Najważniejsze jest to, aby wytrwale ćwiczyć i nie poddawać mimo porażek.

 

 

 

Nauka gry na gitarze to marzenie wielu osób. Aby móc prawidłowo zagrać większość istniejących już utworów wystarczy poznać akordy. Jeśli jednak chcesz dążyć do perfekcji w grze na gitarze, warto również nauczyć się, jakie dźwięki występują na gryfie instrumentu. Pozwoli Ci to budować własne akordy i improwizować nowe utwory na gitarze.

Budowa gitary, czyli gdzie właściwie jest gryf

Jeśli zaczynasz naukę gry na gitarze, przede wszystkim trzeba poznać jej budowę. Jak wygląda ten instrument, z pewnością wie każdy. Nie wszyscy jednak potrafią prawidłowo nazwać poszczególne elementy i określić, do czego służą. Trzymając gitarę gotową do grania, najdalej od siebie ma się główkę instrumentu. Znajdują się na niej stroiki (lub klucze). Jest ona też elementem wykończenia instrumentu, może mieć klasyczny kształt z logiem producenta lub inną, ciekawą formą. Same klucze służą do strojenia gitary, co pozwala uzyskać odpowiednie dźwięki na gryfie. Zwykle jest sześć stroików, obracając je w jedną lub drugą stronę, naciąga się strunę albo luzuje. Kolejnym elementem budowy instrumentu jest właśnie gryf gitary. Dźwięki, które można uzyskać, różnią się w zależności od progu — metalowej blaszki, przed którą umieszcza się palce podczas gry. Na gryfie naciągnięte są struny, których szarpnięcie pozwala wydobyć z instrumentu dźwięk. W gitarze jest ich sześć. Trzy najcieńsze nazywa się strunami wiolinowymi, a pozostałe to struny basowe. Wykonywane są z nylonu lub metalu. Progi określają, gdzie znajdują się dźwięki na gryfie gitary. Każdy z nich jest wyższy od poprzedniego o 1 półton. Kolejnym, największym elementem, z którego składa się instrument, jest pudło rezonansowe. Może ono przyjmować różne kształty, im jest większe, tym mocniejszy jest wydobywający się z niego dźwięk. Bez pudła rezonansowego uzyskanie czystego brzmienia z gitary byłoby niemal niemożliwe. W pudle znajduje się otwór rezonansowy. Przez niego do środka wpada dźwięk, który następnie jest wzmacniany. Ostatnim elementem budowy gitary jest mostek, który przenosi drgania ze strun do pudła rezonansowego. Do niego również doczepione są struny.

Jak opanować dźwięki na gryfie?

Każdy początkujący muzyk musi opanować wszystkie dźwięki na gryfie. Jest ich dużo, ale nie oznacza to, że nauczenie się ich jest trudne. Można zapamiętać wszystkie lub zrozumieć jak działają i każdy z nich odnaleźć na gryfie samodzielnie. Technika nauki zależy tylko od indywidualnych preferencji. Pierwszym krokiem jest poznanie i zapamiętanie nazw strun. Gitara klasyczna, jak również elektryczna mają ich sześć (basowa ma cztery). Struny liczy się od dołu, czyli od najcieńszej. W takiej kolejności ich nazwy to: E1, B2 (czasem określana również jako H2), G3, D4, A5, E6. Pierwsze trzy to struny cienkie, czyli wiolinowe. Kolejne pokryte są grubą owijką, są to struny basowe. Istnieją także gitary z większą ilością strun, ich liczba dochodzi nawet do 12. Są to jednak instrumenty, na których grają doświadczeni muzycy. Poznając dźwięki na gitarze, warto również wiedzieć, jak oznacza się poszczególne progi. Do ich rozróżnienia używa się cyfr rzymskich. Tak więc pierwszy próg oznacza się I, drugi II, i tak dalej.

Nazwy strun odpowiadają nazwom dźwięków. To, jak brzmią puste struny, można usłyszeć na progu XII. Jest to więc pierwszy krok do nauki umiejscowienia poszczególnych dźwięków. Warto również dowiedzieć się, co oznaczają niektóre znaki. Krzyżyk, czyli symbol „#” to podwyższenie dźwięku o jeden półton. Do nazwy oznaczonego w ten sposób dźwięku dodaje się końcówkę -is, na przykład cis (C#) lub dis (D#). Druga litera „b” przy dźwięku oznacza obniżenie o jeden półton. Rozkład dźwięków na gryfie jest następujący:

♦ I próg — zaczynając od pierwszej struny, E1, to tam znajduje się dźwięk F na gitarze. Na kolejnej strunie, B2, jest to C. Kolejne dźwięki to: G#/Ab, D#/Eb, A#/Bb, a na strunie E6 jest to F. 

♦ II próg — dźwięki na II progu to kolejno (od strun E1 do E6): F#/Gb, C#/Db, A, E, B, F#/Gb.

♦ III próg — kolejność dźwięków: G, D, A#/Bb, F, C, G.

♦ IV próg — kolejność dźwięków na IV progu: G#/Ab, D#/Eb, B, F#/Gb, C#/Db, G#/Ab.

♦ V próg — dźwięki na V progu: A, E, C, G, D, A.

♦ VI próg — kolejność dźwięków od struny E1 do E6: A#/Bb, F, C#/Db, G#/Ab, D#/Eb, A#/Ab.

♦ VII próg — dźwięki na VII progu: B, F#/Gb, D, A, E, B.

♦ VIII próg — kolejność dźwięków: C, G, D#/Eb, A#/Bb, F, C.

♦ IX próg — dźwięki od struny E1 do E6: C#/Db, G#/Ab, E, B, F#/Gb, C#/Db.

♦ X próg — D, A, F, C, G, D.

♦ XI próg — kolejność dźwięków: D#/Eb, A#/Bb, F#/Gb, C#/Db, G#/Ab, D#/Eb.

♦ XII próg — dźwięki na XII progu: E, B, G, D, A, E.

Po XII progu nazwy dźwięków powtarzają się od nowa. Trzeba więc zapamiętać wszystkie określenia dźwięków na poszczególnych progach na gryfie, aby móc budować własne akordy i tworzyć własne utwory. Istnieje także inny sposób na poznanie wszystkich dźwięków, bez potrzeby zapamiętywania ich skomplikowanego układu. Można je samodzielnie odszukać na gryfie, trzeba jednak znać kilka podstawowych zasad.

 

Jak samodzielnie odszukać dźwięki na gryfie gitary?

Aby móc samodzielnie odszukiwać poszczególne dźwięki na gitarze, warto zapamiętać, że dźwięki na XII progu to brzmienie pustych strun (ich nazwa pokrywa się więc z nazwami dźwięków). Następnie warto zapamiętać układ na V progu, który ułatwi również strojenie gitary. Dźwięki, które znajdują się w tym miejscu gryfu to: Dźwięk A na strunie E1, dźwięk E na strunie B2, G na strunie D4, D na A5 oraz dźwięk A na E6. W tym układzie brakuje struny G3. To dlatego, że wykorzystując tę metodę strojenia „V progu” dźwięk B na tej strunie, uzyskuje się na IV progu.

Następnym krokiem jest gama C-dur. Składają się na nią dźwięki: c, d, e, f, g, a, b, c. Na tym etapie trzeba zapamiętać, że pomiędzy e — f oraz b — c jest odległość jednego półtonu. Pomiędzy pozostałymi dźwiękami są to dwa półtony. Następnie warto zapamiętać układ dźwięków na dwóch ostatnich strunach, A5 i E6. Na strunie A5 jest to: Dźwięk B na II progu, dźwięk C na III progu, D na V, E na VII, F na VIII, G na X oraz A na XII. Struna E6 wygląda następująco: Dźwięk F na progu I, G na III, A na V, B na VII, C na VIII, D na X i dźwięk E na XII progu. Struna E1 ma taki sam układ dźwięków jak E6. W ten sposób poznajesz rozkład brzmienia na trzech strunach.

Jak poznać pozostałe dźwięki? Wystarczy to łatwo obliczyć, znając odległości pomiędzy nimi. Możesz też zastosować poniższy schemat:

♦ Struna D4 — dźwięki na strunie D4 odpowiadają tym na E6, trzeba jedynie przesunąć się o dwa progi w prawo.

♦ Struna G3 — struna G3 ma podobny układ dźwięków jak A5, wystarczy przesunąć wszystkie dźwięki o dwa progi w prawo.

♦ Struna B2 — podobnie, jak w przypadku G3, wzorując się na strunie A5 trzeba przesunąć wszystkie dźwięki o dwa progi, ale tym razem w lewo.

W ten sposób można znaleźć interesujące nas dźwięki. Aby lepiej to zapamiętać, trzeba ćwiczyć. Można losowo wyszukiwać określone dźwięki na gryfie gitary akustycznej lub wydrukować sobie schemat strun i progów. Warto zaopatrzyć się w kilka kopii i kilkukrotnie zapełnić rysunek nazwami dźwięków na każdym progu.

Czy dźwięki na gryfie gitary basowej są takie same jak na klasycznym instrumencie? Popularny bass ma mniej strun, tylko cztery: E1, A1, D, G. W tym wypadku więc rozmieszczenie dźwięków trochę się różni od znanej wszystkim, klasycznej gitary. Można to jednak równie łatwo obliczyć, jak w wersji akustycznej instrumentu. Trzeba jedynie zapamiętać, że puste struny wydają dźwięki zgodne z ich oznaczeniem (E, A, D, G). Dźwięki na gryfie basu mają kolejność: C, C#/Db, D, D#/Eb, E, F, F#/Gb, G, G#/Ab, A, A#/Bb, B. Przykładowo struna o pustym brzmieniu E na I progu ma F, na II jest to F#/Gb, i tak dalej. W ten sposób można obliczyć dźwięki na gryfie bass.

Instrumentem podobnym do gitary jest ukulele. Gra na nim wymaga jednak poznania nowych akordów, a także układu dźwięków. Mniejszy instrument ma tylko cztery struny: G, C, E, A. Podobnie, jak w przypadku gitary nie trzeba jednak zapamiętywać, jakie są dźwięki na gryfie ukulele. Można to w łatwy sposób obliczyć. Wystarczy pamiętać, że kolejność dźwięków to: C, C#/Db, D, D#/Eb, E, F, F/Gb, G, G#/Ab, A, A#/Bb, B. Tak więc struna G ma na I progu dźwięk G#/AB, a na II progu A. 

Zapamiętanie kolejności poszczególnych dźwięków jest proste i przyda się w późniejszej nauce gry. Sama znajomość akordów może być niewystarczająca do tworzenia własnych utworów, jeśli chcesz to w przyszłości robić samodzielnie. Marząc o improwizacji na gitarze, trzeba znać rozkład dźwięków na gryfie gitary. Niezależnie na jakim rodzaju instrumentu chcesz grać — akustycznym, elektrycznym, czy basowym, niezbędna Ci będzie znajomość brzmienia każdej struny na różnych progach. 

 

 

Gitara to instrument, którego brzmienie podoba się niemal każdemu. Jeśli i Ty doszedłeś do takich wniosków, a w dodatku zetknąłeś się ostatnio z muzykowaniem i bardzo Ci się to podobało, w efekcie czego pomyślałeś, że może to być również i Twoje hobby i umiejętność, którą nabędziesz, czas się przeglądnąć sprawie i zdecydować od czego zacząć swoją przygodę z gitarą.  Ale jak czytać chwyty gitarowe, kiedy nie ma się o nich pojęcia? 

Gitara

Co prawda początki mogą równie dobrze mieć swoje miejsce na pożyczonym sprzęcie jednak, aby od razu poczuć się dowartościowanym gitarzystą warto zaopatrzyć się we własny. Do wyboru mamy gitarę klasyczną lub akustyczną. Pierwsza z nich będzie tańsza, przystosowana do strun nylonowych, na których początki nauki są łatwiejsze. Na akustycznym instrumencie stosuje się wyłącznie metalowe struny, co też przekłada się na charakterystyczny dźwięk, ale przyzwyczajenie opuszków palców do takich strun wymaga więcej samozaparcia.

Część doświadczonych gitarzystów wskazuje ukulele jako instrument, na którym gra się nieco prościej niż na gitarze, a zyskuje się te same umiejętności. Jest to dobre rozwiązanie dla osób o małych dłoniach (również dla dzieci), bo ukulele ma mniejszy rozmiar i naturalną konsekwencją jest to, że ma mniejsze progi i łatwiej „złapać” akordy.  Ale czy chwyty na ukulele są takie same jak na gitarę? Nie. I to przede wszystkim dlatego, że ukulele jest wyposażone w 4 struny, podczas gdy klasyczna gitara ma ich 6. Ale dzięki ich mniejszej ilości i chwyty stają się prostsze, bo często dźwięk na gitarze wymagający użycia trzech palców, na ukulele uzyskuje się za pomocą jednego. Również ze względu na mniejszy ambitus dźwięku w ukulele jest mniejsza liczba kombinacji chwytów. A dla początkujących muzyków gra na ukulele może być ułatwieniem nauki gry na instrumencie strunowym.

Jeśli jednak decydujesz się na zakup gitary, to trzeba wybrać jej rodzaj. W sklepie muzycznym znajdziemy gitary o rozmaitych kształtach i wielkościach, z szerszym i węższym gryfem. Najlepiej „przymierzyć się” do instrumentu, sprawdzić jak się go trzyma, jaką ma wagę, jak układa się w dłoni i wybrać ten, który najbardziej odpowiada pod względem budowy i wyglądu. Kupując instrument nie zapomnij o wyposażeniu go w pokrowiec. Wszak gitara to instrument sprawdzający się głównie na turystycznych wypadach i towarzyskich spotkaniach, zatem często towarzyszy nam w podróży. Zadbaj więc o to, aby podczas wypadów sprzęt się nie zniszczył.

Strojenie

Instrument kupiony i co dalej? Czas na jakieś proste chwyty na gitarę? Jeszcze chwileczkę! Aby wydobyć prawidłowe dźwięki z gitary, należy ją nastroić. Jeśli jesteś kompletnym nowicjuszem, o pierwsze strojenie dobrze jest poprosić bardziej obeznanego z instrumentem kolegę lub nawet sprzedawcę w sklepie, nie jest to bowiem całkiem proste dla nowicjusza. Jednak podczas swojej kariery muzyka nie sposób wciąż prosić kolegów o pomoc w strojeniu instrumentu. Więc dobrze jest od samego początku zakupić stroik, który wraz z aplikacją na smartfona (obecnie wiele takich aplikacji jest dostępnych bezpłatnie) wskaże w którym kierunku kręcić kluczem, aby struna wydawała odpowiedni dźwięk.

Gry nabierzesz nieco doświadczenia możesz spróbować strojenia ze słuchu. Zasadą jest bowiem znaną, że najcieńsza struna, bez przyciskana jej na progu, musi wydać dźwięk identyczny jak kolejna przyciśnięta na progu piątym. Druga musi mieć oryginalne brzmienie jak trzecia przyciśnięta na czwartym progu, a z kolei jej brzmienie oryginalne jest tożsame z czwartą struną przyciśniętą na piątym progu. Piąta natomiast pusta – brzmi identycznie jak szósta struna z przyciśnięciem jej na progu piątym.

 

Nauka wydobywania dźwięków

Każda struna wydobywa swój najniższy dźwięk, gdy nie jest do gryfu przyciśnięta w ogóle. Dźwięk z niej wydobywamy przez szarpnięcie struny palcem prawej dłoni. Chcąc wydobyć dźwięk o pół tonu wyższy, palec wskazujący lewej ręki przyciska wcześniej szarpaną strunę tuż nad pierwszym progiem (licząc od główki gitary). Jeśli wydobyty dźwięk jest czysty, znaczy, że struna prawidłowo została przyciśnięta, jeśli brzęczy, nacisk jest zbyt słaby. Popróbuj przyciskanie różnych strun w różnych miejscach, postaraj się angażować więcej niż jeden palec stopniowo wykorzystując wszystkie cztery. Jeśli opuszek palca przyciska zbyt słabo struny (brzęczą i nie brzmią czysto), sprawdź czy nie trzeba skrócić paznokci – zbyt długie utrudniają prawidłowy nacisk strun.

 

Chwyty gitarowe dla początkujących

Przyszedł czas na naukę akordów. Akordy to podstawowe zestawy dźwięków i z nich składa się baza każdej melodii.   Możemy wyróżnić chwyty durrowe i mollowe. Pierwsze z nich, oznaczone dużą literą (np. H-dur) mają „weselsze” brzmienie, mollowe zapisywane małą literą (np. d-moll) mają „smutniejsze” tony. Naukę najlepiej zacząć od akordów C-dur, D-dur, G-dur, a-moll i e-moll. Już poznanie tych paru chwytów pozwoli na grę. Te chwyty gitarowe mogą być podstawą do wielu piosenek, choć zapewne w późniejszym etapie będziesz musiał poznać ich więcej.

C-dur to chwyt znany każdemu gitarzyście, aby go zagrać serdecznym palcem przyciskamy piątą strunę na trzecim progu, środkowym palcem na drugim progu czwartą strunę, a drugą strunę palcem wskazującym na pierwszym progu:

D-dur będziemy mogli zagrać używając do tego trzech palców: Wskazujący przyciska trzecią strunę na drugim progu, serdeczny wciska pierwszą strunę na drugim progu, palec środkowy ustawiamy na trzecim progu drugiej struny.

Zwróć uwagę, że struna A i E w tym chwycie nie są w ogóle szarpane. Jest to szczególnie ważne, bo D-dur składa się z dźwięków D, A i Fis. Chwyt, który obejmie swoim zasięgiem szóstą strunę całkiem go zniszczy.

G-dur podnosi poprzeczkę, bo do jego wykonania potrzeba nie 3, jak dotychczas, ale 4 palce, choć nadal jest to trójdźwięk. Chwyt G-dur wykorzystuje dźwięki G, D i H. Uzyskujemy je przyciskając środkowym palcem szóstą strunę na trzecim progu (dźwięk G), na piątej strunie, wskazującym palcem wciskamy drugi próg (dźwięk H). Czwartą strunę pozostawiamy wolną (dźwięk D), podobnie jak trzecią, która wyda dźwięk również G. Serdecznym palcem należy wcisnąć drugą strunę na trzecim progu, która w ten sposób wyda dźwięk D, oraz palec mały wędruje na strunę pierwszą i trzeci próg wydobywając dźwięk G. Zatem chwyt ten sprawia, że trzy struny wybrzmiewają dźwiękiem G, dwie dźwiękiem D i na jednej jest dźwięk H.

Chwyt A-dur należy także do często używanych, więc warto z nim się zaznajomić na początku nauki. Stosując ten chwyt wykorzystujemy kolejno wskazujący palec na strunie czwartej, środkowy palec na strunie trzeciej i mały na strunie drugiej. Każdy z nich przyciska swoją strunę na drugim progu.

I kolejny chwyt dur, po którym przejdziemy do opisywania chwytów moll to chwyt E-dur. Tu środkowy palec przyciska drugi próg piątej struny, serdeczny drugi próg czwartej struny, a wskazujący pierwszy próg trzeciej struny.

Chwyt a-moll, zapisywany również „AM” to wstęp do nauki chwytów barowych. Tym samym poznając podstawowe chwyty gitarowe zagłębiamy się w coraz trudniejsze i bardziej wyrafinowane formy. Przy Chwycie a-moll na czwartej strunie i drugim progu sytuujemy palec środkowy, serdeczny umiejscawiamy na drugim progu trzeciej struny, a palec wskazujący przyciska pierwszy próg drugiej struny.

Chwyt e-moll, zapisywany również „EM” jest prosty do wykonania i potrzebuje tylko dwóch palców. Choć każdy może użyć takich palców jakie mu będą wygodnie, polecamy najpierw wypróbować środkowy palec umieszczając go na drugim progu piątej struny i serdeczny na drugim progu struny czwartej.

Ćwicząc poszczególne chwyty gitarowe, po przyciśnięciu strun palcami odpowiednich progów, prawym kciukiem przesuwamy po strunach i wydobywamy dźwięk. Jeśli nie brzmi ładnie, poprawiamy ułożenie palców do czasu aż będzie dźwięczny i czysty. Ważne jest też, aby przyciskając palcem jedną strunę, nie tłumić dźwięku sąsiedniej. Lewy nadgarstek powinien być zgięty i wysunięty do przodu tak, aby chwyt był najlepszy. Ćwicz poszczególne akordy zmieniając chwyty tak długo i tak często jak zdołasz. Na początku ćwiczenie będzie utrudniać ból palców, ale wkrótce przyzywają się one do nacisku strun i nie będą dolegać. W miarę nabierania wprawy przyspieszaj grę i zmianę akordów, aż będziesz to wykonywał płynnie, a Twoje palce zapamiętają układ poszczególnych akordów i nie będzie potrzebny udział wzroku. Gdy zyskasz biegłość przy użyciu podstawowych chwytów, możesz podnieść sobie poprzeczkę i poszukać wszystkie chwyty gitarowe i rozpocząć ich zgłębianie.

 

Bicie

Bicie to nic innego jak rytmiczne uderzanie w struny według ustalonej kolejności. Nie można opisać tu konkretnego ułożenia palców, bo każdy gitarzysta indywidualnie rozwiązuje tę sprawę. Ważne jest, aby rozluźniony nadgarstek wykonywał ruchy sprężyste w górę i w dół, a czy uderzysz struny palcami złączonymi czy nie i pod jakim kątem, to sprawa drugorzędna. Perfekcję uzyskasz po serii ćwiczeń. Zacznij od grania jednego akordu, aby w tym samym rytmie powtarzać sekwencję bicia. Gdy opanujesz jeden akord, przejdź do kolejnego. Jako przejście zastosuj puste uderzenie (bez przyciskania strun na progach). Bicie wykonuje się działając według załączonego poniżej schematu:

Pierwszy utwór

Gdy poszczególne chwyty na gitarę nie sprawiają Ci już dużych trudności, czas na wykorzystanie ich w jakiejś piosence. Najlepiej wybrać taką, która jest Ci dobrze znana. Jeśli nie masz śpiewnika, chwyty gitarowe znajdziesz zapewne w Internecie.  Powoli przetestuj poszczególne akordy i przejścia między nimi, włącz bicie i powoli przyspieszaj grę, aż do uzyskania wymaganego tempa. Przy kłopotach z utrzymaniem rytmu i tempa, dobrze jest podjąć próbę gry wraz z odtwarzaniem utworu z nagrania. Jak nauczysz się grać pierwszą piosenkę nie zapomnij pochwalić się umiejętnościami i zaprezentować ją bliskim. Być może wesprą Cię w Twoich działaniach i spodobają im się Twoje postępy. Dobrym pretekstem nauki są też kolędy. Chwyty gitarowe do większości z nich są bardzo proste, a wszystkie akordy znajdziesz bez problemu w Internecie. Wspólne kolędowanie rodziny może być bardzo udane, dzięki Twoim nowym umiejętnościom.

 

Biegłość

Gdy nowe hobby stanie jest już Twoja pasją, zapewne będziesz chciał poznać dalsze tajniki gry. Przed Tobą jeszcze wiele chwytów do poznania. Na przykład chwyty gitarowe H, których istnieje kilkanaście, z których trzy podstawowe H-dur, h-moll i H7-dur przedstawimy. H-dur to główny z chwytów barowych. Chwyt barowy polega na tym, że jeden palec, zazwyczaj wskazujący, chwyta więcej niż jedna strunę. Tu chwytem barowym obejmujemy szóstą, druga i pierwszą strunę na progu siódmym, a trzecia, czwarta i piąta struna są obsłużone pozostałymi palcami w poniższy sposób:

Co zaowocuje trójdźwiękiem – H – F# – H – D# – F# – H. A zwanym właśnie H-dur.

W wersji mollowej dźwięk ten występuje jako h-moll. Jest to również dźwięk barowy i nim chwytamy na drugim progu strunę pierwsza i piątą, następnie palec serdeczny umiejscawiamy na czwartej strunie i czwartym progu, środkowy palec na trzecim progu struny drugiej, oraz mały palec na trzeciej strunie i czwartym progu. Takie ułożenie palców pozwoli wydobyć ze strun trójdźwięk H – F# – H – D – F#.

Chwyty gitarowe h7 należą do najciekawszych i taki jest właśnie H7-dur. Jego „siódemkowe” brzmienie sprawia, że jest przyjemny dla ucha. Palec wskazujący przy tym chwycie dociska pierwszy próg czwartej struny, środkowy drugi próg piątej struny, palec serdeczny drugi próg trzeciej struny, a pierwszą strunę wciskamy małym palcem na progu drugim. Tym razem wydobyty z gitary trójdźwięk będzie wyglądał tak: H – D# – A – H – F#.

Jako chwyty gitarowe F należałoby przytoczyć chwyt F-dur. Gitara w tym wypadku również wymaga chwytu barowego i choć jest to jeden z podstawowych chwytów, niejednemu muzykowi stwarza problemy. A trzeba po prostu piątą strunę wcisnąć za pomocą serdecznego palca na trzecim progu, małym palcem na trzecim progu docisnąć strunę czwartą, a trzecią dociskamy palcem środkowym na drugim progu. Natomiast palec wskazujący wykorzystujemy do chwytu barowego i obejmujemy nim strunę pierwszą, drugą i szóstą na progu pierwszym, w wyniku czego otrzymamy trójdźwięk o schemacie F – C – F – A – C – F.

Zapewne nie będziemy w stanie opisać w niniejszym artykule wszystkich chwytów gitarowych. Jednak, gdy nabierzesz już pewnej biegłości, nie trudne okaże się poznawanie i wprowadzanie do swojego repertuaru kolejnych umiejętności. Zatem niezależnie czy będą to chwyty gitarowe A jak na przykład A7, chwyt b-moll, czy jakikolwiek inny chwyt B dasz sobie radę z jego opanowaniem. Po prostu ćwicz słuch. Gdy usłyszysz ciekawą, inspirująca Cię melodię, weź gitarę do ręki i staraj się ją odtworzyć. Takie działanie sprawi po jakimś czasie, że zagrasz każdą usłyszana melodię, a Twój słuch muzyczny znakomicie się rozwinie.