Ostatnio aktualizowane: 27.04.24

 

Skrzypce – Poradnik zakupowy, ranking i test

 

Osoby, które planują zakup skrzypiec, powinny zapoznać się z umieszczonym poniżej rankingiem. Znalazły się w nim różne dobre skrzypce: akustyczne, elektryczne, przeznaczone dla początkujących muzyków, jak i tych bardziej doświadczonych. Modelem, który cieszy się obecnie szczególnie dużą popularnością, jest Yamaha YSV-104 RD. To skrzypce elektryczne, wyposażone w słuchawki i wejście AUX pozwalające na podłączenie do zewnętrznego źródła dźwięku. Dostępne dwa typy pogłosu zmieniają nie tylko barwę, ale i dają inny efekt. Warto bliżej przyjrzeć się też akustycznemu modelowi Strunal Academy Florence 193wA mod. Stradivarius który jest solidny, a jednocześnie elegancki. Strojenie skrzypiec nie zajmuje dużo czasu, a ich brzmienie jest ciepłe i głębokie.

10 najlepszych skrzypiec. Opinie w 2024 roku

 

Jeśli przeczytasz poniższy ranking skrzypiec, dowiesz się, na które instrumenty wśród wszystkich dostępnych w sklepach warto zwrócić szczególną uwagę. Wytypowaliśmy je na podstawie analizy opinii kupujących.

 

Tabela porównawcza

 

Zalety
Wady
Podsumowanie
Oferty

Najlepszy produkt

Zalety

To bardzo estetycznie i precyzyjnie wykonane skrzypce o niskiej akcji strun i ciepłym brzmieniu. Do wyboru są dwa rodzaje dźwięku: pokój i sala. Bez podłączenia do wzmacniacza jest możliwość uzyskania dźwięku.

Wady

Mimo tego, że dźwięk można uzyskać bez podłączenia wzmacniacza, to jest jednak on, z uwagi na brak pudła rezonansowego, bardzo cichy. Dlatego warto dokupić do skrzypiec głośnik jeśli planujemy grę bez słuchawek.

Podsumowanie

Mimo bardzo oryginalnego kształtu i braku pudła rezonansowego skrzypce zostały zaprojektowane w taki sposób, żeby wszystkie newralgiczne elementy dla właściwej pozycji grającego znalazły się tam, gdzie ma to miejsce w akustycznym odpowiedniku.

Drugi wybór

Zalety

Te tradycyjne skrzypce zaopatrzone w pudło rezonansowe zostały wykonane przez uznanego czeskiego producenta. Wykonane zostały z najwyższą starannością z drewna świerkowego, klonowego i hebanu pochodzenia europejskiego.

Wady

Instrument jest sprzedawany bez smyczka i futerału. Opcjonalnie można zakupić te elementy, nie mniej jest to już oddzielny zakup i kolejny koszt.

Podsumowanie

Te skrzypce koncertowe w rozmiarze 1/2 przed wystawieniem do sprzedaży są ustawione przez lutnika, zatem strojenie ich nie powinno nastręczać trudności. Wygląd skrzypiec celowo postarzono wykańczając je specjalnym lakierem spirytusowym.

Rozważ też

Zalety

Skrzypce bardzo dobrze nadają się dla osób początkujących. W komplecie jest niezbędny do gry smyczek oraz wygodny w przenoszeniu i solidny futerał. Model nie jest podatny na zarysowania i inne uszkodzenia.

Wady

Za wadę instrumentu kupujący uznali zacinający się od czasu do czasu zamek błyskawiczny przy futerale. Trzeba nim mocno szarpnąć, aby móc wyjąć skrzypce ze środka.

Podsumowanie

To model wykonany z drewna klonowego, podbródek zrobiono z miękkiego tworzywa sztucznego. Skrzypce elegancko się prezentują. Brązowe pudło rezonansowe pomalowano lakierem o błyszczącym wykończeniu. Gra na instrumencie jest w pełni komfortowa. Model jest dostępny w rozmiarze 4/4.

 

Skrzypce elektryczne

 

1. Skrzypce elektryczne Yamaha YSV-104 RD

 

Jeżeli stawiasz na oryginalność w muzyce i chcesz się czuć wyjątkowo, to polecamy model Yamaha YSV-104 RD. Skrzypce są zaliczane do elektrycznych, dlatego wzmocniono w nich struny i to właśnie przez nie przechodzi dźwięk do głośników. Instrument może być używany przez osoby, mające już doświadczenie, a także tych, którzy chcą się przestawić ze skrzypiec klasycznych, ponieważ technika gry jest taka sama.

Pudło rezonansowe zostało wyeliminowane, jedynie na jednym boku można zauważyć artystyczną formę, przypominającą klasyczny kształt skrzypiec. Obudowa jest wykonana z materiałów w kolorze czerwonym i czarnym. Korpus modelu jest zrobiony z drewna świerkowego, a rama i podbródek z tworzywa sztucznego. Mostek jest klonowy, a klucze hebanowe.

Rozmiar instrumentu to 4/4, co oznacza, że ma długość 59 cm, która powinaa być odpowiednia dla osób dorosłych i dzieci od ok. 12 roku życia. Model ma wejście AUX. Muzycy twierdzą, że mimo tak mocno zredukowanej obudowy, na skrzypcach wygodnie się gra.

 

 

 

 

Skrzypce Stradivarius

 

2. Strunal Academy Florence 193wA mod. Stradivari – Czeskie Skrzypce Koncertowe 1/2

 

Strunal Academy Florence 193wA mod. Stradivarius zostały wykonane przez czeską firmę Strunal i jest to model Florence 193wA koncertowy w rozmiarze ½. Są to również tradycyjne, akustyczne skrzypce wyposażone w pudło rezonansowe. Płytę wierzchnią wykonano z litego świerku natomiast korpus został wykonany z klonu falistego, podobnie jak szyjka. Podstawka została wykonana z klonu Aubert Mirecourt, a podstrunnice zrobiono z hebanu.

Wszystkie materiały wykonania pochodzą z Europy i gwarantują wysoką jakość instrumentu. Strunociąg został zrobiony z tworzywa ABS i zainstalowano tu zintegrowane mikrostroiki. Skrzypce Stradivarius o rozmiarze ½ przed wystawieniem do sprzedaży są ustawiane przez lutnika. Wykonano je w taki sposób, aby stylizować je na stary instrument, bo zostały wykończone postarzanym lakierem spirytusowym.

Skrzypce charakteryzuje wysoka jakość i zostały one docenione przez polskie szkoły muzyczne, które polecają je swoim studentom.

 

 

 

 

Skrzypce dla początkujących

 

3. Skrzypce Ever Play EV-611 4/4

 

Akustyczne skrzypce Ever Play EV-611 4/4 są sprzedawane razem z praktycznym futerałem i smyczkiem w zestawie. Nie ma więc potrzeby kupowania tych akcesoriów osobno. Instrument jest dostępny w rozmiarze 4/4. Boczki, płyta spodnia, podstrunnica oraz ślimak zostały wykonane z drewna klonowego. Z kolei podbródek jest zrobiony z tworzywa sztucznego.

Elegancki design to jeden z najważniejszych atutów instrumentu. Co ważne, są to bardzo dobre skrzypce dla początkujących muzyków, jak również dla tych mających większe doświadczenie w grze. Przenoszenie ich z miejsca na miejsce nie stanowi problemu (nawet razem z akcesoriami), futerał jest solidny oraz poręczny.

Co o instrumencie sądzą osoby, które zdecydowały się na jego zakup? Z opublikowanych recenzji wynika, że zapewnia on głębokie i ciekawe brzmienie. Na skrzypcach można grać tak często, jak jest to konieczne i nie obawiać się przy tym o przypadkowe zarysowanie pudła rezonansowego. To solidny model, który gwarantuje muzykowi komfort.

 

 

 

 

Skrzypce dla dzieci

 

4. Skrzypce plastikowe Bontempi 4124123

 

Model Bontempi 4124123 to często polecane skrzypce dla dzieci, które wykazują duże zainteresowanie muzyką. Instrument jest wykonany z plastiku imitującego prawdziwe drewno, jest lekki oraz wytrzymały. Wyposażono go w 4 metalowe struny mające różną grubość. W komplecie jest smyczek, więc nie ma potrzeby kupowania go osobno.

Zabawka ma długość równą 48,5 cm. Jest ona odpowiednia dla prezent dla dzieci w wieku 6 -7 lat. Warto podkreślić, że produkt spełnia podstawowe normy bezpieczeństwa i ma stosowne certyfikaty, takie jak CE. Gra na skrzypcach jest w pełni komfortowa, bo mają miękki oraz dobrze wyprofilowany podbródek, a w dodatku nie są ciężkie.

Jak przekonują rodzice, to dobre i tanie skrzypce, które na pewno nie zniszczą się szybko. Instrument na pewno spodoba się pociechom lubiącym śpiewać, grać i występować przed publicznością. Za sprawą zabawki można zachęcić dziecko do uczęszczania na zajęcia w szkole muzycznej.

 

 

 

 

Skrzypce 4/4

 

5. Leonardo LV-1644 skrzypce 4/4 z futerałem

 

Leonardo LV-1644 to skrzypce akustyczne, niepodłączane do prądu, o charakterystycznym brzmieniu. Model jest odpowiedni dla dzieci od 12 roku życia i dla osób dorosłych. Jest to instrument w rozmiarze 4/4, czyli ma 59 cm i może być stosowany do nauki.

Do zestawu dołączono futerał, do którego skrzypce idealnie pasują, dzięki niemu możesz bez problemu przenosić instrument i przechowywać go, chroniąc przed zniszczeniem. W komplecie jest smyczek, który jest bardzo poręczny i możesz wygodnie z niego korzystać. W pudełku znajdziesz także kalafonię, przeznaczoną do zwiększania szorstkości włosia.

Model jest wykonany ręcznie. Kołki i podstrunnica są zrobione z drewna liściastego. Skrzypce są pomalowane lakierem nitro, dzięki czemu bardzo ładnie się błyszczą i drewno jest zabezpieczone przed zniszczeniem. Użytkownicy twierdzą, że produkt cechuje pełne brzmienie podczas gry.

 

 

 

 

Skrzypce 3/4 

 

6. Skrzypce 3/4 Stentor Graduate SR-1542-C

 

Instrument Stentor Graduate SR-1542-C jest polecany profesjonalnym muzykom, ale na jego zakup nierzadko decydują się też osoby średniozaawansowane oraz początkujące. To skrzypce w rozmiarze 3/4, które zostały wykonane z kilku gatunków drewna: klonu (boczki, płyta spodnia i szyjka), świerku (płyta wierzchnia) oraz hebanu (podstrunnica i kołki). W komplecie znajduje się smyczek z prawdziwym końskim włosiem, jak również lekki futerał z tworzywa sztucznego.

Model jest wyposażony w struny ze sztucznego jelita, które gwarantują ciekawe brzmienie. Cieniowane, rezonansowe pudło wykończono satynowym lakierem, co dodaje skrzypcom elegancji. Ze względu na rozmiar na instrumencie mogą grać nie tylko dorośli, ale i dzieci powyżej 9. roku życia.

Unikatowe brzmienie, komfort gry oraz wytrzymały futerał to według konsumentów najważniejsze zalety opisywanych skrzypiec. Doceniono je dodatkowo za możliwość szybkiego nastrojenia.

 

 

 

 

7. Skrzypce Valencia V160 4/4

 

Po tym, jak przeanalizowaliśmy opinie o skrzypcach Valencia, doszliśmy do wniosku, że w zestawieniu nie może zabraknąć instrumentu oferowanego przez wspomnianego producenta. Wybraliśmy model V160, który jest sprzedawany w rozmiarze 4/4 i poleca się go osobom początkującym. W zestawie otrzymujemy futerał, a także smyczek i kalafonię.

Do produkcji instrumentu wykorzystano solidne i elegancko wyglądające drewno klonowe. Skrzypce wyposażono w metalowy strunociąg, w efekcie czego można je szybko oraz precyzyjnie nastroić. Z tą czynnością poradzą sobie nawet mało doświadczeni muzycy. Opisywany model pozwala na szybkie opanowanie podstawowych technik gry i rozwijanie talentu muzycznego.

Valencia V160 to skrzypce, które wyróżniają się wytrzymałością oraz ładnym brzmieniem. Wielu kupujących podkreśla, że choć podbródek jest drewniany, nie powoduje odczuwania dyskomfortu, nawet po kilkudziesięciu minutach nieprzerwanej gry.  Klienci chwalą także sam futerał, ponieważ wygodnie się go przenosi w dłoni. Można w nim odpowiednio zabezpieczyć smyczek oraz instrument, aby nie zniszczyły się w transporcie.

 

 

 

 

8. Stagg VN 1/4 skrzypce futerał

 

Szukasz skrzypiec dla swojego dziecka? Model Stagg VN ¼ ma rozmiar 1/4, co oznacza, że jego długość jest równa 47 cm i jest odpowiednia dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Instrument idealnie nadaje się do nauki i rozwoju umiejętności malucha. Jest to typ klasyczny, ma piękny kształt i dobrze prezentuje się na scenie.

Do skrzypiec nie trzeba dokupować futerału, kalafonii ani smyczka, gdyż znajdziesz je w komplecie. Etui jest wytrzymałe, dlatego instrument się w nim nie niszczy. Korpus produktu i mostek są zrobione z klonu. Płytę wierzchnią wykonano ze świerku, podbródek jest zrobiony z tworzywa sztucznego, więc łatwo go przetrzeć po użyciu, a podstrunnica z czernionego drewna.

Pozytywne opinie o skrzypcach producenta Stagg zachęcają skrzypków do zakupu tego modelu. Rodzice małych wirtuozów twierdzą, że instrument jest ładnie wykonany i ma atrakcyjne brzmienie. Dzieci chętnie sięgają po te skrzypce i uczą się gry.

 

 

 

 

9. Stentor Student Standard SR-1018C 3/4

 

Skrzypce akustyczne Stentor SR-1018C 3/4 sprawdzają się do nauki gry oraz do rozwoju umiejętności muzyka. Instrument ma rozmiar 3/4, co oznacza, że ma długość 56 cm i jest przeznaczony dla dzieci w wieku od 9 do 11 lat.

Do instrumentu dołączono ładny, wykonany z brązowego materiału futerał z paskami do noszenia na plecach. Jest on bardzo lekki, a jednocześnie ma twarde i odporne na uszkodzenia ścianki. Wnętrze pokrowca jest wyściełane miękkim materiałem, dzięki czemu instrument się nie niszczy. Na skrzypcach można grać dołączonym do zestawu smyczkiem, wykonanym z drewna hebanowego i z końskiego włosia.

Gryf, boki i tył są zrobione z litego klonu (rezonansowego). Bejcowana na czarno, hebanowa podstrunnica prezentuje się atrakcyjnie. Podbródek wykonano z palisandru indyjskiego. Instrument ma w zestawie metalowy strunnik, mający 4 regulatory. Nauczyciele muzyki twierdzą, że model elegancko wygląda i zapewnia duży komfort gry.

 

 

 

 

10. Small Foot skrzypce 7027

 

Model Small Foot 7027 może pomóc w rozwoju muzycznym. Te dobre i tanie skrzypce zaprojektowano dla dzieci. Zabawka idealnie sprawdza się do rozbudzenia pasji, oswojenia się i zainteresowania grą. Produkt jest odpowiedni dla maluchów od 6. roku życia.

Zabawka jest wykonana z tworzywa sztucznego, dzięki czemu nie niszczy się, nawet w przypadku upadku na ziemię. Instrument ma błyszczące wykończenie. Materiał wyglądem przypomina drewno, dlatego przedmiot dobrze się prezentuje i osoby, które nie znają się na skrzypcach, nie zauważą różnicy.

Wymiary produktu są równe: 49 cm x 17 cm x 7,5 cm. Do instrumentu dołączono smyczek. Skrzypcom przyznano certyfikat CE, co oznacza, że spełnia on wymogi Unii Europejskiej dotyczące bezpieczeństwa, ochrony zdrowia i środowiska. Konsumenci cenią ten produkt za dużą wytrzymałość wykorzystanego materiału.

 

 

 

 

Akcesoria do skrzypiec 

 

Pokrowiec na skrzypce

 

Ewpol pokrowiec na futerał na skrzypce 4/4

 

Czasami zdarza się, że potrzebny do przenoszenia skrzypiec pokrowiec trzeba dokupić osobno. Jednym z popularniejszych modeli jest Ewpol 4/4, który jest przeznaczony do przechowywania instrumentu w rozmiarze 4/4. Jest on wykonany z odpornego na rozerwanie i wodoodpornego materiału.

Akcesorium jest zamykane na zamek błyskawiczny. Można do niego doczepić pasek na ramię, pozwalają na to metalowe karabińczyki. Prezentowany pokrowiec na skrzypce ma wzmocnione krawędzie, dlatego schowany do środka instrument nie zniszczy się na skutek uderzenia, np. o krawężnik.

Pokrowiec można bez trudu utrzymać w czystości. Jest on poręczny, dlatego częste podróżowanie ze skrzypcami, np. na zajęcia muzyczne, jest komfortowe. Muzykom bardzo spodobał się ten model także ze względu na to, że ma dwie zewnętrzne kieszonki na drobiazgi.

 

 

 

 

Futerał na skrzypce

 

Winter JWC 3021 3/4 Futerał na Skrzypce

 

Winter JWC 3021 3/4 to solidny futerał na skrzypce w rozmiarze 3/4. Wykonano go z tworzywa ABS, dlatego możemy mieć pewność, że umieszczony w środku instrument jest bardzo dobrze chroniony przed zniszczeniem.

Przenoszenie futerału w dłoni nie jest niewygodne, ma on dużą i dobrze wyprofilowaną rączkę. Nie trzeba się też obawiać, że skrzypce nagle wypadną ze środka, ponieważ zapobiegają temu mocne zatrzaski. Wnętrze akcesorium jest wyścielone miękką tkaniną.

Mimo że futerał jest wytrzymały, nie waży zbyt dużo. Dzieci mogą same nosić w nim swój instrument, bez pomocy rodzica. Akcesorium cieszy się uznaniem kupujących także dlatego, że stylowo się prezentuje.

 

 

 

 

Przewodnik zakupowy – Jakie skrzypce kupić?

 

Zastanawiasz się, jakie skrzypce wybrać? W takim razie przygotowany przez nas poradnik jest tym, co musisz przeczytać. Jest w nim kilka przydatnych wskazówek i jeśli uwzględnisz je, robiąc zakupy, z pewnością uda Ci się znaleźć ładnie brzmiący instrument smyczkowy, spełniający wszystkie oczekiwania.

Akustyczne czy elektryczne?

Tak samo, jak gitary czy pianina, skrzypce możemy podzielić na modele akustyczne i elektryczne. Instrumenty zaliczane do pierwszej wspomnianej grupy mają pudło rezonansowe zbudowane z dwóch drewnianych płyt, połączonych boczkami. Na tej górnej można zauważyć otwory rezonansowe, które swoim kształtem przypominają literę „f”. Klasyczne skrzypce akustyczne poleca się osobom początkującym, bo z ich pomocą można przyswoić podstawowe techniki gry i nauczyć się, jak prawidłowo powinien brzmieć instrument. Na zakup modelu elektrycznego zwykle decydują się bardziej doświadczeni muzycy, którzy lubią eksperymentować. Tego typu skrzypce nie mają pudła rezonansowego, a wzmocnienie dźwięku wydobywanego ze strun jest możliwe za sprawą przetworzonego sygnału elektrycznego (za co odpowiada wbudowany przetwornik, często określany też mianem przystawki). Smyczkowe instrumenty elektryczne brzmią trochę jak saksofon, trąbka oraz gitara. Mogą być one zasilane bateriami lub zasilaczem.

Wśród skrzypiec możemy też znaleźć modele zabawkowe, przeznaczone dla maluchów. Zwykle są one plastikowe, ale wyglądają jak prawdziwe instrumenty. Rodzice często kupują je swoim dzieciom, bo może to zachęcić do rozwijania muzycznego talentu.

 

Rozmiar

Zanim rozpoczniemy naukę gry na skrzypcach, należy dobrać instrument w odpowiednim rozmiarze. Ponieważ nie zawsze jest to proste, można poprosić o poradę bardziej doświadczonego muzyka, ewentualnie nauczyciela, który ma nam udzielać lekcji. Do wyboru są instrumenty:

* 1/32 – są przeznaczone dla dzieci poniżej 3. roku życia,

* 1/16 – dla dzieci w wieku 4 – 5 lat,

* 1/8 – dla dzieci w wieku 5 – 6 lat,

* 1/4 – dla dzieci w wieku 6 – 7 lat,

* 1/2 – dla dzieci w wieku 7 – 9 lat,

* 3/4 – dla dzieci w wieku 9 – 11 lat,

* 4/4 – dla dzieci powyżej 12. roku życia oraz dorosłych.

Dobierając odpowiednie skrzypce pod względem rozmiaru, trzeba wziąć pod uwagę przede wszystkim wiek osoby, która ma na nich grać. Jednak nie należy kierować się tylko tym. Może się zdarzyć, że nawet dla dorosłego muzyka wygodniejszy okaże się instrument 3/4. Dużą rolę w tej kwestii odgrywają indywidualne preferencje.

 

Materiał wykonania

Jakie są najlepsze skrzypce? Żeby znaleźć odpowiedź na to pytanie, trzeba sprawdzić materiał wykonania instrumentu. Znacząco wpływa on na jego solidność, a także brzmienie. Do produkcji skrzypiec wykorzystywane są różne gatunki drewna, najczęściej: świerk, klon oraz heban. Często jest tak, że poszczególne elementy pudła rezonansowego (płyta wierzchnia, płyta spodnia oraz boczki) są zrobione z innego drewna, a podstrunnica z innego. Istotnym elementem budowy instrumentów smyczkowych jest podbródek. On także może być drewniany, choć coraz częściej jest wykonywany z miękkiego tworzywa sztucznego, aby zapewnić muzykowi komfortową grę.

Akcesoria

Do skrzypiec powinny być dołączone akcesoria, które są niezbędne do gry. Mowa tu o smyczku z końskim włosiem, a także kalafonii, czyli żywicy służącej do jego smarowania. Bardzo przydatny jest również futerał, w którym można przenosić, a także przechowywać instrument. Z pewnością docenią go osoby, które nie uczą się gry w domu, tylko muszą regularnie odwiedzać szkołę muzyczną.

 

Skrzypce w dobrych cenach

Wiele osób chcących rozpocząć naukę gry na skrzypcach obawia się, że zakup instrumentu nadwyręży ich budżet. Jednak nie trzeba się tego obawiać, bo modele przeznaczone dla początkujących muzyków często kosztują kilkaset złotych. Dotyczy to głównie skrzypiec akustycznych, cena za te elektryczne przeważnie wynosi minimum 1000 zł. Jeżeli marzy nam się model robiony ręcznie przez lutnika, musimy być przygotowani na wydatek rzędu kilkunastu tysięcy złotych. Jednak aby znaleźć najlepsze skrzypce, nie możemy sugerować się tylko ceną. Bardziej istotne jest to, czy ich brzmienie nam odpowiada, a gra jest w pełni komfortowa.

 

 

FAQ

 

P1: Altówka a skrzypce – jakie są różnice?

Altówka wygląda podobnie jak skrzypce, ale jest od nich nieco większa. Jest ona zbudowana z podłużnego pudła rezonansowego, na którym znajdują się dwa otwory przypominające swoim kształtem literę „f”. Altówka, podobnie jak skrzypce, ma też gryf z bezprogową podstrunnicą, który jest zakończony główką w kształcie charakterystycznego ślimaka. Oba instrumenty są wyposażone w cztery struny, które są strojone w kwintach. Niemniej jednak brzmienie altówki jest łagodniejsze, dlatego pełni ona funkcję altowego głosu. Warto zaznaczyć, że trzyma się ją podobnie jak skrzypce, więc sposób gry na tych instrumentach nie różni się znacząco.

P2: Ile kosztują skrzypce?

Klasyczne skrzypce kosztują średnio od kilkuset do kilku tysięcy złotych. To, ile wydamy na zakup takiego instrumentu, uzależnione jest przede wszystkim od producenta czy materiału wykonania pudła rezonansowego. Jeżeli marzy nam się model wyprodukowany ręcznie przez doświadczonego lutnika, trzeba przygotować się na znacznie większy wydatek, może to być nawet kilkanaście tysięcy złotych. Za skrzypce elektryczne prawdopodobnie zapłacimy minimum 1000 zł. Nie są to zbyt tanie instrumenty, co wynika m.in. z zastosowania nowoczesnych technologii. Bardzo często zdarza się, że początkujący muzycy, którzy nie dysponują dużym budżetem, decydują się na zakup używanych skrzypiec, a nie nowych, bo są tańsze.

 

P3: Jak nastroić skrzypce?

Strojenie skrzypiec to czynność, która początkującym osobom wydaje się bardzo trudna. Doświadczonym muzykom zajmuje to zwykle kilka minut, bo potrafią przesuwać smyczek równomiernie po dwóch strunach, słuchać interwału (odległości między dźwiękami), a jednocześnie kręcić śrubkami, żeby instrument brzmiał tak, jak powinien. Jeśli mamy problem z samodzielnym nastrojeniem skrzypiec, możemy poprosić o pomoc swojego nauczyciela albo wypróbować specjalny program komputerowy. Dzięki niemu możliwe jest sprawdzenie, czy struny instrumentu generują właściwe częstotliwości. Będzie to kolejno: A – 440 Hz, E – 659,3 Hz, D – 293,7 Hz, G 196 Hz. Tego typu programy często nie wymagają instalacji na twardym dysku.

 

P4: Jak wyglądają skrzypce?

Skrzypce są najmniejszym instrumentem smyczkowym, który jednocześnie wyróżnia się najwyższym brzmieniem. Pudło jest zbudowane z dwóch drewnianych płyt (są lekko wypukłe), które łączy się przy pomocy tzw. boczków. Charakterystyczną cechą skrzypiec są boczne wycięcia mające kształt litery „C”. Na pudle rezonansowym znajdują się otwory w kształcie litery „f”, nazywa się je efami. Do korpusu skrzypiec jest przymocowana szyjka z gryfem, zakończonym główką kojarzącą się ze ślimakiem. Instrument ma cztery struny, gra się na nich przy pomocy smyczka. To elastyczny, drewniany pręt, który u góry jest zakończony tzw. główką, a na dole żabką. Pomiędzy końcami znajduje się naciągnięte końskie włosie.

P5: Kto robi skrzypce?

Skrzypce produkowane są nie tylko w dużych fabrykach, ale i małych zakładach lutniczych. Za ich wykonanie odpowiada lutnik, który musi wykazać się zarówno precyzją i cierpliwością, jak i dużymi umiejętnościami. Niektórych etapów produkcji instrumentu nie da się powtórzyć, więc wystarczy nawet niewielki błąd, aby skrzypce nie wyglądały lub nie brzmiały tak, jak powinny. Lutnicy produkują także altówki i kontrabasy. Ręcznie robione instrumenty wyróżniają się oryginalnym wyglądem oraz brzmieniem. Mówi się, że lutnictwo to ciekawy, ale i trudny zawód, bo trzeba wiedzieć, jak wykorzystać dany kawałek drewna i jak ze sobą wszystko połączyć, aby zagwarantować efektowne brzmienie i solidność.

 

 

Ostatnio aktualizowane: 27.04.24

 

Wiolonczela – Poradnik zakupowy, ranking i test

 

Wiolonczela jest jednym z instrumentów smyczkowych, który zapewnia głębokie i akustyczne brzmienie granym utworom. Yamaha SVC-110 to ciekawy model, który ma specjalnie zaprojektowaną komorę gwarantującą lepszą jakość dźwięków. Przy jego tworzeniu współpracowało wielu światowej klasy wiolonczelistów. Interesującym modelem jest również Hora C400, dostępny w rozmiarze 4/4. To akustyczny instrument wyróżniający się ciekawym, głębokim brzmieniem. Do jego produkcji użyto starannie wyselekcjonowanych gatunków drewna, takich jak świerk (płyta wierzchnia), klon (korpus i szyjka) oraz heban (podstrunnica). Ważne jest to, że wiolonczela wykazuje odporność na zarysowania i ładnie wygląda przez długi czas. W naszym rankingu znajdziesz też kilka innych godnych uwagi instrumentów, koniecznie je sprawdź.

 

 

Tabela porównawcza

 

Zalety
Wady
Podsumowanie
Oferty

Najlepszy produkt

Zalety

Elementy budowy wiolonczeli zostały wykonane z 3 rodzajów drewna (szyjka i mostek z klonu, korpus ze świerku, a podstrunnica z hebanu). Ponieważ zastosowano tzw. cichą funkcję, umożliwiona jest gra na instrumencie w każdym miejscu i o dowolnej porze, bez obaw o przeszkadzanie innym domownikom.

Wady

Według niektórych użytkowników instrument nie jest odpowiedni dla tych, którzy dopiero zaczynają naukę gry na wiolonczeli, zbyt trudno się go obsługuje.

Podsumowanie

Do zestawu dołączony jest miękki futerał, który znacznie ułatwia transportowanie wiolonczeli w bezpieczny sposób, bez obaw o jej uszkodzenie. Wymiary modelu to: szerokość – 43 cm, wysokość – 126,6 cm i głębokość – 24,3 cm.

Drugi wybór

Zalety

Płyta wierzchnia modelu została wykonana z wyselekcjonowanego, starego świerka, a korpus i szyjka z klonu. Podstrunnicę zrobiono z hebanu. Instrument nie jest podatny na zarysowania, w efekcie czego na długo zachowuje elegancki wygląd.

Wady

Aby bezpiecznie przetransportować wiolonczelę, należy zainwestować w specjalny pokrowiec. Wielu kupujących uważa to za wadę, ponieważ stosunkowo trudno jest znaleźć ten odpowiedni.

Podsumowanie

Instrument jest produkowany w Europie. To interesująca propozycja dla tych, którzy chcą podszkolić swoje umiejętności gry i są na poziomie podstawowym, średnim lub nawet zaawansowanym.

Rozważ też

Zalety

Instrument zasilany jest jedną baterią S-006P (6F22). Trwałość uzależniona jest od rodzaju ogniwa. Te magnezowe pozwalają na 350 godzin korzystania z instrumentu, a alkaliczne na nawet 500 godzin. Wiolonczela wyróżnia się przede wszystkim nowoczesnym designem.

Wady

Wiolonczela przeznaczona jest dla osób, których poziom umiejętności gry na instrumencie jest określany jako średniozaawansowany. Nie jest to zbyt dobry wybór dla początkujących muzyków.

Podsumowanie

Wiolonczela ma kompaktowe wymiary, więc można ją wygodnie przewozić w aucie czy autobusie. Waga modelu wynosi 3,5 kg. Do zestawu dołączony jest miękki futerał, ułatwiający transportowanie instrumentu z jednego miejsca w drugie.

 

 

7 najlepszych wiolonczel. Opinie w 2024 roku

 

Poniżej przedstawiony został ranking wiolonczel. Opracowaliśmy go na podstawie informacji, a także opinii zamieszczanych przez użytkowników w Internecie. Przy jego pomocy podejmiesz decyzję, który z prezentowanych instrumentów spełni Twoje oczekiwania.

 

Wiolonczela elektryczna

 

1. Wiolonczela Yamaha SVC-110 

 

Yamaha SVC-110 to ciekawa wiolonczela elektryczna. Zasilana jest dwoma bateriami AA 1,5 V lub opcjonalnie zasilaczem sieciowym. Trwałość ogniw uzależniona jest od ich rodzaju. Alkaliczne baterie umożliwią nawet do 350 godzin grania, a manganowe do 500 godzin.

Wymiary instrumentu to: szerokość – 43 cm, wysokość – 126,6 cm i głębokość – 24,3 cm. Poszczególne elementy wiolonczeli zostały wykonane z 3 rodzajów drewna: korpus ze świerku, szyjka i mostek z klonu, a podstrunnica z hebanu.

Kupujący pozytywnie oceniają prezentowany instrument. Według nich to bardzo dobra wiolonczela elektryczna. Zwracają szczególną uwagę na  tzw. cichą funkcję, która umożliwia grę o każdej porze, bez ryzyka, że będziesz komuś przeszkadzać. Atrakcyjny też okazuje się miękki futerał, który w bezpieczny sposób pozwoli Ci na przetransportowanie wiolonczeli.

 

 

 

 

2. Stagg ECL 4/4 BK wiolonczela elektryczna

 

Elektryczna Wiolonczela Stagg ECL 4/4 wyróżnia się futurystycznym wyglądem i ograniczeniem elementów budowy do minimum. Belgijska firma zastosowała tylko najważniejsze części, niezbędne do grania. Rozmiar instrumentu to 4/4, a materiałem jego wykonania jest klon. Siodełko jest plastikowe.

W zestawie znajdziesz futerał, w którym możesz umieścić wiolonczelę, jeżeli będziesz chciał przenieść ją z jednego miejsca w drugie. Pozwoli to uchronić sprzęt przed przypadkowym zniszczeniem, a przede wszystkim znacząco ułatwi jego przenoszenie.

Prezentowany instrument zebrał bardzo wiele pozytywnych opinii. Łatwość i komfort gry oraz elegancki wygląd to zalety, na które kupujący najczęściej zwracają uwagę. Nie można zapomnieć także o wskaźniku poziomu naładowania baterii. To bardzo przydatna opcja, ponieważ dzięki niej będziesz wiedzieć, kiedy należy podłączyć wiolonczelę do ładowania.

 

 

 

 

Wiolonczela 4/4

 

3. Hora C400 wiolonczela 4/4

 

Hora C400 to wiolonczela w rozmiarze 4/4, która wyróżnia się eleganckim wyglądem. Do jej produkcji wykorzystano trzy starannie wyselekcjonowane gatunki drewna. Płyta wierzchnia jest zrobiona ze świerku, szyjka i korpus z klonu, a podstrunnica z hebanu. To model akustyczny zapewniający ciekawe brzmienie.

Instrument jest solidny, wykazuje podwyższoną odporność na zarysowania i podobne uszkodzenia. Nawet po wielu miesiącach gry prezentuje się on równie elegancko, jak w dniu zakupu. Opisywana wiolonczela jest bardzo dobrym wyborem zwłaszcza dla początkujących muzyków, z jej pomocą mogą oni szybko opanować podstawowe techniki gry.

Dlaczego model Hora C400 znalazł się w naszym zestawieniu? Zebrał on dużo pochlebnych recenzji. Wynika z nich, że wiolonczela jest nie tylko wytrzymała, ale też dobrze przystosowana do potrzeb osób zaczynających naukę w szkole muzycznej. Zdaniem kupujących na uwagę zasługuje też dopracowanie wszystkich detali.

 

 

 

 

4. Wiolonczela Stentor SR-1102-A-4/4 Student Set 

 

Przeanalizowaliśmy opinie o wiolonczelach różnych producentów i doszliśmy do wniosku, że w rankingu powinien pojawić się model marki Stentor. Wybraliśmy SR-1102-A-4/4 Student Set, czyli instrument w rozmiarze 4/4, który jest odpowiedni dla osób uczęszczających do szkoły muzycznej, a więc początkujących i średniozaawansowanych.

W zestawie znajdują się elementy, które są niezbędne do gry na wiolonczeli. Mowa tu o smyczku z naturalnym końskim włosiem i hebanową żabką, a także o kalafonii pozwalającej na przygotowanie go do gry. W komplecie jest również solidny pokrowiec, umożliwiający wygodne podróżowanie z instrumentem.

Muzycy, którzy zdecydowali się na zakup przedstawionego modelu, uważają, że został on wykonany z elegancko wyglądających oraz wytrzymałych gatunków drewna. Płytę rezonansową zrobiono z litego świerku, płytę spodnią i boczki z klonu, a podstrunnicę z malasu. Instrument zabezpieczono warstwą lakieru niepodatnego na zarysowania.

 

 

 

 

Wiolonczela kontrabas

 

5. Yamaha SVC 50 wiolonczelaSilent Cello

 

Elektryczny instrument Yamaha SVC 50 Silent Cello jest sprzedawany w rozmiarze 4/4. Ma on kompaktowe wymiary i waży 3,5 kg. Warto podkreślić, że w serii Silent dostępna jest nie tylko wiolonczela, ale i kontrabas. Są one wyposażone w nowoczesne technologie, które pozytywnie wpływają na brzmienie.

Opisywany model ma korpus wykonany z olchy. Szyjka jest klonowa, a podstrunnica hebanowa. Wiolonczela nowocześnie wygląda, a gra na niej jest w pełni komfortowa. Instrument jest zasilany bateriami, w razie potrzeby możemy dokupić sieciowy zasilacz. W komplecie znajdują się akcesoria, czyli: kabel audio, słuchawki stereo oraz miękki pokrowiec.

Konsumenci uważają, że to dobra wiolonczela, w szczególności dla średniozaawansowanych osób. Nie jest ona zbyt ciężka, dlatego przenoszenie jej z miejsca na miejsce nie sprawia problemu. To, jak długo będziemy mogli grać na instrumencie, zależy od wyboru rodzaju baterii. Jeśli sięgniemy po ogniwa alkaliczne, zapewnią nam nawet do 500 godzin ćwiczeń.

 

 

 

 

Wiolonczela lutnicza

 

6. Wiolonczela 4/4 M-tunes No200

 

Wiolonczela lutnicza M-tunes seria No.200 jest robiona ręcznie z litego drewna rezonansowego, co zapewnia unikatowe brzmienie. Do wykonania płyty wierzchniej wykorzystano świerk, do płyty spodniej, boczków i szyjki jawor, a do podstrunnicy heban. Model jest sprzedawany w kolorze antycznego brązu.

Jak pokazał test wiolonczel, w przypadku prezentowanego modelu zadbano o każdy, nawet najmniejszy szczegół. Instrument pokryto lakierem spirytusowym, który efektownie się błyszczy, a w dodatku nie jest podatny na zarysowania oraz przetarcia. Do zestawu dołączono kalafonię, smyczek z naturalnym włosiem, jak również lekki pokrowiec. Ma on zapinaną kieszeń na nuty oraz specjalne szelki pozwalające na noszenie instrumentu na plecach.

Jakie są zalety opisywanej wiolonczeli? Według kupujących model oryginalnie się prezentuje, a grane na nim utwory bardzo dobrze brzmią. To ciekawa propozycja dla muzyków, którzy szukają instrumentu wyróżniającego się efektownym designem. Dla wielu osób bardzo ważne jest też to, że w komplecie są wszystkie niezbędne akcesoria, dlatego nie trzeba samemu ich kupować.

 

 

 

 

Prosta wiolonczela

 

7. Wiolonczela M-Tunes 4/4 model no.100

 

M-Tunes 4/4 model no.100 to instrument przeznaczony dla uczniów szkoły muzycznej, którego rozmiar to 4/4. W zestawie poza wiolonczelą znajdziemy też lekki pokrowiec, kalafonię oraz smyczek z hebanową żabką i końskim włosiem. Model pokryto lakierem tworzącym trwałą powłokę o delikatnie błyszczącym wykończeniu.

Ta prosta wiolonczela została wykonana z kilku gatunków drewna: świerka (płyta wierzchnia), jaworu (boczki, płyta tylna i szyjka) oraz hebanu (podstrunnica). Z pomocą instrumentu można szybko opanować podstawy gry i doskonalić swoje umiejętności.

Prezentowany model ładnie wygląda, jest solidny, ponadto można go szybko nastroić. Grający na nim muzycy podkreślają w swoich opiniach, że regulowanie wysokości dźwięku nie jest kłopotliwe. Ta dobra i tania wiolonczela zapewnia ciepłe i głębokie brzmienie, co dodatkowo zachęca uczniów do częstych ćwiczeń.

 

 

 

 

Akcesoria do wiolonczeli

 

Stojak na wiolonczelę

 

Hercules HC-DS-580B 

 

Kupując instrument smyczkowy, warto pomyśleć o dodatkowych akcesoriach, takich jak stojak na wiolonczelę. Proponujemy model Hercules HC-DS-580B, którego nośność wynosi 15 kg. Jego wysokość można swobodnie regulować w zakresie od 104 cm do 126 cm. Promień podstawy wynosi 45 cm.

Akcesorium waży 2,2 kg, przenoszenie go z miejsca na miejsce nie powinno być zbyt męczące. Stojak stoi stabilnie na podłodze i nie kołysze się na boki, dlatego nie ma ryzyka, że przewróci się razem z instrumentem.

Muzycy twierdzą, że to jeden z solidniejszych statywów wśród wszystkich dostępnych obecnie na rynku. Rozkładanie go i późniejsze składanie to bardzo proste czynności, które trwają maksymalnie kilkanaście sekund.

 

 

 

 

Futerał na wiolonczelę

 

Blackstone BS-550

 

Futerał na wiolonczelę przyda się zarówno początkującym, jak i doświadczonym w grze osobom. Model Blackstone BS-550 pozwala na bezpieczne podróżowanie z instrumentem, a także zabezpieczenie go np. przed osiadaniem kurzu. Jest on wodoodporny, gdyż został wykonany ze styroduru (polistyrenu ekstrudowanego). Wnętrze wyłożono miękkim welurem.

Futerał waży 3,4 kg. Nie musimy nosić go w dłoniach, ponieważ w jego dolnej części znajdują się niewielkie kółka. Wewnątrz jest miejsce nie tylko na wiolonczelę, ale również dwa smyczki. Do dyspozycji mamy też kieszeń na nuty.

Solidność to jeden z najistotniejszych atutów akcesorium. Kupujący docenili je również za to, że jest odporne na przemakanie, co pozwala na swobodne podróżowanie w deszczu. Należy podkreślić, że futerał bardzo dobrze chroni wiolonczelę przed zniszczeniem na skutek mocnego uderzenia.

 

 

 

 

Przewodnik zakupowy – Jaką wiolonczelę kupić?

 

Marzy Ci się ładnie brzmiąca i efektownie wyglądająca wiolonczela? Po lekturze naszego artykułu z pewnością uda Ci się taką znaleźć. Pierwsza część to poradnik zakupowy, w którym umieściliśmy kilka istotnych wskazówek. Biorąc je pod uwagę, bez wątpienia szybko podejmiesz decyzję, jaka jest najlepsza wiolonczela.

Rodzaje

Wśród wielu instrumentów można znaleźć zarówno modele akustyczne, jak i elektryczne. To samo można powiedzieć o wiolonczelach. Musimy się dobrze zastanowić, na czym najbardziej nam zależy i przy okazji wziąć pod uwagę swój stopień zaawansowania w grze. Uważa się, że instrumenty akustyczne są odpowiednie w szczególności dla osób początkujących, ponieważ umożliwiają opanowanie podstawowych technik, a także takich umiejętności jak np. strojenie. Na zakup wiolonczeli elektrycznej zazwyczaj decydują się bardziej doświadczeni muzycy, bo zyskują możliwość eksperymentowania i szukania nowych brzmień.

 

Rozmiar

Wiolonczele są dostępne w kilku rozmiarach, a więc różnią się między sobą wymiarami. Największe są modele 4/4, a najmniejsze 1/8. Poniżej znajduje się wskazówka odnośnie do wielkości poszczególnych instrumentów (bez uwzględniania nóżki):

* rozmiar 4/4 – szerokość – 44 cm i wysokość – 129 cm;

* rozmiar 3/4 – szerokość – 40 cm i wysokość – 118 cm;

* rozmiar 1/2 – szerokość – 37,6 cm i wysokość – 111 cm;

* rozmiar 1/4 – szerokość – 33,6 cm i wysokość – 100 cm;

* rozmiar 1/8 – szerokość – 29,5 cm i wysokość – 88 cm.

Mniejsze wiolonczele są przeznaczone dla dzieci i młodzieży, a większe dla osób dorosłych. Jednak dużo zależy też od długości ręki oraz własnych preferencji. Nierzadko zdarza się, że model w rozmiarze 4/4 nie zapewnia dorosłemu tak komfortowej gry, jak ten w rozmiarze 3/4. Jeśli mamy taką możliwość, warto sprawdzić instrumenty o różnej wielkości. Najlepsza wiolonczela nie tylko ładnie brzmi, ale też pozwala czerpać przyjemność z gry i zachęca do częstych ćwiczeń.

 

Materiał wykonania – jaką wiolonczelę wybrać?

Wiolonczele są wykonywane z różnych gatunków drewna, które decydują o brzmieniu. Do najpopularniejszych można zaliczyć: świerk, klon, palisander i heban. Warto podkreślić, że tego typu instrumenty są produkowane nie tylko w fabrykach, ale również mniejszych zakładach lutniczych. Wiolonczela zrobiona ręcznie przez lutnika jest znacznie droższa, jednak wyróżnia się dbałością o każdy detal, m.in. staranny dobór materiału i wykonania poszczególnych elementów. Istotne jest to, aby pudło rezonansowe było pokryte warstwą lakieru. Może on mieć błyszczące, matowe lub satynowe wykończenie. To zwiększa odporność instrumentu na uszkodzenia, a zwłaszcza zarysowania.

Akcesoria

Większość producentów dołącza do wiolonczeli dodatkowe akcesoria. Do najważniejszych zalicza się przede wszystkim smyczek, bez którego wydobywanie dźwięków ze strun nie jest możliwe. Waży on kilkadziesiąt gramów i jest stosunkowo długi (dłuższy niż ten do skrzypiec). Warto sprawdzić, czy smyczek ma naturalne, końskie włosie. Przed grą trzeba je natrzeć kalafonią, czyli miękką żywicą naturalnego pochodzenia, która zwykle ma ciemnoczerwony lub ciemnobrązowy kolor. Ona również może być dołączona do kompletu. Bardzo przydatnym akcesorium jest też futerał pozwalający na swobodne podróżowanie z wiolonczelą. Powinien on zabezpieczać instrument przed zniszczeniem, a jednocześnie być poręczny. Co prawda modele z wymienionymi dodatkami często okazują się nieco droższe, ale możemy uniknąć kupowania wszystkich potrzebnych rzeczy osobno.

 

Wiolonczele w dobrych cenach

Na zakup wiolonczeli musimy wydać ponad 1000 zł, również za model przeznaczony dla osób początkujących. Nie jest to tani instrument, ale w kwestii ceny sporo zależy od producenta, materiału wykonania i kilku innych czynników. Nie bez znaczenia jest to, jaki model nas interesuje, a więc akustyczny czy elektryczny. Wiolonczele dla doświadczonych muzyków zwykle kosztują kilkanaście tysięcy złotych, zwłaszcza te robione ręcznie przez lutników.

 

 

FAQ

 

P1: Co to jest wiolonczela?

Wiolonczela to instrument smyczkowy, który jest nieco większy od skrzypiec. Czasem słyszy się, że jest to gitara na nóżce, obecnie staje się coraz bardziej popularna zarówno wśród kobiet, jak i mężczyzn. Wiolonczele są wyposażone w cztery struny w kwintach o oktawę niżej w porównaniu do strun altówek. Co ciekawe, umożliwiający grę smyczek jest dłuższy niż ten przeznaczony do skrzypiec (choć także ma naturalne, końskie włosie). Instrument powstał w XVI wieku, jego budowę udoskonalano przez ok. 200 lat. Pomagał w tym m.in. Antonio Stradivari, czyli jeden z najwybitniejszych lutników. Wiolonczele można zaklasyfikować do dwóch grup: akustycznej oraz elektrycznej.

P2: Jak wygląda wiolonczela?

Wiolonczela wygląda podobnie jak skrzypce, jednak jest od nich większa. Po bokach pudła rezonansowego można zauważyć wycięcia w kształcie litery „C”, a na płycie wierzchniej znajdują się specjalne otwory rezonansowe w kształcie litery „f”. Na końcu gryfu instrumentu znajduje się główka wyglądająca jak ślimak. Wiolonczela ma cztery struny, a w dolnej części pudła rezonansowego znajduje się nóżka. Dzięki niej można stabilnie ustawić instrument na podłodze podczas gry. Materiałem wykonania strun dawniej były preparowane jelita zwierzęce lub tkane ze srebrnych drutów linki, obecnie jest to stal.

 

P3: Ile kosztuje wiolonczela?

Dostępne na rynku wiolonczele są zróżnicowane pod względem ceny, gdyż dużo zależy od samego producenta, jak i kilku innych czynników: materiału wykonania, rozmiaru, a nawet rodzaju instrumentu. Akustyczne modele przeznaczone dla osób początkujących przeważnie kosztują minimum 1000 złotych, a te dla doświadczonych muzyków od kilku do kilkudziesięciu tysięcy złotych. Stosunkowo dużym wydatkiem zwykle jest też zakup wiolonczeli elektrycznej. Ponieważ nowe instrumenty nie są zbyt tanie, często osoby rozpoczynające naukę gry decydują się na zakup tych używanych. Nie zawsze jest to dobre rozwiązanie, bo może się okazać, że wiolonczela jest zniszczona i nie brzmi tak, jak powinna.

 

P4: Ile waży wiolonczela?

Ponieważ wiolonczela jest stosunkowo dużym instrumentem smyczkowym, często słyszy się, że jest bardzo ciężka. Co prawda nie jest ona tak lekka jak skrzypce czy altówka, ale jej waga często nie przekracza 6 kg. Dotyczy to przede wszystkim modeli akustycznych. Te elektryczne są nieco lżejsze, bo producenci coraz częściej ograniczają elementy ich budowy do minimum. Niemniej jednak przenoszenie wiolonczeli z miejsca na miejsce może okazać się kłopotliwe po zapakowaniu jej do futerału. Tego typu akcesoria nierzadko same ważą ok. 5 kg lub znacznie więcej. Smyczek nie jest dużym obciążeniem, jego waga to przeważnie kilkadziesiąt gramów.

 P5: Jak nagłośnić wiolonczelę?

Podczas występowania na scenie może się okazać, że wiolonczela jest zagłuszana przez pozostałe instrumenty, takie jak np. gitara elektryczna. W takiej sytuacji można przystawić do muzyka osobny mikrofon, aby wychwytywał brzmienie wiolonczeli i je wzmacniał, aby były słyszalne dla widowni. Jednak czasami takie rozwiązanie się nie sprawdza z uwagi na powstające zakłócenia. Wtedy należy poszukać odpowiedniego przetwornika, który montuje się na podstawce, ewentualnie tylnej płycie pudła rezonansowego. Dobry sprzęt kosztuje przeważnie kilkaset złotych, ale działa efektywnie i pozwala na nagłośnienie instrumentu w odpowiedni sposób. Można również poszukać mikrofonu pojemnościowego.

 

 

Ostatnio aktualizowane: 27.04.24

 

Wielu rodziców chce, aby ich pociechy spędzały wolny czas nie tylko przed komputerem czy telewizorem i zachęcają je do znalezienia nowego hobby. Może nim być gra na instrumencie, przykładowo skrzypcach. Co prawda na naukę trzeba poświęcić sporo czasu, ale ma to pozytywny wpływ na rozwój dziecka.

 

Poprawa koncentracji i pamięci

Podczas gry na skrzypcach maluch musi się skupić, aby wydobywać ze strun określone dźwięki. Ma to bardzo pozytywny wpływ na pracę jego mózgu. Po pewnym czasie można zauważyć, że dziecko lepiej koncentruje się nie tylko podczas lekcji gry, ale i nauki czy nawet wykonywania codziennych obowiązków. Przeprowadzono wiele badań na temat pozytywnego wpływu gry na instrumentach na mózg. Dzięki nim okazało się, że dzieci regularnie uczęszczające na zajęcia muzyczne nieco szybciej rozwijają się pod względem języka, percepcji mowy, większość z nich szybciej też opanowuje umiejętność płynnego czytania.

Często słyszy się, że kształcone muzycznie pociechy mają znacznie lepszą pamięć werbalną. Jest to możliwe, ponieważ zdobywane podczas nauki gry doświadczenia przyczyniają się do szybszego rozwoju poszczególnych struktur mózgowych (zwłaszcza tych odpowiadających właśnie za pamięć werbalną). Maluch, który potrafi grać na skrzypcach bardzo często zyskuje umiejętność szybkiego zapamiętywania ze słuchu. To z kolei przekłada się na lepsze wyniki w szkole, mimo że dziecko nie musi spędzać zbyt dużo czasu na czytaniu podręczników. Warto zaznaczyć, że nagłe przerwanie nauki gry na skrzypcach czy innym instrumencie nie wpływa na pogorszenie pamięci werbalnej. Pozytywne efekty związane z uczęszczaniem na zajęcia muzyczne można zauważyć nawet w przypadku, gdy pociecha rozpocznie lekcje stosunkowo późno (po ukończeniu 10. roku życia).

Łatwiejsza nauka przedmiotów ścisłych

Umiejętność gry na instrumentach często wiąże się z łatwym przyswajaniem wiedzy ze ścisłych dziedzin nauki, takich jak matematyka. Udowodniono, że za grę na skrzypcach, gitarze, pianinie itp. odpowiadają te same struktury w mózgu, które pozwalają na szybkie wykonywanie obliczeń matematycznych. Niektórzy naukowcy przekonują, że dzieci potrafiące grać na instrumentach uzyskują lepsze wyniki również w takich dziedzinach, jak języki obce czy przyroda (w dalszych etapach edukacji biologia).

 

Muzyka jako forma terapii

Dzieci nierzadko borykają się z trudnościami w nauce, spowodowanymi dysleksją, dysortografią, dysgrafią czy dyskalkulią. W związku z tym mogą mieć one problemy ze zdobywaniem dobrych ocen, a także nawiązywaniem znajomości z rówieśnikami (mogą np. stać się obiektem drwin). Jak się okazuje, muzyka może być dla dzieci z dysleksją czy nawet ADHD formą terapii. Choć dyslektycy mają problem z zapamiętywaniem nut czy odczytywaniem ich na pięciolinii, to bardzo często pozytywnie zaskakują swoją ponadprzeciętną ciekawością, wrażliwością, spostrzegawczością oraz wyobraźnią. Gra na skrzypcach sprawia, że obie półkule mózgu pracują efektywniej, a to może wpłynąć na zmniejszenie problemów z dysleksją czy dysortografią. Według naukowców tego typu dysfunkcje wynikają głównie z tego, że poszczególne części mózgu nie są ze sobą odpowiednio połączone, a gra na instrumencie wytwarza wibracje, które pomagają w regeneracji tych połączeń. Niekiedy rodzice zauważają, że po dłuższym czasie uczęszczania na zajęcia muzyczne ich pociechy nie mają już tak dużych problemów z poprawnym i ładnym pisaniem oraz wykonywaniem matematycznych działań.

 

Kontakt z rówieśnikami

Nie zawsze jest tak, że dziecko z łatwością nawiązuje w szkole nowe znajomości i przyjaźnie. Czasami przyczyną jest np. brak wspólnych tematów do rozmów i nietypowe zainteresowania, które przez innych uczniów są uznawane za zbyt oryginalne. Maluch uczący się gry na skrzypcach w szkole muzycznej ma możliwość nawiązania kontaktu z rówieśnikami, którzy mają podobne pasje. Takie znajomości mogą przekształcać się w trwałe, wieloletnie przyjaźnie. Dzięki grze na instrumencie dziecko ma szansę rozwijać się w sferze kontaktów interpersonalnych. Może to mu pomóc także w lepszym porozumiewaniu się na co dzień z kolegami i koleżankami z klasy.

Nauka samodyscypliny

Granie na skrzypcach czy innym instrumencie wymaga od dziecka samodyscypliny. Maluch musi regularnie ćwiczyć, aby poprawiać swoje umiejętności i wciąż się rozwijać. Z tego względu musi on odpowiednio zaplanować swój dzień, aby mieć wystarczająco dużo czasu nie tylko na grę, ale i na odrobienie lekcji oraz odpoczynek. Początkowo może to być bardzo trudne, ale z czasem pociecha coraz łatwiej będzie właściwie organizowała sobie czas i stanie się bardziej odpowiedzialna. Skrzypce dla dzieci, podobnie jak te dla dorosłych nie są zbyt tanim instrumentem. Maluch musi o nie dbać i uważać, aby się nie zniszczyły.

Co prawda nie wszystkie dzieci mają talent muzyczny, ale jeśli pociecha wykazuje zainteresowanie grą na skrzypcach, warto sprawdzić, czy będzie to pasja na całe życie. Nawet jeśli po pewnym czasie maluch zrezygnuje z nauki, to z pewnością takie doświadczenie wpłynie pozytywnie na jego rozwój oraz charakter.

 

 

Ostatnio aktualizowane: 27.04.24

 

Skrzypce to wyjątkowy instrument smyczkowy, na którym grają nie tylko mężczyźni, ale i kobiety. Wielu skrzypaczkom udało się zdobyć bardzo dużą popularność i to nie tylko w swoim kraju, ale również poza jego granicami. Nierzadko mają one okazję do zaprezentowania swojego talentu muzycznego publiczności niemal na całym świecie. Przedstawiamy najsłynniejsze skrzypaczki, których występów warto posłuchać.

Iva Bittová

Iva Bittová to pochodząca z Czech awangardowa skrzypaczka, kompozytorka oraz wokalistka. Jej kariera rozpoczęła się w latach 70. XX wieku, kiedy wystąpiła w kilku czeskich filmach. Na początku lat 80. artystka zaczęła grać na skrzypcach, a także śpiewać. Swoją pierwszą płytę nagrała razem z mężem, który był perkusistą w rockowym zespole Dunaj. Była ona połączeniem słowiańskiej i cygańskiej muzyki ludowej z alternatywnym rockiem. Kolejna wspólna płyta małżeństwa została zauważona przez awangardowego gitarzystę Freda Fritha, który postanowił wykorzystać muzykę w filmie „Step Across the Border”. Dzięki temu Iva Bittová została doceniona poza granicami Wschodniej Europy, zagrała też swoją pierwszą międzynarodową trasę koncertową. Artystka nagrała 20 albumów i zagrała w 9 filmach. W swojej grze na skrzypcach wykorzystuje różne, często nietypowe techniki. To m.in. używanie instrumentu, jak banjo czy uderzanie w struny różnymi przedmiotami. Podczas swoich występów skrzypaczka wykorzystuje zdolności aktorskie, a tradycyjny śpiew przechodzi często w krzyk lub jęki.

Kaja Danczowska

Pochodząca z Polski Kaja Danczowska rozpoczęła naukę gry na skrzypcach w wieku 7 lat. Rok później zaczęła uczęszczać na zajęcia do Eugenii Umińskiej, a w 1972 roku w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej uzyskała u niej dyplom z wyróżnieniem. Co więcej, w tym samym roku skrzypaczka ukończyła trwający 2 lata kurs mistrzowski w Konserwatorium im. P. Czajkowskiego w Moskwie. Brała ona także udział w kursie mistrzowskim prowadzonym przez Ruggiera Ricciego, który został zorganizowany przez rząd kanadyjski. Kaja Danczowska może pochwalić się bogatą karierą muzyczną. Jest ona laureatką wielu konkursów skrzypcowych, nie tylko krajowych, ale i międzynarodowych. Kobieta zdobyła m.in. II nagrodę na Konkursie Skrzypcowym im. Alberto Curci w Neapolu (1969 rok) oraz III nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Radiowym w Monachium (1975 rok). Skrzypaczka często zasiada w jury konkursów, a w 2016 roku otrzymała tytuł doktora honoris causa Akademii Muzycznej w Krakowie.

 

Vanessa-Mae

Vanessa-Mae Vanakorn Nicholson (jej pseudonim artystyczny to Vanessa-Mae) jest znaną skrzypaczką oraz kompozytorką. Co ciekawe, urodziła się ona w tym samym dniu co Paganini, czyli włoski skrzypek, ale 196 lat później. Artystka gra zarówno muzykę poważną, jak i pop. Łączy te style, co sama określa mianem Violin Techno-acoustic Fusion. W wieku 4 lat kobieta rozpoczęła naukę gry na pianinie, a dwa lata później wzięła pierwszą lekcję gry na skrzypcach. W swoją pierwszą trasę koncertową Vanessa-Mae wyjechała w wieku 13 lat. To najmłodsza znana solistka, która nagrała skrzypcowe koncerty Czajkowskiego oraz Beethovena. Na swoim koncie ma ona 15 albumów. Artystka stała się popularna nie tylko ze względu na widowiskowy styl gry, ale również ekstrawaganckie stroje. Wystąpiła m.in. w teledyskach Janet Jackson, które promowały jej płytę „The Velvet Rope”. Ciekawe jest też to, że Vanessa-Mae uprawia narciarstwo alpejskie, a w 2014 roku udało jej się wywalczyć kwalifikację na Igrzyska Olimpijskie w Soczi (jako reprezentantka Tajlandii).

Viktoria Mullova

Pochodząca z Rosji skrzypaczka Viktoria Mullova cieszy się dużym uznaniem na arenie międzynarodowej. Artystka studiowała w Głównej Szkole Muzycznej w Moskwie, a także Moskiewskim Konserwatorium (w klasie Leonida Kogana). Udało jej się zdobyć popularność m.in. dzięki zdobyciu pierwszej nagrody w Konkursie im. J. Sibeliusa w Helsinkach w 1980 roku. Dwa lata później skrzypaczka otrzymała Złoty Medal w Konkursie im. P. Czajkowskiego i od tego czasu występowała z największymi orkiestrami świata oraz dyrygentami. W 1994 roku założyła kameralny zespół Mullova Ensemble. Artystka ma skrzypce Stradivariusa wyprodukowane w 1723 roku, a także instrument Giovanniego Battisty Guadagniniego ze strunami wykonanymi z jelit.

 

Lindsey Stirling

Lindsey Stirling to pochodząca ze Stanów Zjednoczonych skrzypaczka, ale i tancerka oraz piosenkarka. Zdobyła ona dużą popularność w wielu krajach na całym świecie. Artystka uwielbia eksperymentować, dlatego łączy grę na skrzypcach z wieloma gatunkami muzycznymi, nawet hip-hopem czy dubstepem. Już od 6. roku życia marzyła o tym, aby móc grać na instrumencie smyczkowym, przez 12 lat brała prywatne lekcje, podczas których poznawała muzykę poważną. Kiedy Lindsey Stirling skończyła 16 lat, dołączyła do rockowego zespołu Stomp On Melvin i z czwórką przyjaciół eksperymentowała z muzyką. W 2019 roku kobieta postanowiła wziąć udział w przesłuchaniach do programu „America’s Got Talent”, udało jej się dotrzeć aż do ćwierćfinału. W tym czasie często mówiono o niej, że jest skrzypaczką hip-hopową. Artystka nagrała 5 albumów studyjnych.

 

 

Ostatnio aktualizowane: 27.04.24

 

Uważa się, że nauka gry na skrzypcach nie jest zbyt łatwa, ale mimo to coraz więcej osób zapisuje się na zajęcia do szkół muzycznych. Ciekawe jest to, że po instrument smyczkowy sięgają nie tylko dzieci i młodzież, ale także dorośli. W poniższym artykule zebraliśmy kilka przydatnych wskazówek dla osób rozpoczynających naukę gry na skrzypcach.

 

Zdobądź podstawową wiedzę na temat instrumentu

Chcąc nauczyć się grać na skrzypcach konieczne jest zapoznanie się z podstawowymi informacjami na ich temat. Koniecznością jest przede wszystkim poznanie budowy instrumentu. Musisz wiedzieć, za co odpowiadają poszczególne elementy jego konstrukcji, dzięki temu łatwiej będzie Ci wydobywać odpowiednie dźwięki. Powinieneś również nauczyć się, jak prawidłowo trzymać smyczek oraz same skrzypce. Na początku może to sprawiać trudność, ale z czasem dojdziesz do wprawy. Bardzo przydatna okaże się ponadto umiejętność samodzielnego strojenia instrumentu. Wszystkie potrzebne informacje możesz uzyskać od swojego nauczyciela w szkole muzycznej, w razie potrzeby możesz też poszukać ich w Internecie.

Przygotuj skrzypce do gry

Zanim zaczniesz wydobywać dźwięki ze strun skrzypiec musisz nasmarować smyczek. Bez tego gra na instrumencie nie będzie możliwa. Jak to zrobić? Trzeba zaopatrzyć się w kalafonię, czyli miękką żywicę naturalnego pochodzenia, która ma żółtą, ewentualnie ciemnoczerwoną lub ciemnobrązową barwę. Bardzo często znajduje się ona w zestawie razem z instrumentem, nawet jeśli kupujesz skrzypce dla początkujących. To duże udogodnienie, gdyż możesz mieć problem ze znalezieniem kalafonii w sklepie, zwłaszcza jeśli mieszkasz w mniejszej miejscowości.

Smyczek musi być nasmarowany w taki sposób, żeby po szarpnięciu go widoczny był unoszący się dym. Ważne jest to, aby aplikować kalafonię na naciągnięte włosie. Osoby uczące gry na skrzypcach zwykle pokazują, jak nakładać żywicę na smyczek, z pewnością szybko opanujesz tę umiejętność.

 

Strojenie instrumentu

Co pewien czas musisz nastroić swoje skrzypce, aby brzmiały tak, jak powinny. W tym bez wątpienia pomoże Ci stroik, który bez trudu znajdziesz w każdym muzycznym sklepie (stacjonarnym, jak również internetowym). Możesz również wykorzystać mikrofon i specjalny program komputerowy do strojenia instrumentów smyczkowych. W ten sposób wyregulowanie skrzypiec zajmie Ci znacznie mniej czasu i nie zniechęcisz się do gry już na samym początku swojej przygody z muzyką. Jeżeli zdecydujesz się na ręczne strojenie instrumentu, musisz pamiętać, aby robić to delikatnie. Wystarczy chwila nieuwagi i zbyt mocne naprężenie strun, aby niespodziewanie pękły.

Bądź cierpliwy

Niezależnie od tego, na jakim instrumencie chcesz nauczyć się grać musisz uzbroić się w cierpliwość. Pierwsze lekcje mogą nie wyglądać tak, jak początkowo oczekiwałeś i wszystko będzie wydawać się skomplikowane. Jednak musisz pamiętać, że po opanowaniu podstaw nauka będzie przebiegać sprawniej, a granie na instrumencie zacznie sprawiać Ci przyjemność. Staraj się każdego dnia motywować, w ten sposób nie zrezygnujesz zbyt szybko z zajęć (czego potem możesz bardzo żałować).

 

Znajdź dobrego nauczyciela

Dobry nauczyciel, czyli taki, który jest wyrozumiały, cierpliwy i potrafi zmotywować swoich uczniów sprawi, że zajęcia będą przebiegały w bardzo dobrej atmosferze. Jeżeli masz wrażenie, że lekcje gry nie wyglądają tak, jak powinny, być może powinieneś poszukać innego nauczyciela lub metody nauczania. Zajęcia powinny zwiększać satysfakcję i radość, bez tego trudno Ci będzie rozwijać swój muzyczny talent.

W jakim wieku najlepiej zacząć naukę gry na skrzypcach?

Nie da się jednoznacznie stwierdzić, kiedy jest najlepszy moment na rozpoczęcie nauki gry na skrzypcach. Panuje przekonanie, że na zajęcia muzyczne powinno się zapisywać dzieci w wieku 5 – 6 lat, bo są one na tyle duże, aby zdecydować, czy rzeczywiście muzyka może stać się ich pasją. Jeżeli maluch w żaden sposób nie wykazuje zainteresowania grą na instrumentach czy śpiewaniem, nie warto go zmuszać do uczęszczania do szkoły muzycznej. W takiej sytuacji lepiej obserwować pociechę i pomóc jej w znalezieniu innego hobby, którym może być np. sport czy taniec.

Ważne jest to, że naukę gry na skrzypcach można rozpocząć nawet w znacznie starszym wieku. Na zajęcia zapisuje się coraz więcej dorosłych. Co prawda w takiej sytuacji niemal niemożliwe jest zostanie znanym na całym świecie artystą, ale warto spróbować swoich sił i spełniać marzenia. Nauka gry na skrzypcach w dorosłym wieku jest trudniejsza, ale przy odpowiedniej motywacji, uporze i konsekwencji można ją opanować. Jest wielu nauczycieli, którzy specjalizują się w nauczaniu dorosłych i mają odpowiednią wiedzę, jak przeprowadzać zajęcia.

Dorośli decydujący się na naukę gry na skrzypcach muszą pamiętać, że konieczne jest zdobycie takich umiejętności jak zapisywanie i odczytywanie nut na pięciolinii. Przyda się także dobry słuch muzyczny, choć istotniejszą rolę odgrywa systematyczna oraz pilna nauka, także w domu.

 

 

 

5 korzyści dla dzieci płynących z gry na skrzypcach

 

Poprawa koncentracji i pamięci

Podczas gry na skrzypcach maluch musi się skupić, aby wydobywać ze strun określone dźwięki. Ma to bardzo pozytywny wpływ na pracę jego mózgu. Po pewnym czasie można zauważyć, że dziecko lepiej koncentruje się nie tylko podczas lekcji gry, ale i nauki czy nawet wykonywania codziennych obowiązków. Przeprowadzono wiele badań na temat pozytywnego wpływu gry na instrumentach na mózg. Dzięki nim okazało się, że dzieci regularnie uczęszczające na zajęcia muzyczne nieco szybciej rozwijają się pod względem języka, percepcji mowy, większość z nich szybciej też opanowuje umiejętność płynnego czytania.

Często słyszy się, że kształcone muzycznie pociechy mają znacznie lepszą pamięć werbalną. Jest to możliwe, ponieważ zdobywane podczas nauki gry doświadczenia przyczyniają się do szybszego rozwoju poszczególnych struktur mózgowych (zwłaszcza tych odpowiadających właśnie za pamięć werbalną). Maluch, który potrafi grać na skrzypcach bardzo często zyskuje umiejętność szybkiego zapamiętywania ze słuchu. To z kolei przekłada się na lepsze wyniki w szkole, mimo że dziecko nie musi spędzać zbyt dużo czasu na czytaniu podręczników. Warto zaznaczyć, że nagłe przerwanie nauki gry na skrzypcach czy innym instrumencie nie wpływa na pogorszenie pamięci werbalnej. Pozytywne efekty związane z uczęszczaniem na zajęcia muzyczne można zauważyć nawet w przypadku, gdy pociecha rozpocznie lekcje stosunkowo późno (po ukończeniu 10. roku życia).

Łatwiejsza nauka przedmiotów ścisłych

Umiejętność gry na instrumentach często wiąże się z łatwym przyswajaniem wiedzy ze ścisłych dziedzin nauki, takich jak matematyka. Udowodniono, że za grę na skrzypcach, gitarze, pianinie itp. odpowiadają te same struktury w mózgu, które pozwalają na szybkie wykonywanie obliczeń matematycznych. Niektórzy naukowcy przekonują, że dzieci potrafiące grać na instrumentach uzyskują lepsze wyniki również w takich dziedzinach, jak języki obce czy przyroda (w dalszych etapach edukacji biologia).

 

Muzyka jako forma terapii

Dzieci nierzadko borykają się z trudnościami w nauce, spowodowanymi dysleksją, dysortografią, dysgrafią czy dyskalkulią. W związku z tym mogą mieć one problemy ze zdobywaniem dobrych ocen, a także nawiązywaniem znajomości z rówieśnikami (mogą np. stać się obiektem drwin). Jak się okazuje, muzyka może być dla dzieci z dysleksją czy nawet ADHD formą terapii. Choć dyslektycy mają problem z zapamiętywaniem nut czy odczytywaniem ich na pięciolinii, to bardzo często pozytywnie zaskakują swoją ponadprzeciętną ciekawością, wrażliwością, spostrzegawczością oraz wyobraźnią. Gra na skrzypcach sprawia, że obie półkule mózgu pracują efektywniej, a to może wpłynąć na zmniejszenie problemów z dysleksją czy dysortografią. Według naukowców tego typu dysfunkcje wynikają głównie z tego, że poszczególne części mózgu nie są ze sobą odpowiednio połączone, a gra na instrumencie wytwarza wibracje, które pomagają w regeneracji tych połączeń. Niekiedy rodzice zauważają, że po dłuższym czasie uczęszczania na zajęcia muzyczne ich pociechy nie mają już tak dużych problemów z poprawnym i ładnym pisaniem oraz wykonywaniem matematycznych działań.

 

Kontakt z rówieśnikami

Nie zawsze jest tak, że dziecko z łatwością nawiązuje w szkole nowe znajomości i przyjaźnie. Czasami przyczyną jest np. brak wspólnych tematów do rozmów i nietypowe zainteresowania, które przez innych uczniów są uznawane za zbyt oryginalne. Maluch uczący się gry na skrzypcach w szkole muzycznej ma możliwość nawiązania kontaktu z rówieśnikami, którzy mają podobne pasje. Takie znajomości mogą przekształcać się w trwałe, wieloletnie przyjaźnie. Dzięki grze na instrumencie dziecko ma szansę rozwijać się w sferze kontaktów interpersonalnych. Może to mu pomóc także w lepszym porozumiewaniu się na co dzień z kolegami i koleżankami z klasy.

Nauka samodyscypliny

Granie na skrzypcach czy innym instrumencie wymaga od dziecka samodyscypliny. Maluch musi regularnie ćwiczyć, aby poprawiać swoje umiejętności i wciąż się rozwijać. Z tego względu musi on odpowiednio zaplanować swój dzień, aby mieć wystarczająco dużo czasu nie tylko na grę, ale i na odrobienie lekcji oraz odpoczynek. Początkowo może to być bardzo trudne, ale z czasem pociecha coraz łatwiej będzie właściwie organizowała sobie czas i stanie się bardziej odpowiedzialna. Skrzypce dla dzieci, podobnie jak te dla dorosłych nie są zbyt tanim instrumentem. Maluch musi o nie dbać i uważać, aby się nie zniszczyły.

Co prawda nie wszystkie dzieci mają talent muzyczny, ale jeśli pociecha wykazuje zainteresowanie grą na skrzypcach, warto sprawdzić, czy będzie to pasja na całe życie. Nawet jeśli po pewnym czasie maluch zrezygnuje z nauki, to z pewnością takie doświadczenie wpłynie pozytywnie na jego rozwój oraz charakter.

 

Ostatnio aktualizowane: 27.04.24

 

Waltornia – Poradnik zakupowy, ranking i test

 

Jaką waltornię kupić? Jeśli zadajesz sobie to pytanie, trafiłeś w odpowiednie miejsce. Przygotowaliśmy dla Ciebie ranking, a w nim opisy najczęściej polecanych instrumentów wraz ze wskazaniem ich najważniejszych zalet. Jedną z lepszych, zdaniem użytkowników, waltorni jest Stagg HR225 BB. Ma ona korpus wykonany z mocnego mosiądzu, a powierzchnia została dodatkowo zabezpieczona specjalnym lakierem. Instrument ma 3 wentyle obrotowe, wygodnie trzyma się go w dłoniach, a gra na nim zwykle nie sprawia problemów. To model polecany m.in. osobom początkującym. Na uwagę zasługuje też waltornia Yamaha YHR-314 II. Jest ona sprzedawana w komplecie z solidnym ustnikiem 32C4.

 

 

Tabela porównawcza

 

Zalety
Wady
Podsumowanie
Oferty

Najlepszy produkt

Zalety

Waltornia ma korpus zrobiony z wytrzymałego, a przy tym elegancko wyglądającego mosiądzu. Instrument jest dodatkowo zabezpieczony lakierem, więc na jego powierzchni nie powinny pojawiać się zarysowania.

Wady

Choć sprzęt muzyczny jest polecany osobom początkującym, trzeba przyznać, że na początku gra na nim jest wymagająca. Nie można się zniechęcać, ale trzeba regularnie zdobywać i doskonalić swoje umiejętności.

Podsumowanie

Waltornia ma 3 wentyle obrotowe. Dźwięcznik 315 mm można odkręcać. Średnica wlotu jest równa 11,5 mm. Instrument jest sprzedawany w komplecie z solidnie wykonanym pokrowcem. To niezbędne akcesorium dla osób pobierających lekcje w szkole muzycznej.

Drugi wybór

Zalety

Róg jest lekki, więc wygodnie się na nim gra. Można bez większego trudu wydobyć z niego czyste, przyjemne brzmienie. Instrument ma osłony wentyli zrobione z dobrej jakości mosiądzu.

Wady

Mimo że waltornia jest zabezpieczona lakierem, nie chroni to jej przed drobnymi zarysowaniami. Z tego względu ważne jest to, aby przenosić i przechowywać instrument w odpowiednio dostosowanym do tego futerale.

Podsumowanie

Róg Yamaha YHR-314 II jest sprzedawany w komplecie z dobrze dopasowanym ustnikiem 32C4. Instrument ma mechanizm sznurkowy. Do produkcji sprzętu wykorzystano żółtą blachę. Część sprzedawców oferuje w zestawie futerały do przenoszenia waltorni.

Rozważ też

Zalety

Instrument spełnia oczekiwania najbardziej wymagających użytkowników, którzy zajmują się muzyką w sposób profesjonalny. Waltornia jest stosunkowo lekka i można wygodnie trzymać ją w dłoniach.

Wady

Część osób w swoich opiniach przyznaje, że czyszczenie modelu jest stosunkowo trudne i czasochłonne, a przecież trzeba to robić systematycznie, aby utrzymać instrument w odpowiednim stanie.

Podsumowanie

Model jest sprzedawany w komplecie z wygodnym futerałem, więc nie trzeba ponosić dodatkowych kosztów związanych z jego zakupem. Waltornię zrobiono z mosiądzu, a dodatkowo polakierowano jego powierzchnię. Instrument ma menzurę 11,9 mm i sprzęgło 3B.

 

 

6 najlepszych waltorni. Opinie w 2024 roku

 

Tworząc ranking waltorni, skupiliśmy się przede wszystkim na opiniach doświadczonych muzyków. To pozwoliło nam wybrać najlepsze instrumenty muzyczne, pozwalające wydobywać czyste, przyjemne dla ucha dźwięki.

 

 

1. Waltornia Stagg HR225 BB

 

Waltornia Stagg HR225 BB to instrument wykonany z największą starannością, co zwiększa szansę na to, że spełni oczekiwania wymagających muzyków. Korpus zrobiono z wytrzymałego mosiądzu. Materiał ten prezentuje się elegancko, a dodatkowo nie wymaga skomplikowanej konserwacji. Instrument jest wykończony bezbarwnym lakierem, który zwiększa jego wytrzymałość.

Prezentowana waltornia ma 3 wentyle obrotowe i odkręcany dźwięcznik 315 mm. Otwór wlotu wynosi 11,5 mm. Produkt jest objęty 2-letnią gwarancją. W zestawie znajduje się miękki, poręczny futerał, który umożliwia swobodne i bezpieczne przenoszenie instrumentu. To akcesorium przyda się w szczególności osobom, które pobierają prywatne lekcje gry na waltorni albo uczęszczają do szkoły muzycznej.

Instrument zachwyca eleganckim, ponadczasowym designem. Model został odpowiednio wyprofilowany, tak aby wydobywanie dźwięków nie stanowiło dużego wyzwania. Stagg HR225 BB wyróżnia się wytrzymałością, co potwierdzają kupujący. 

 

 

 

 

2. Yamaha Waltornia YHR-314 II

 

Dobra waltornia to coś, czego szukasz? W takim wypadku powinieneś zapoznać się z opisem modelu Yamaha YHR-314 II, który jest ceniony przez początkujących, ale też bardziej zaawansowanych użytkowników. Jest to lekki i ładnie brzmiący róg. Waltornia ma klucz F.

Model jest wyposażony w 3 wentyle obrotowe, rozmiar czary to M (nie można jej rozkręcać). Menzura wynosi 12 mm. Osłony wentyli są zrobione z mosiądzu, a mechanizm jest sznurkowy. Instrument wykonano z żółtej blachy, ma on też lakierowane wykończenie, dlatego ładnie się prezentuje. W zestawie znajduje się ustnik 32C4. 

Opinie muzyków na temat instrumentu Yamaha YHR-314 II są pozytywne. Nie dziwi więc to, że waltornia jest chętnie wybierana przez innych kupujących. Zaletą sprzętu muzycznego jest przede wszystkim ładny, czysty i przyjemnie brzmiący dźwięk.

 

 

 

 

3. Hans Hoyer waltornia podwójna F/B model G10A-L1

 

Hans Hoyer F/B Model G10A-L1 to waltornia podwójna przeznaczona w szczególności dla profesjonalnych muzyków. Korpus i czara zostały wykonane z dobrej jakości żółtego mosiądzu, który nie jest podatny na uszkodzenia mechaniczne i łatwo o niego zadbać. Powierzchnia instrumentu została dodatkowo polakierowana, aby zwiększyć jej trwałość.

Opisywana waltornia podwójna ma sprzęgło 3B i menzurę 11,9 mm. Czara mierzy 310 mm i można ją odkręcać. Dźwięcznik jest w rozmiarze M. Wydobywany z instrumentu dźwięk jest przyjemny. W skład zestawu poza sprzętem muzycznym wchodzi też lekki i wygodny w przenoszeniu futerał. 

Pozytywne opinie o waltorniach Hans Hoyer stanowią zachętę do zakupu produktów tej marki. Model G10A-L1 jest doceniany za to, że można z niego wydobyć czyste dźwięki. Instrument jest też poręczny, więc wygodnie trzyma się go w dłoniach.

 

 

 

 

4. Waltornia John Packer JP905 Mini Horn

 

Interesuje Cię dobra i tania waltornia? Trafiłeś w odpowiednie miejsce. Mamy dla Ciebie godny polecania instrument, a mianowicie John Packer JP905 Mini Horn. Jest to niewielka, poręczna waltornia wykonana z dobrej jakości materiału zapewniającego długi czas użytkowania, a także przyjemny dźwięk.

To instrument z trąbkowym palcowaniem i strojem Bb. Waltornia jest sprzedawana w komplecie z dopasowanym ustnikiem JP612. Ma ona 3 wentyle obrotowe. Model jest dostępny w zestawie z idealnie dopasowanym futerałem, zapewniającym bezpieczne przenoszenie.

Instrument jest doceniany przez kupujących za to, że zrobiono go z wytrzymałego mosiądzu, a dodatkowo pokryto lakierem. Nie bez znaczenia jest też przystępna cena waltorni. Jak podają muzycy, komfortowo się na niej gra i łatwo utrzymać ją w dłoniach.

 

 

 

 

5. Waltornia Bb Eastman EWH-500

 

Eastman EWH-500 to dobra i polecana przez muzyków waltornia. Instrument jest dostępny w komplecie z twardym futerałem, który nawet po dłuższym czasie użytkowania nie traci swojego początkowego kształtu. W zestawie znajduje się też ustnik i szmatka do czyszczenia.

Jest to waltornia polecana dla uczniów szkół muzycznych, a także osób grających w orkiestrze. Model ma mosiężny korpus i wentyle wykonane ze stali szlachetnej. Instrument jest wykończony złotym lakierem. Menzura liczy 11,8 mm, a roztrąb 155 mm. Waltornia ma 3 wentyle rotacyjne. Produkt jest objęty 3-letnią gwarancją producenta.

Osoby, które zdecydowały się na inwestycję w ten instrument, przyznają, że nie żałują podjętej decyzji. Waltornia pozwala rozwijać muzyczne umiejętności. Do atutów produktu można zaliczyć to, że jest on sprzedawany z potrzebnymi akcesoriami.

 

 

 

 

6. Velton Waltornia 4 Klapowa Bb 6442L

 

Test waltorni wykazał, że dobrym instrumentem jest Velton Bb 6442L, więc nie mogło go zabraknąć w naszym zestawieniu. Jest to model 4-klapowy ze strojem Bb. Instrument jest polecany szczególnie dzieciom w wieku szkolnym, które rozpoczynają naukę muzykowania i chcą doskonalić swoje umiejętności. 

Waltornię zrobiono z blachy mosiężnej i pomalowano w celu jej lepszego zabezpieczenia oraz zagwarantowania bardziej eleganckiego wyglądu. Kupujący poza instrumentem otrzymuje niezbędny do gry ustnik, a także sztywny futerał ABS. Pokrowiec jest przydatny, jeśli dziecko odbywa zajęcia w szkole muzycznej lub zabiera instrument na występy.

Opublikowane w Internecie opinie na temat waltorni Velton Bb 6442L są z reguły pozytywne. Rodzice twierdzą, że instrument podoba się dzieciom i jest dostosowany do ich potrzeb. Jego cena również nie jest wygórowana.

 

 

 

 

Przewodnik zakupowy – Jaką waltornię kupić?

 

Chcesz nauczyć się grać na waltorni, a może Twoja pociecha niedługo zaczyna lekcje muzykowania i dlatego szukasz dobrego sprzętu? Bez względu na to, co Tobą kieruje, zachęcamy do przeczytania tego poradnika. Odpowiadamy w nim na pytanie, jaka jest najlepsza waltornia i wskazujemy, na co należy zwrócić szczególną uwagę, aby kupić dobrej jakości instrument na wiele lat. 

Rodzaje waltorni

Każdy doświadczony muzyk potwierdza, że najlepsza waltornia jest dostosowana do wieku i umiejętności osoby, która chce na niej grać. Dlatego też w sklepach dostępne są różne rodzaje tego instrumentu:

* szkolne,

* studenckie,

* profesjonalne.

Waltornie szkolne są polecane dla młodych osób, które dopiero rozpoczynają swoją przygodę z muzykowaniem. Tego typu modele są zazwyczaj lekkie, dlatego wygodniej trzyma się je w dłoniach i tym samym łatwiej się gra. Młoda osoba nie ma problemu z tym, aby prawidłowo ułożyć instrument i skupić się na wydobywaniu czystych, ładnie brzmiących dźwięków. Co więcej, początkujący muzyk nie jest w stanie wykorzystać możliwości profesjonalnej waltorni, co jest kolejnym powodem, dla którego nie warto na początku swojej muzycznej drogi inwestować w sprzęt za kilkanaście tysięcy złotych. Dla młodych osób polecane są waltornie pojedyncze w stroju F, a także modele z kwartwentylem. W miarę rozwoju umiejętności można zainwestować w instrument podwójny ze strojem F/B. Taki model odpowiada potrzebom studentów, a więc osób bardziej doświadczonych w grze. 

W sklepach muzycznych można też bez trudu znaleźć waltornie profesjonalne, które są z reguły ciężkie, ale cechuje je piękne, czyste brzmienie. Takie instrumenty są drogie, ich cena wynosi zazwyczaj kilka, kilkanaście, a nawet kilkadziesiąt tysięcy złotych, w zależności od producenta. Modele tego typu są najczęściej wybierane przez osoby, które zajmują się muzyką na co dzień i wykonują związany z nią zawód.

 

Wykonanie

Na trwałość instrumentu, a także jego brzmienie wpływa materiał wykonania. Każdy zgodzi się z tym, że im jest on trwalszy, tym waltornia dłużej zachowuje swoje właściwości i nie trzeba przeznaczać pieniędzy na jej naprawę. Z czego powinien być zrobiony sprzęt muzyczny? Jaką waltornię wybrać? Obecnie producenci instrumentów wykorzystują w procesie produkcji trzy stopy metali. Najbardziej popularne modele są robione z blachy mosiężnej, która zawiera cynk i ołów. Tego typu instrumenty mają żółty kolor, zapewniają donośny, mocny dźwięk o jasnej barwie. 

Waltornia może być też zrobiona ze złotego mosiądzu, oznaczanego często jako gold brass. Materiał również zawiera cynk i ołów, tyle że w nieco innych proporcjach. Instrumenty mają bardziej żółto-różowy kolor i gwarantują cieplejsze brzmienie. 

Kupujący ma także do wyboru waltornie w srebrnej barwie wykonane z miedzi, niklu i cynku. Zapewniają one dźwięk o jasnej, wyrazistej barwie, ponadto efektownie się prezentują.

Mówiąc o materiałach wykonania, należy wspomnieć o sposobie produkcji. Większość waltorni jest wykonywana ręcznie, a więc każdy model jest wyjątkowy i różni się od pozostałych. Często producenci pokrywają instrument lakierem, dzięki czemu jego powierzchnia prezentuje się bardziej elegancko i jest odporniejsza na uszkodzenia mechaniczne. Choć takie rozwiązanie wiąże się z korzyściami, ma też pewne wady. Jeśli dojdzie do zagięcia nawet niewielkiego fragmentu waltorni i będziemy chcieli to naprawić, na lakierze pozostanie widoczny ślad. Oczywiście można w ramach naprawy pomalować cały instrument, ale wiąże się to z dodatkowymi, często niemałymi kosztami. 

Rozmieszczenie wentyli i ich wykonanie

Kolejną kwestią ważną podczas zakupu waltorni jest rozmieszczenie wentyla, a także sposób jego wykonania. Instrumenty mogą mieć mechanizm sprzęgłowy albo sznurkowy. Pierwszy z nich jest trwalszy i w związku z tym mniej podatny na jakiekolwiek awarie. System sznurkowy ma tę zaletę, że pozwala regulować położenie wysokości dźwigni wentyla względem korpusu. Najlepiej, jeśli osoba mająca grać na instrumencie przetestuje go przed zakupem i sprawdzi, które rozwiązanie jest dla niej wygodniejsze.

 

Dodatkowe akcesoria

Dla osób, które mają zamiar występować na scenie albo uczęszczają na lekcje do szkoły muzycznej, duże znaczenie ma to, czy w zestawie znajduje się futerał. Jest to przydatne akcesorium, które pozwala na bezpieczne przenoszenie instrumentu. Jeśli pokrowiec stanowi część kompletu, warto upewnić się, że ma on wygodną, odpowiednio dużą rączkę i jest zamykany na sprawnie działający zamek błyskawiczny.

 

Waltornie w dobrych cenach

Czy zakup waltorni to spory wydatek? Podstawowe modele, które zadowolą osoby rozpoczynające naukę, można kupić już za ok. 1000 zł. Cena profesjonalnego instrumentu może sięgać nawet kilkudziesięciu tysięcy złotych. To, ile zapłacimy za sprzęt muzyczny, zależy więc od naszego poziomu zaawansowania, potrzeb, a także jakości wykonania. Warto dodać, że nie zawsze muzycy decydują się na inwestycję w nowy model, czasami kupują też używane waltornie od znanych i cenionych producentów. 

 

 

FAQ

 

P1: Co to jest waltornia?

Waltornia jest zaliczana do grupy instrumentów dętych blaszanych, podobnie jak puzon, tuba czy trąbka. Często nazywana jest także rogiem. Skala instrumentu obejmuje zakres od B1 do f2. W sklepach są jednak dostępne także modele o nieco odmiennej barwie dźwięku, z wyższą skalą. Pierwotną formą waltorni był róg pochodzenia zwierzęcego (zazwyczaj barani lub bawoli), o czym świadczy sama nazwa instrumentu i to nie tylko w języku polskim, ale też angielskim (horn), niemieckim (Waldhorn), włoskim (corno) czy francuskim (cor). W muzyce artystycznej róg zaczął być popularny w XVII wieku, kiedy to hrabia Franz Anton von Sporck podczas podróży do Francji poznał brzmienie tego instrumentu i nakazał swoim muzykom nauczyć się na nim grać. 

 

P2: Jak wygląda waltornia?

Waltornia to długa, wąska rura, która jest dwukrotnie zwinięta i rozszerza się w czarę głosową. Instrument jest wyposażony w wentyle główne, które uruchamiają dodatkowe rurki, a w ten sposób przedłużona zostaje długość modelu. To z kolei pozwala na uzyskanie wyższych dźwięków. Waltornia ma ustnik o odpowiednim kształcie, który nie jest połączony z nią na stałe. Najczęściej do jego wykonania wykorzystywany jest metal, choć można też znaleźć modele z tworzyw sztucznych. Ustnik jest wkładany do rurki ustnikowej i umożliwia wydobywanie dźwięków. Na waltorni znajdują się też m.in. klapy, za pomocą których uruchamia się mechanizm wentylowy podczas gry. Ciekawym elementem są krągliki, które można wyjąć i w ten sposób pozbyć się nagromadzonej podczas gry wody. 

P3: Waltornia – jak transponuje?

Waltornia jest instrumentem transponującym w stroju F. Co to właściwie oznacza? Zapisane dźwięki w rzeczywistości brzmią o kwintę czystą w dół. Wyróżnia się notację klasyczną, która polega na tym, że zapisane w kluczu basowym dźwięki brzmią kwartę wyżej, a w kluczu wiolinowym kwintę niżej. Jest też tonacja współczesna, a tam zarówno w kluczu wiolinowym, jak i basowym dźwięki brzmią kwintę niżej. Nauka transponowania jest trudna dla ucznia i zaleca się, aby rozpocząć od stroju leżącego najbliżej tego, od którego wychodzimy, a dodatkowo ma najmniej znaków przykluczowych.

 

P4: Waltornia – jak grać?

Wielu osobom może się wydawać, że nauka gry na waltorni jest skomplikowana. Z pewnością na początku trudno jest wydobywać czyste, przyjemne dla ucha dźwięki, ale należy pamiętać, że regularne ćwiczenia prędzej czy później przyniosą oczekiwane efekty. Ważne jest to, aby do nauki przystąpić pod czujnym okiem specjalisty, czyli nauczyciela z odpowiednim doświadczeniem. Najłatwiej będzie nam go znaleźć w szkole muzycznej. Istotne są pierwsze dni nauki, które mają przekonać ucznia do gry i umocnić w nim przekonanie, że to zajęcie odpowiednie dla niego. Na początku nauki przykłada się ustnik do ust i próbuje wydobyć dźwięk. W późniejszych etapach szlifowana jest umiejętność zmiany tonów.

 

P5: Jak brzmi waltornia?

Sporo osób, które nigdy nie słyszały waltorni albo nie miały tego świadomości, zastanawia się, jak brzmi instrument. Na początku należy podkreślić, że zależy to od materiału jego wykonania. Waltornia zrobiona z mosiądzu ma ciepłe brzmienie. Jeśli do produkcji wykorzystana jest blacha, dźwięk jest bardziej donośny i mocny. Jasną, wyrazistą barwę mają modele zrobione z miedzi, niklu i cynku. Waltornia ma brzmienie orkiestrowe, dźwięki sprawiają wrażenie pełnych. To instrument, koło którego bez wahania nie można przejść obojętnie. 

 

P6: Jak trzymać waltornię?

Wbrew pozorom trzymanie waltorni nie jest łatwym zadaniem, a wszystko dlatego, że instrument jest duży i nieporęczny. Dlatego też podczas nauki dużą wagę przykłada się do zdobywania umiejętności pewnego trzymania sprzętu muzycznego. Najczęściej osoby grające przyjmują pozycję siedzącą, czasami jednak stoją. Bez względu na to, ważne jest zadbanie o aktywność obręczy barkowej, ramienia i przedramienia. To te części naszego ciała umożliwiają zachowanie odpowiedniej pozycji. Podczas trzymania waltorni trzeba skupić się na tym, aby oba ramiona były w tej samej pozycji, a szyja i głowa nie pochylały się zbyt mocno do przodu. 

 

P7: Ile wentyli ma waltornia?

Waltornia ma trzy główne wentyle, które uruchamiają dodatkowe rurki i w ten sposób sprawiają, że możliwe jest uzyskanie także innych dźwięków. Za uruchomienie mechanizmu wentylowego odpowiadają umieszczone na instrumencie klapki. Warto wspomnieć o tym, że omawiany mechanizm został wynaleziony dopiero w XIX wieku i miało to ogromne znaczenie w kontekście używania wszystkich instrumentów dętych blaszanych. Dzięki temu rozwiązaniu możliwe stało się uzyskanie wszystkich dźwięków, czyli pełnej skali chromatycznej. Na początku mechanizm nie działał tak skutecznie, jak można było tego oczekiwać, ale z czasem był on doskonalony, aż do obecnego stanu.

P8: Jak wyczyścić waltornię?

Choć wydawać by się mogło, że z uwagi na spore wymiary i nieregularną budowę czyszczenie waltorni jest trudne, w rzeczywistości nie sprawia to zbyt dużo problemów. Oczywiście, tak jak ze wszystkim, trzeba najpierw nabrać wprawy. Jak dokładnie wyczyścić instrument? Do jego pielęgnacji będziemy potrzebowali ściereczki, specjalnej pasty czyszczącej i płynu. Wszystkie niezbędne akcesoria można kupić w sklepie muzycznym albo przez Internet, czasami są one dodawane do kompletu wraz z waltornią. Zaleca się, aby sprzęt muzyczny rozłożyć na dywanie lub innej miękkiej powierzchni (zmniejszamy w ten sposób ryzyko jego zarysowania). Dobrze jest użyć także starych gazet, aby nie pobrudzić podłogi. Następnie należy przystąpić do rozmontowywania kolejno części. Należy pamiętać, aby później każdą z nich przyłączyć w odpowiednim miejscu. Jeśli boimy się, że o czymś zapomnimy, możemy oddać instrument do serwisu. Tam doświadczone osoby odpowiednio się nim zajmą.

 

P9: Ile kosztuje waltornia?

Czy zakup waltorni wiąże się z dużym wydatkiem? Tego typu pytanie zadają sobie osoby zainteresowane inwestycją w instrument. Jego cena zależy jednak od kilku czynników m.in. popularności producenta i przeznaczenia. Waltornie dla uczniów rozpoczynających swoją przygodę z grą można kupić już za ok. 1000 zł lub nieco więcej. Oczywiście w sklepach muzycznych są też znacznie droższe modele. Na rynku dostępne są modele nawet za kilkadziesiąt tysięcy złotych, są one przeznaczone dla profesjonalistów.

 

P10: Ile waży waltornia?

To, ile waży waltornia, zależy od modelu. Instrumenty dla dzieci są lekkie, ich ciężar wynosi zazwyczaj ok. 2 kg. Niemniej jednak sprzęty dla dorosłych i doświadczonych muzyków mają zdecydowanie większą wagę, nawet powyżej 10 kg. Oznacza to, że gra na instrumencie może być męcząca. Stąd też tak ważne jest to, aby podczas muzykowania przyjąć wygodną pozycję i nie nadwyrężać swojego ciała. Aby wygodnie przenosić sprzęt bez względu na to, ile waży, należy wyposażyć się w dobrej jakości futerał z dużą i solidnie wykonaną rączką.

 

 

Ostatnio aktualizowane: 27.04.24

 

Kontrabas – Przewodnik zakupowy, ranking i test

 

Jeżeli zastanawiasz się nad wyborem swojego pierwszego kontrabasu, a oczekujesz wygody nagrywania dźwięku i dobrego designu, wybierz Kontrabas Elektryczny Stagg EDB ¾ VBR. Nie jest on klasycznym, ogromnie dużym i nieporęcznym instrumentem, a do tego waży stosunkowo niewiele. Wyjście słuchawkowe sprawia, że można nagrać jego brzmienie bez zakłóceń otoczenia i obaw, że ktoś  przerwie nam nagranie. Kontrabas jest wykonany z litego klonu, wykończonego cieszącym oko lakierem. Do kompletu również dostajemy pokrowiec. Jeżeli jednak nie martwisz się zakłóceniami otoczenia, a wręcz chcesz wyjść z instrumentem na ulicę, polecamy Kontrabas Szkolny Stentor SR-1950 C ¾. Jest to dobry model do rozpoczęcia przygody z tym rodzajem instrumentów.

 

 

Tabela porównawcza

 

Zalety
Wady
Podsumowanie
Oferty

Najlepszy produkt

Zalety

Instrument można podpiąć do komputera za pośrednictwem wyjścia słuchawkowego. W rezultacie można komponować dość skomplikowane utwory. Kontrabas jest bardzo lekki i nie sprawia problemu w przenoszeniu z miejsca na miejsce tam, gdzie chcemy na nim grać.

Wady

Jeżeli chcemy zagrać w plenerze, konieczne będzie zaopatrzenie się w dodatkowe źródło zasilania oraz głośnik, ponieważ urządzenie nie wydaje bezpośrednio dźwięków do otoczenia.

Podsumowanie

Kontrabas wykonany jest z litego drewna klonowego, dodatkowo dla estetyki i zabezpieczenia pokryto go lakierem. Wydaje on dźwięk w wysokości ¾. Ma on również niklowane klucze Diecast P-Bass. W zestawie otrzymujemy stylowy pokrowiec.

Drugi wybór

Zalety

Instrument jest wykonany z wysokiej jakości drewna, które nie ulega łatwo uszkodzeniom. Został również starannie wykonany oraz dobrze nastrojony co sprawia, że możemy zacząć na nim grać już od pierwszych chwil.

Wady

Kontrabas jest ciężki i nieporęczny, dlatego należy uważać przy przenoszeniu go z miejsca na miejsce. Jego przechowywanie może również być problemem, ponieważ zabiera on dużo miejsca.

Podsumowanie

Instrument wykonano z wysokiej jakości litego drewna klonowego, a jego przednią płytę z litego rzeźbionego świerku. Jego główka została uzbrojona w wysokiej jakości stroiki z mosiądzu. Do zestawu dołączony jest pokrowiec wyściełany sztucznym jedwabiem.

Rozważ też

Zalety

Wizualnie kontrabas jest bardzo przyjemny dla oka dzięki barwie lakieru i wykonaniu. Produkt ma sporo dodatków, jest też od razu gotowy do gry. Model jest mniejszy od większości instrumentów, dzięki zastosowaniu wąskiego pudła rezonansowego.

Wady

Może to zależeć od preferencji, ale niektórzy muzycy stwierdzają, że brzmienie instrumentu jest zbyt delikatne. Nie jest również kontrabasem dla mniej doświadczonych kontrabasistów.

Podsumowanie

Kontrabas wykonano z utwardzanego drzewa. Został on zabezpieczony lakierem o ciekawym dla oka ciemnobrązowym kolorze z domieszką czerwonego. Jest to kontrabas 3/4. W zestawie otrzymujemy dużo dodatków.

 

 

9 najlepszych kontrabasów. Opinie w 2024 roku

 

Poniższy ranking kontrabasów zawiera produkty, które są wysoko oceniane przez konsumentów. Wśród nich znajdziesz różne instrumenty, a ich dokładne opisy powinny pomóc Ci wybrać odpowiedni produkt. 

 

Kontrabas elektryczny

 

1. Stagg EDB 3/4 VBR Kontrabas Elektryczny

 

Dla szukających wysokiej jakości dźwięku, odpowiadającego wielkiemu gabarytowo sprzętowi w kompaktowej obudowie, którą można zabrać wszędzie ze sobą polecamy Kontrabas Elektryczny Stagg EDB ¾ VBR.  Kontrabas elektryczny łączy w sobie dobre strony klasycznego instrumentu z nowoczesną technologią i wagą równą skrzypcom. Dzięki niemu możemy cieszyć się bogatym, pełnym basowym brzmieniem, a przy tym nie musimy nosić ze sobą ciężkiego sprzętu. 

Instrument został wykonany z ładnie prezentującego się litego drewna klonowego. Do zabezpieczenia go oraz walorów estetycznych posmarowany został dobrej jakości lakierem. Razem kombinacja prezentuje się elegancko i bardzo efektownie. Na końcu gryfu zamontowane są również wysokiej jakości niklowane klucze Diecast P-Bass.

Ten dobry kontrabas pozwala na wyprowadzenie dźwięku od niego poprzez kabel mini jack 3,5 mm. Dzięki temu dźwięk wysyłany jest bezpośrednio do komputera lub głośników, bez zbędnego zakłócenia otoczenia, co przydaje się, gdy chcemy nagrać utwór i potem go dobrze obrobić. Urządzenie ma dwa pokrętła, jedno do zmiany głośności, a drugie do regulacji poziomu basu.

 

 

 

 

2. Stagg EDB 3/4 RDL VBR Kontrabas Elektryczny

 

Jeżeli chcesz nagrać swoje kompozycje na kontrabasie, by zmontować dobrej jakości utwór, a nie masz dobrze wygłuszonego pokoju, zastanów się nad kupnem Kontrabasu Elektrycznego Stagg EDB ¾ RDL VBR. Z racji tego, że jest to kontrabas elektryczny, jest kompaktowy i lekki, w porównaniu z analogowym odpowiednikiem. Jest również bardziej użyteczny w zastosowaniach, gdzie komponuje się utwory muzyczne. 

Instrument pozwala na bezpośrednie wyprowadzenie od niego dźwięku celem nagrania go w wysokiej jakości na komputerze. Do tego celu w ogóle nie potrzeba mikrofonu, kontrabas nie zbiera również odgłosów z otoczenia, zbiera jedynie szarpnięcia strun palcami, co bardzo podoba się muzykom.

Instrument został wykonany z jednej części litego klonu, podobnie jak jego gryf, a podstrunnicę stworzono z palisandru. Ma on metalowy kolec stanowiący podpórkę kontrabasu, który można regulować do pożądanej wysokości. Całość jest w kolorze brązowym, podobnie jak inne klasyczne modele instrumentów smyczkowych. 

 

 

 

 

Kontrabas ¾

 

3. Stentor SR-1950 C 3/4 Kontrabas Szkolny

 

Jeżeli od najcieplej brzmiącego instrumentu smyczkowego, czyli kontrabasu, oczekujesz solidnego wykonania, dobrej grywalności oraz przystępnej ceny, warto przemyśleć zakup Kontrabasu Szkolnego Stentor SR-1950 C ¾. Kontrabas ¾ jest świetny dla osób, które chcą poczuć, jak trzyma się w ramionach prawdziwy instrument tego typu. 

Ten dobry kontrabas wykonano z dbałością o szczegóły, główka została uzbrojona w wysokiej jakości stroiki z mosiądzu, co pozwala bardzo łatwo stroić instrument i jest tym samym cenione przez jej użytkowników. Przednia płyta została wykonana z litego, rzeźbionego świerku, zapewniającego dobre walory brzmieniowe.

Model nie jest najlżejszy. Pozwala on jednak na przyzwyczajenie się do ciężaru tego typu instrumentu, zanim zdecydujemy się na zakup bardziej zaawansowanego kontrabasu. Do zestawu dołączono pokrowiec na kontrabas wyściełany sztucznym jedwabiem z dodatkowymi kieszeniami na akcesoria oraz dobrej jakości smyczek z naturalnym włosiem.

 

 

 

 

4. Kontrabas Valencia OB160G ¾ 

 

Dla osób szukających dobrej jakości, przyjemnie grającego kontrabasu w przystępnej cenie, dobrym wyborem może okazać się Kontrabas Valencia OB160G ¾. Jest to model idealnie nadający się dla tych, którzy są dopiero adeptami w trudnej sztuce grania na tym instrumencie. Materiał wykonania jest gruby i solidnie wykończony lakierobejcą.

Wysokość instrumentu to 3/4, zatem idealnie nada się on jako dobra reprezentacja tego, czego można się spodziewać po droższych modelach, gdy nauczymy się już podstaw i będziemy potrzebować czegoś więcej. 

Kontrabas na otwory w podstrunnicy, pozwalające zamontować na niej przystawkę magnetyczną, co sprawdza się, gdy chcemy trochę odciążyć swoje ramiona. Jest to model typu niemieckiego, a jego mechanika strojenia to Metal Fine Tune, dlatego łatwo się go stroi. Warto również wspomnieć, że producent dołącza do zestawu pokrowiec, kalafonię i solidny smyczek.

 

 

 

 

Kontrabas jazzowy

 

5. Kontrabas Gewa Ideale Jazzbass 

 

Jeżeli szukasz bardzo dobrze grającego kontrabasu o ładnym, klasycznym wyglądzie, ciepłej i przyjemnej dla ucha barwie dźwięku, postaw na Kontrabas Gewa Ideale Jazzbass. Został on wykonany z wysokiej jakości materiałów. Jego górę zrobiono z litego świerku, a płytę spodnią z litego klonu. Podstrunnicę wykonano z hebanu. Ten kontrabas jazzowy został również wycięty na kształt skrzypiec, co w połączeniu z wykończeniem w postaci czerwono-brązowego lakieru sprawia, że ten konkretny model wygląda bardzo efektownie.

Należy mieć na uwadze dźwięk instrumentu, który odbiega nieco od dźwięku wydawanego przez tradycyjne kontrabasy. Test kontrabasów, wykazał, że dźwięk opisywanego modelu jest delikatniejszy i cieplejszy.

Model jest od razu nastrojony, co jest bardzo wygodnym rozwiązaniem, oszczędzającym czas na pozbyciu się procesu początkowego strojenia. Instrument zdecydowanie nadaje się do występów w niewielkich pomieszczeniach, przykładowo w kafejkach lub barach. Jest to dobre rozwiązanie dla obytych w sztuce obsługi kontrabasu.

 

 

 

 

Kontrabas i wiolonczela

 

6. Kontrabas Elektryczny Yamaha SLB-200 Silent Bass

 

Jeśli szukasz modelu, który może grać zarówno, jako kontrabas i wiolonczela, a także móc bezpośrednio przesyłać muzykę do komputera, aby poddać ją obróbce, koniecznie sprawdź Kontrabas Elektryczny Yamaha SLB-200 Silent Bass. Dzięki znajdującemu się na jego pokładzie systemowi przetworników model ten jest w stanie uzyskać zarówno standardowe, basowe brzmienia, ale może też bez problemu zagrać bogatym dźwiękiem tenoru, charakterystycznym dla wiolonczeli.

Kontrabas został zaprojektowany tak, by można było go bez problemu przenosić przykładowo z domu na recital. Został on w porównaniu z klasycznymi instrumentami mocno odchudzony, a to dlatego, że nie wydaje on dźwięków akustycznych. Został on wyposażony w wyjście mini jack 3,5 mm po to, by można było przesłać niezakłócony otoczeniem dźwięk prosto do obróbki muzycznej. 

Instrument zyskuje  w oczach między innymi muzyków, którzy wrzucają swoje utwory do sieci. Opinie o kontrabasach tej marki są bardzo pozytywne. Wbudowany system elektroniczny jest też łatwy w użyciu, co zadowoli tych, którzy z elektroniką nie mają zbyt wiele wspólnego.

 

 

 

 

Kontrabas struny

 

7. Thomastik Spirocore S42 struny do kontrabasu Orkiestrowe 4/4

 

Struny do kontrabasu nie są niestety odporne na zerwanie się. Z czasem mogą one się zużyć, tracąc mocno na jakości. Jest to zła wiadomość, zwłaszcza w przypadku kontrabasów 4/4  ulubionych firm, takich jak np. Yamaha czy Rubner. Zatem jeżeli Twoje struny uległy zniszczeniu, koniecznie sprawdź nowe Orkiestrowe struny do kontrabasu Thomastik Spirocore S42 4/4. Nadają się one do typu kontrabasów orkiestrowych, czyli 5 strunowych. Ich naciąg jest średni.

Struny wyróżniają się swoją budową. Zawierają wielożyłowe, spiralnie skręcone nici ze stali. Sprawia to, że są bardziej elastyczne, a ich wibrację da się przez to bardziej kontrolować. Ich dźwięk również dzięki temu rozwiązaniu jest pełny i selektywny. 

Struny brzmią dobrze zarówno przy delikatnym pizzicato, jak i przy szybkim smyczkowaniu. Ich rdzeń zapewnia także dłuższą trwałość oraz stabilność strojenia. Palcowanie, dzięki zwiększonej elastyczności strun staje się jeszcze łatwiejsze, a wszystkie możliwości techniczne zostały rozwinięte do maksimum, co doceniają profesjonaliści.

 

 

 

 

Pokrowiec na kontrabas

 

8. Gewa PS353130 Pokrowiec na kontrabas CB 01

 

Jeżeli nie otrzymałeś w zestawie ze swoim kontrabasem ¾ dobrej jakości pokrowca lub myślisz o wymianie swojego, wybierz Pokrowiec na kontrabas Gewa PS353130 CB 01. Jest to wysokiej jakości pokrowiec na kontrabas, który zapewnia ochronę instrumentu przez długie lata.

Jego korpus został wykonany ze styropianu, jego zewnętrzne obicie zostało wykonane z czarnego Conatexu. Przede wszystkim zwrócono tu uwagę na najbardziej wrażliwe na uszkodzenia części kontrabasu i zastosowano dodatkową ochronę główki, nóżki i podstawki. Wewnątrz zastosowano stylowe obszycie z czarnego zamszu, które idealnie kontrastuje z wieloma różnymi kolorami instrumentu.

Model ma kółka i uchwyty, a także 2 odpinane szelki. Każdy dobry i tani kontrabas można stabilnie umocować w środku pokrowca, który ma także oddzielną, pojemną kieszeń na nuty, co często znajduje swoje praktyczne zastosowanie.

 

 

 

 

Stojak na kontrabas

 

9. Stojak na Kontrabas Hercules Stands HC-DS-590B

 

Masz dość trzymania kontrabasu tylko na nóżce i wspierania go siłą swoich ramion? Jeśli tak, przemyśl koniecznie zakup Stojaka na Kontrabas Hercules Stands HC-DS-590B. Model znajdzie swoje zastosowanie niemal wszędzie tam, gdzie towarzyszyć nam będzie nasz wierny instrument. Ten konkretny model stojaka można łatwo przenosić z miejsca na miejsce dzięki funkcji składania.

Model niewiele waży, bo tylko 3,4 kg. Można na nim bez problemu umieszczać kontrabasy w rozmiarach ¾ i 4/4, . Jest  wyściełany tkaniną, dzięki czemu tył kontrabasu się nie zarysuje od surowego metalu.

Stojak na kontrabas po złożeniu ma wymiary 69 cm x 90 cm. Jest solidnie wykonany, odpowiednio zespawany i dosyć dobrze skręcony. Łatwo się go składa, jak i rozkłada, dzięki czemu przygotowanie się do występu zajmuje zdecydowanie mniej czasu.

 

 

 

 

Przewodnik zakupowy – Jaki kontrabas kupić?

 

Kontrabas nie jest tak popularny, jak skrzypce czy wiolonczela, co wynika m.in. z jego stosunkowo dużych gabarytów. To największy instrument smyczkowy, dlatego podróżowanie z nim nie zawsze jest łatwe. Niemniej jednak wyróżnia się on wyjątkowym brzmieniem. Poniższy poradnik polecamy osobom chcącym dowiedzieć się, jaki jest najlepszy kontrabas dla początkujących, jak i doświadczonych muzyków.

Rodzaje

Są dwa rodzaje kontrabasów, czyli klasyczne (akustyczne) i elektryczne. Te pierwsze są duże i stosunkowo ciężkie, ale mimo to większość osób od nich rozpoczyna swoją przygodę z muzyką. Model akustyczny jest lepszym wyborem dla muzyka bez doświadczenia, bo dzięki niemu można opanować podstawowe techniki gry i uniknąć złych nawyków, które nierzadko utrudniają dalszą edukację w szkole muzycznej. Kontrabasy elektryczne są wybierane głównie przez osoby grające muzykę rozrywkową. Ponieważ wydawane przez nie dźwięki można wzmocnić za pomocą odpowiedniego sprzętu, sprawdzają się podczas występów przed dużą publicznością, zwłaszcza na zewnątrz. Elektryczne modele nie mają pudła rezonansowego, a to oznacza, że są znacznie mniejsze.

 

Rozmiar

Większość instrumentów jest dostępna w kilku rozmiarach. Dotyczy to nie tylko gitar czy skrzypiec, ale i kontrabasów. Mniejsze modele są przeznaczone dla dzieci, a większe dla dorosłych. Jaki kontrabas wybrać, aby okazał się odpowiedni? Oto całkowite wymiary poszczególnych modeli:

  • 4/4 – wysokość – 195 cm i szerokość – 70,5 cm;
  • 3/4 – wysokość – 187 cm i szerokość – 67,4 cm;
  • 1/2 – wysokość – 172 cm i szerokość – 62 cm;
  • 1/4 – wysokość – 161 cm i szerokość – 57,7 cm;
  • 1/8 – wysokość – 144 cm i szerokość – 51,6 cm.

 

Materiał wykonania

Z czego powinien być wykonany kontrabas? Do produkcji tego typu instrumentów smyczkowych wykorzystuje się różne gatunki drewna, m.in.: klon świerk, heban czy sekwoję. Tanie modele niekiedy są zrobione ze sklejki. Pamiętajmy, że materiał wykonania kontrabasu ma istotny wpływ na jego brzmienie, a nie tylko trwałość. Pudło rezonansowe powinno być zabezpieczone jedną lub kilkoma warstwami lakieru. To sprawia, że instrument efektownie się prezentuje i dodatkowo wykazuje podwyższoną odporność na przetarcia i zarysowania.

 

Struny

Kontrabasowe struny zazwyczaj mają metalowy rdzeń. Owijka także może być wykonana z wybranego stopu metalu, ewentualnie czystych włókien. Istotne jest sprawdzenie, czy regulacja naprężenia każdej ze strun (czyli strojenie instrumentu) nie sprawi nam trudności. Aby się o tym przekonać, wystarczy przekręcić umieszczone przy ślimaku śrubki. Jeżeli mamy wrażenie, że stawiają one duży opór, lepiej poszukać innego modelu. Miejmy również na uwadze, że najlepszy kontrabas ma struny umieszczone na odpowiedniej wysokości. Jeżeli będą one zbyt nisko lub za wysoko, gra nie będzie w pełni komfortowa. Żeby sprawdzić, czy dany instrument jest właściwy pod tym względem, muzycy wsuwają mały palec pomiędzy struny a gryf.

Dodatkowe elementy w zestawie

Sam kontrabas to nie wszystko, gdyż do gry potrzebujemy też smyczka, który powinien być dołączony do kompletu. Niezbędna jest również kalafonia, czyli specjalna żywica zwiększająca przyczepność włosia smyczka do strun. Czasem razem z instrumentem otrzymujemy dodatkowo pokrowiec pozwalający na jego bezpieczny transport.

 

Kontrabasy w dobrych cenach

Zazwyczaj na zakup kontrabasu należy przeznaczyć od kilku do kilkudziesięciu tysięcy złotych. Nie ma dużego znaczenia, na jakiego rodzaju instrument się zdecydujemy, bo pod względem ceny modele akustyczne i elektryczne nie są zbyt zróżnicowane. Większe znaczenie w tej kwestii ma to, w jaki sposób wyprodukowano kontrabas. Instrumenty fabryczne (inaczej uczniowskie), czyli takie pochodzące z fabryki, są znacznie tańsze niż te manufakturowe, robione ręcznie przez lutników.

 

 

FAQ

 

P1: Czym się różni wiolonczela od kontrabasu pod względem dźwięku?

Wybierając instrument smyczkowy dla siebie, można zastanawiać się tym, czym się właściwie różnią. Zwłaszcza wiolonczela i kontrabas. Obydwa są wielkie i żeby na nich grać, trzeba je oprzeć na ziemi. Jak bardzo różnią się one od siebie? Należy zacząć od tego, że różnią się przede wszystkim barwą brzmienia. Wiolonczela poza graniem tenorem dobija również w bas, jednakże głównym głosem jest właśnie tenor. Poza możliwością grania na niej w zespole świetnie spisuje się również solo. Z kolei kontrabas jest podstawą basu w kwartecie smyczkowym. Z reguły nie wykorzystuje się go jako instrumentu solowego. Kontrabas jest również większy od wiolonczeli.

P2: Jaka jest różnica w kształcie wiolonczeli i kontrabasu? 

Wszystkie instrumenty smyczkowe są do siebie dość podobne, jednak różnią się kilkoma cechami. Podobnie jest z kontrabasem, którym gra się w orkiestrze, aby dodać trochę basu do kompozycji. Jak go można odróżnić od innych instrumentów, zwłaszcza wiolonczeli? Kontrabas jest największym instrumentem w kwartecie smyczkowym, po czym można głównie go odróżnić od innych. Z racji swoich gabarytów jest on stawiany na nóżce i opierany o ziemię. Jego budowa jest taka sama jak skrzypiec czy wiolonczeli. Ma on wielkie pudło rezonansowe o charakterystycznym kształcie, nóżkę, którą można oprzeć o ziemię, wcięcie po bokach w kształcie litery „c”, oraz dwa otwory przypominające literę „f”.

 

P3: Co to jest kontrabas?

Kontrabas jest znany od początków XVI wieku. Jednakże dziś można nie wiedzieć, na czym dokładnie polega jego działanie i czym on właściwie jest. Instrument ten jest hybrydą typowych instrumentów smyczkowych oraz violi da gamba. Początkowo mógł być zwykłą wiolonczelą o niższym strojeniu, jednakże pudło rezonansowe było jeszcze za małe, by móc osiągać tym instrumentem niskie tony. Zwiększono jego rozmiar i wyodrębniono go jako całkiem inny rodzaj skrzypiec. Gra on niskimi tonami, od nut E1 lub nawet C1, jednakże zdarzały się przypadki wykorzystania go w utworach do wydawania dźwięków o wysokości sięgającej nawet G3.

 

P4: Jak nagrać dźwięk kontrabasu?

Jeżeli zastanawiasz się, jak dobrze nagrać dźwięk wydobywający się z kontrabasu tak, by brzmiał on profesjonalnie, jest na to na szczęście kilka sposobów. Można zawsze spróbować nagrać jego dźwięk mikrofonem. Pamiętaj jednak, że musi być to dosyć dobry model, który wyłapie wszystkie tony pochodzące z instrumentu. Warto sprawdzić, jakie spektrum dźwięków obsługuje dany mikrofon oraz zbadać czystość jego dźwięku. Niestety, nie jest to rozwiązanie idealne. Aby dźwięk brzmiał klarownie, musimy nagrać go w pokoju, który jest dobrze wygłuszony. Potem dźwięk warto również obrobić w programie do edycji dźwięku. Jest też inna opcja, jeżeli kontrabas jest elektryczny i ma wyjście słuchawkowe, można nagrać jego dźwięk za pomocą specjalnego programu, dostarczanego przez jego producenta. Wtedy można być pewnym, że dźwięk będzie pochodził z bezpośredniego źródła, bez zakłóceń z otoczenia.

P5: Jak ciężki jest kontrabas?

Ciężar instrumentu zależy od kilku czynników. Ważną kwestią jest jednakże to, czy został on stworzony dla początkujących, bądź z myślą o profesjonalistach. Dla tych jednych waga może się zaczynać od około 10 kilogramów do 15 kilogramów. Sprzęty takie są wykonane głównie z taniego drewna, co sprawia, że są lekkie. Dla wymagających czegoś więcej, jakość idzie w parze z wagą. Ze skrzynią instrumenty potrafią ważyć od 35 do aż 65 kilogramów. Bez skrzyni ważą zdecydowanie mniej, lecz z futerałem również ważą dużo – dodatkowo 20 kilogramów.

 

 

Ostatnio aktualizowane: 27.04.24

 

Altówka – przewodnik zakupowy, ranking i test

 

Jeżeli planujesz zakup altówki, najpierw zapoznaj się z naszym rankingiem, w którym prezentujemy instrumenty polecane mniej, jak i bardziej doświadczonym muzykom. Jednym z nich jest wykonany ręcznie model Yamaha V7 SG 44. Do jego produkcji wykorzystano drewno świerkowe, klonowe i heban. To altówka w rozmiarze 4/4, której strojenie nie sprawia żadnych problemów. W komplecie jest futerał, smyczek oraz kalafonia. Jeśli chcesz znaleźć nowoczesny instrument, na pewno przypadnie Ci do gustu model Yamaha SV 150 BR. To altówka elektryczna z czytnikiem kart SD, metronomem i tunerem. Możesz na niej ćwiczyć, nie zakłócając spokoju bliskich (wystarczy podłączyć słuchawki). Sprawdź też nasze pozostałe propozycje, znajdziesz je w dalszej części zestawienia.

 

 

Tabela porównawcza

 

Zalety
Wady
Podsumowanie
Oferty

Najlepszy produkt

Zalety

Altówka jest zrobiona z odpowiednio dobranych gatunków drewna. To sprawia, że wyróżnia się ona ciekawym brzmieniem, a jednocześnie nie jest podatna na uszkodzenia. Instrument można łatwo nastroić, gdyż przy każdej ze strun jest maszynka Wittner.

Wady

Nie wszystkim muzykom spodobał się dołączony do zestawu futerał. Część z nich uważa, że nie jest on poręczny, nie ma paska pozwalającego na zawieszenie go na ramieniu.

Podsumowanie

Instrument jest dostępny w rozmiarze 4/4. Poza futerałem, w komplecie otrzymujemy też kalafonię oraz wykonany z drewna brazylijskiego smyczek. Jest on wyposażony w naturalne, końskie włosie.

Drugi wybór

Zalety

Instrument jest wygodny w przenoszeniu. To model elektryczny, dlatego jest pozbawiony pudła rezonansowego i waży niecałe 500 g. Jeśli podłączymy słuchawki, dźwięki będziemy słyszeć tylko my, więc nie zakłócimy spokoju pozostałych domowników.

Wady

Osoby, które wcześniej grały na tradycyjnej altówce, miały problem z przyzwyczajeniem się do nowego instrumentu. Potrzeba kilku dni, aby w pełni do niego przywyknąć.

Podsumowanie

To model odpowiedni zwłaszcza dla bardziej doświadczonych altowiolistów, którzy lubią eksperymentować z brzmieniem. Altówka ma ulepszony układ elektroniczny, wyposażono ją w kilka innowacyjnych rozwiązań. Do nich zalicza się m.in. czytnik kart SD oraz odtwarzacz plików MP3, MIDI i AAC.

Rozważ też

Zalety

Altówka została dobrze przystosowana do potrzeb początkujących muzyków. Można ją bez trudu nastroić, a częste powtarzanie tej czynności nie będzie konieczne, jeśli zadbamy o systematyczną konserwację kołków. W komplecie jest kalafonia, smyczek, jak również futerał.

Wady

Jak twierdzą niektórzy konsumenci, podbródek jest stosunkowo twardy. Z tego powodu podczas ćwiczeń można odczuwać dyskomfort, zwłaszcza w pierwszych dniach gry na nowej altówce.

Podsumowanie

Mimo że instrument nie jest pozbawiony wad, często słyszy się, że to dobry wybór dla osób bez doświadczenia. Co więcej, chętnie kupują go też średniozaawansowani altowioliści. To model wykonany z drewna świerkowego, jaworowego i hebanu. Wygląda on elegancko, a do tego jest trwały.

 

 

8 najlepszych altówek. Opinie w 2024 roku

 

Każdy altowiolista powinien przeczytać ranking altówek. Przeanalizowaliśmy opinie konsumentów i na tej podstawie udało nam się wytypować najbardziej popularne instrumenty. Wśród nich są modele dla doświadczonych muzyków, jak i tych początkujących, więc każdy znajdzie coś dla siebie.

 

1. Yamaha V7 SG44 w komplecie ze smyczkiem i futerałem

 

Instrument Yamaha V7 SG 44 jest wykonany ręcznie, ze starannie wyselekcjonowanych gatunków drewna. Płyta wierzchnia jest zrobiona ze świerku, płyta spodnia i boczki z klonu, a podbródek jest hebanowy. Altówka została pokryta ciemnobrązowym lakierem. Jej rozmiar to 4/4.

Prezentowany model można bez trudu nastroić i przygotować do gry, co wynika z zastosowania maszynki Wittner przy każdej ze strun. W komplecie znajdziemy kalafonię, smyczek z drewna brazylijskiego z hebanową żabką oraz lekki, ale wytrzymały futerał.

Uważa się, że Yamaha V7 SG 44 to dobra altówka dla osób początkujących. Konsumenci chwalą ją za elegancki wygląd, szybkie strojenie oraz odporność na uszkodzenia. Na uwagę zasługuje też to, że futerał wyposażono w praktyczną kieszeń na nuty.

 

 

 

 

Altówka elektryczna

 

2. Yamaha SV 150 BR Silent Violin Elektryczne

 

Altówka to instrument, który jest dostępny nie tylko w wersji akustycznej, ale i elektrycznej. Muzykom chcącym kupić nowoczesny model polecamy Yamaha SV 150 BR. To wyposażona w nowoczesne opcje altówka w rozmiarze 4/4, która wyróżnia się lekkością. Waży ona 490 g.

Instrument efektownie się prezentuje, gdyż nie ma tradycyjnego pudła rezonansowego. Niemniej jednak daje on możliwość skorzystania ze standardowego żeberka. Model jest wyposażony w czytnik kart SD, metronom, odtwarzacz plików MIDI, MP3 i AAC, a także tuner.

Czy altówka elektryczna przypadła do gustu altowiolistom? Muzycy, którzy zdecydowali się na jej zakup, twierdzą, że podjęci bardzo dobrą decyzję. Do najważniejszych zalet instrumentu zalicza się: ciekawe brzmienie, lekkość i ulepszony układ elektroniczny. Można do niego podłączyć słuchawki, aby podczas ćwiczeń nie przeszkadzać domownikom.

 

 

 

 

3. Altówka 15″ 38,1cm M-tunes No.140 drewniana

 

Altówka M-tunes No.140 15″ 38,1cm jest przeznaczona dla początkujących muzyków. To model uczniowski, do którego dołączono niezbędne do gry akcesoria. Mowa tu o smyczku z naturalnym, końskim włosiem, kalafonii, a także lekkim futerale.

Wierzchnia płyta pudła rezonansowego jest wykonana z drewna świerkowego, a płyta spodnia, boczki oraz szyjka z jaworowego. Pozostałe elementy, czyli podstrunnica, kołki i podbródek są hebanowe. Jak pokazał test altówek, opisywany instrument jest dobrze przystosowany do potrzeb nie tylko początkujących, ale i średniozaawansowanych altowiolistów.

Posiadacze altówki przyznają, że jest ona elegancka i bardzo wytrzymała. Zwracają oni uwagę zwłaszcza na oprawę kołków. Ich systematyczna konserwacja zapobiega rozstrajaniu się instrumentu, co jest istotne dla osób, które starają się ćwiczyć codziennie.

 

 

 

 

4. Gewa Pure PS402222 EW 35,5 cm

 

Altówka Gewa Pure PS402222 EW 35,5 cm ma w zestawie kalafonię, smyczek, jak również futerał. Pudło rezonansowe jest w ciemnym, brązowo-czerwonym kolorze i wykazuje odporność na zarysowania. Materiałem wykonania płyty wierzchniej jest drewno świerkowe, a tylnej i boczków drewno klonowe.

Przeznaczone do przenoszenia instrumentu etui ma praktyczną kieszeń na nuty. Co ważne, futerał można trzymać w dłoni lub nosić na ramieniu, gdyż w komplecie znajdziemy pozwalający na to pasek.

Z zakupu instrumentu bez wątpienia będą zadowolone osoby, które rozpoczynają naukę w szkole muzycznej. Altówka jest odpowiednio przygotowana do gry. Ponieważ dołączono do niej potrzebne elementy, nie trzeba ich dobierać samodzielnie, co uznano za duże ułatwienie.

 

 

 

 

5. Yamaha V5 SC44 4/4 w Komplecie ze Smyczkiem i Futerałem

 

Często polecanym początkującym altowiolistom modelem jest Yamaha V5 SC44 4/4. Został on wykonany z drewna świerkowego (płyta wierzchnia), klonowego (płyta spodnia) i hebanu (podstrunnica). Pozostałe elementy są zrobione z palisandru. Altówka jest dostępna w rozmiarze 4/4.

Instrument jest wykończony ręcznie, dlatego efektownie się prezentuje. Razem z nim w zestawie otrzymujemy też drewniany smyczek, kalafonię oraz prostokątny futerał. Wyposażono go w dwa paski, więc można nosić go jak zwykły plecak.

Kupujący zauważyli, że znajdujące się przy strunniku maszynki ułatwiają strojenie altówki. Zebrała ona wiele pochlebnych recenzji także ze względu na dostosowanie do potrzeb muzyków bez doświadczenia. Instrument jest trwały i poręczny.

 

 

 

 

6. Hora A100 Altówka 13

 

Altówka Hora A100 jest przeznaczona głównie dla osób, które dopiero rozpoczynają naukę w szkole muzycznej. To model w rozmiarze 13 cali. Jest on robiony w całości w Europie. Do jego produkcji wykorzystano drewno świerkowe (płyta wierzchnia), klonowe (płyta spodnia) oraz heban (kołki i podstrunnica).

Biorąc pod uwagę to, z czego wykonano instrument, mamy pewność, że nie zniszczy się szybko. Można bez przeszkód ćwiczyć na nim codziennie, nie ma przy tym konieczności jego częstego strojenia. W zestawie nie ma smyczka i kalafonii, należy je dobrać samodzielnie.

Opinie o altówkach Hora, które są głównie pozytywne, zachęciły wiele osób do zakupu przedstawionego instrumentu. Zdobył on uznanie mniej doświadczonych muzyków, ponieważ jest solidny. Model A100 jest chwalony także za przyjemne brzmienie.

 

 

 

 

7. Stentor SR-1038Q Altówka

 

Model Stentor SR-1038Q nie powinien umknąć uwadze osobom szukającym instrumentu do codziennych ćwiczeń i doskonalenia techniki gry. Jego płyta wierzchnia jest wykonana z mocnego świerku, a płyta spodnia z drewna rezonansowego, co przekłada się na lepsze brzmienie.

Altówkę wyposażono w metalowy, lekki strunnik z 4 mikrostroikami. Bejcowana na czarno podstrunnica z hebanu sprawia, że instrument jest elegancki. Wspomniany element ładnie kontrastuje z brązowym pudłem rezonansowym.

Sprawdziliśmy, co o altówce sądzą kupujący. Jedną z jej istotniejszych zalet jest to, że producent dołączył do zestawu smyczek z naturalnym włosiem oraz futerał. Jest on lekki i wytrzymały, ma kieszeń na nuty oraz elementy odblaskowe.

 

 

 

 

8. Altówka Valencia VA400-15

 

Instrument Valencia VA400-15 jest dostępny w rozmiarze 3/4. Ważne jest to, że nie ma potrzeby kupowania osobno smyczka ani kalafonii. Elementy te zostały dołączone do zestawu, więc od razu po zakupie możemy sprawdzić, jak brzmi opisywana altówka.

Model wykonano z dobrze wyselekcjonowanych gatunków drewna, dlatego jest wytrzymały i ładnie się prezentuje. Przenoszenie instrumentu z miejsca na miejsce nie sprawia żadnego problemu, gdyż w komplecie znajdziemy też poręczny, solidny futerał. To duże udogodnienie dla osób, które muszą dojeżdżać na lekcje gry.

Głębokie, bardzo ciekawe brzmienie to jedna z tych zalet altówki, o której muzycy wspominają najczęściej. Ich zdaniem instrument sprawdza się podczas solowych fragmentów utworów. Poza tym nie wymaga on częstego strojenia.

 

 

 

 

Akcesoria do altówki

 

Futerał na altówkę

 

Canto Futerał do Altówki

 

Futerał na altówkę Canto jest wyposażony w szelki, dlatego można wygodnie nosić go na plecach. Z boku znajdziemy też duży uchwyt służący do przenoszenia instrumentu w dłoni. Pokrowiec wykazuje odporność na rozerwanie, jak i przemakanie.

Materiałem wykonania produktu jest Kodura. To mocna tkanina kaletnicza, która jest w 100% wodoodporna. Futerał jest dostępny w uniwersalnym, czarnym kolorze. Jest on zamykany na zamek błyskawiczny, który płynnie działa i nie zacina się.

Canto to jeden z częściej kupowanych pokrowców na altówkę. Konsumenci doceniają go za ochronę instrumentu przed działaniem wilgoci. Ponieważ futerał jest w ciemnym kolorze, nie brudzi się szybko i nie wymaga częstego czyszczenia.

 

 

 

 

Altówka struny

 

Larsen Multifilament-Fiberkern struny do altówki Strong

 

Każda altówka ma 4 struny, które trzeba co pewien czas wymienić. Często polecanym zestawem jest Larsen Multifilament-Fiberkern Strong. Jest on zapakowany w małe pudełeczko, dlatego warto nosić go przy sobie i być przygotowanym na każdą okoliczność.

W komplecie znajdziemy 4 struny. Są to: A ze stalowym rdzeniem i płaską owijką, D z włókna przędzy wielowłókienkowej z nylonowym rdzeniem, a także C i G (obie z włókna przędzy wielowłókienkowej z nylonowym rdzeniem oraz srebrną owijką).

Struny są solidnie wykonane, dlatego ryzyko ich przypadkowego zerwania (przykładowo w czasie strojenia altówki) jest zmniejszone do minimum. Konsumenci uważają, że zestaw jest praktyczny i przyczynia się do ładnego brzmienia instrumentu.

 

 

 

 

Przewodnik zakupowy – Jaką altówkę kupić?

 

Jeżeli masz wątpliwości, jaką altówkę wybrać, nie martw się. W poradniku zakupowym umieściliśmy kilka wskazówek, dzięki którym z pewnością uda Ci się znaleźć właściwy instrument do gry, wyróżniający się ciekawym brzmieniem. Zachęcamy więc do lektury.

Akustyczna czy elektryczna?

Coraz częściej instrumenty są dostępne w dwóch wersjach, a więc nie tylko akustycznej, ale również elektrycznej. Dotyczy to zarówno skrzypiec czy gitary, jak i altówki. Jeżeli dopiero rozpoczynamy naukę w szkole muzycznej, prawdopodobnie lepszym wyborem okaże się model akustyczny. Pozwoli on nam na opanowanie podstaw techniki gry, możemy też uniknąć popełniania błędów, które z czasem staną się złym nawykiem. Poza tym to tradycyjne altówki najczęściej pojawiają się w orkiestrach symfonicznych i grupach muzycznych wykorzystujących ten instrument. Modele elektryczne są znacznie mniejsze i lżejsze, a tym samym wygodniej się je przewozi. Wszystko ze względu na to, że nie mają one pudła rezonansowego. Tego typu altówki polecane są doświadczonym muzykom lubiącym eksperymentować i szukać nowoczesnych brzmień. Elektryczny instrument jest wyposażony m.in. w czytnik kart pamięci, odtwarzacz MP3 dający możliwość grania do podkładu muzycznego, a także funkcję cichych ćwiczeń. Jeżeli podłączymy do niego słuchawki, dźwięki będziemy słyszeć tylko my, więc reszta domowników może swobodnie wypoczywać lub wykonywać codzienne obowiązki. To, jaka jest najlepsza altówka, w dużej mierze zależy od własnych preferencji. Wybierając instrument dla siebie, bardzo ważne jest to, aby sprawdzić jego brzmienie. Jeżeli nie będzie nam odpowiadać, powinniśmy poszukać innego modelu.

 

Rozmiar

Dobór altówki w odpowiednim rozmiarze jest kluczowy, bo od tego zależy komfort gry. Jeżeli kupimy za mały lub zbyt duży instrument, szybko zniechęcimy się do regularnych ćwiczeń, gdyż nie będzie nam to sprawiało przyjemności. Doświadczeni altowioliści radzą, aby rozmiar altówki dobierać do długości ręki. Poniżej znajduje się wskazówka, jak to zrobić:

  • * długość ręki do 58 cm – rozmiar 12 – 13 cali,
  • * długość ręki do 63 cm – rozmiar 14 cali,
  • * długość ręki do 65 cm – rozmiar 15 cali,
  • * długość ręki do 67 cm – rozmiar 15,5 cala,
  • * długość ręki do 68 cm – rozmiar 16 cali,
  • * długość ręki równy 68 cm i więcej – rozmiar 16,5 cala.

Niektórzy producenci podają rozmiar altówki w centymetrach, np. 30 cm, 33 cm, 39 cm itp. Niekiedy stosuje się też takie same oznaczenia jak w przypadku skrzypiec, czyli przykładowo 3/4, 4/4. Jeśli nie do końca wiemy, który instrument wybrać, warto poprosić o poradę bardziej doświadczonego muzyka.

 

Materiał wykonania

Altówki są produkowane z różnych gatunków drewna. Do tych najpopularniejszych zalicza się świerk, jawor, klon, heban oraz palisander. Zwykle jest tak, że poszczególne elementy instrumentu są zrobione z innego drewna, co wpływa na jego wygląd i brzmienie. Pudło rezonansowe zwykle pokryte jest brązowym lub brązowo-czerwonym lakierem o połyskującym lub satynowym wykończeniu.

Elementy w zestawie

Jak twierdzi większość altowiolistów, najlepsza altówka ma w zestawie dodatkowe elementy, takie jak smyczek z naturalnym włosiem oraz kalafonia. Są one niezbędne do gry, więc jeśli nie znajdą się w komplecie, konieczne stanie się dokupienie ich osobno. Do przenoszenia instrumentu z miejsca na miejsce potrzebny jest lekki i poręczny futerał. On także może być dołączony do zestawu.

 

Altówki w dobrych cenach

Choć czasem słyszy się, że zakup altówki to bardzo duży wydatek, nie zawsze tak jest. Modele dla początkujących muzyków są stosunkowo tanie, większość z nich kosztuje kilkaset złotych. Jednak należy mieć na uwadze, że są to instrumenty fabryczne, czyli produkowane masowo. Te robione ręcznie przez lutników, są znacznie droższe. Cena takich altówek obejmuje zakres od kilku do kilkudziesięciu tysięcy złotych.

 

 

FAQ

 

P1: Co to jest altówka?

Altówka to strunowy instrument muzyczny, który należy do grupy smyczkowych. Swoim wyglądem przypomina ona nieco skrzypce, ale jest od nich większa, ma też niższe i głębsze brzmienie. Altówka powstała w okresie baroku, ale wtedy wykorzystywano ją głównie jako instrument akompaniujący skrzypcom. Obecnie odgrywa ona istotną rolę w orkiestrach symfonicznych, są też muzycy występujący solowo. Instrument jest zbudowany z podłużnego pudła rezonansowego, na którym znajdują się otwory w kształcie litery „f”. Ma on również gryf z bezprogową podstrunnicą, na którym znajdują się metalowe struny. Jest on zakończony główką w charakterystycznym kształcie, przypominającym skorupę ślimaka.

P2: Altówka a skrzypce – jakie są różnice?

Altówka i skrzypce należą do tej samej grupy instrumentów smyczkowych, jednak mają różne wymiary i brzmienie. Mimo to gra się na nich w podobny sposób, a więc opiera się je na ramieniu. Altówka jest większa od skrzypiec, a wydobywane z niej dźwięki są niższe, głębsze, a jednocześnie łagodniejsze. Używany do gry smyczek jest nieco dłuższy i cięższy. Jak zauważają muzycy, altówka ma dłuższą menzurę, co sprawia, że rozstaw palców na podstrunnicy jest szerszy. Dawniej wykorzystywano ją jako uzupełnienie brzmienia skrzypiec, ale obecnie jest traktowana również jako samodzielny instrument.

 

P3: Ile strun ma altówka?

Altówka, podobnie jak skrzypce, jest wyposażona w cztery struny. Są one strojone w kwintach do następujących dźwięków: c, g, d i a, zaczynając od tej nastrojonej najniżej. Dawniej struny do altówki były wykonywane z preparowanych jelit zwierzęcych. Obecnie są one zrobione najczęściej ze stali, ewentualnie tworzywa sztucznego pokrytego cienką, metalową owijką. Do produkcji strun wykorzystywane są nowoczesne technologie i rozwiązania mające na celu ocieplenie dźwięków. Dzięki temu brzmią one podobnie jak te wykonywane z jelit, a jednocześnie są odporne na zmiany temperatury i działanie wilgoci (co chroni przed częstym rozstrajaniem się altówki).

 

P4: Jak wygląda altówka?

Głównym elementem budowy altówki jest pudło rezonansowe. Znajdują się na nim dwa otwory w kształcie stylizowanej litery „f”. Instrument jest wyposażony także w gryf z bezprogową podstrunnicą, który jest zakończony główką w kształcie skorupy ślimaka. Altówka ma cztery struny, wykonane z metalu lub tworzywa sztucznego z metalową owijką. W zależności od rozmiaru długość pudła rezonansowego wynosi: 40,6 cm, 39,4 cm, 41 cm, 42 cm lub 43 cm. Struny są podparte na podstawce, napina się je za pomocą kołków. Do gry na altówce niezbędny jest smyczek. Jest on trochę większy i cięższy od tego przeznaczonego dla skrzypiec.

P5: Ile kosztuje altówka?

Osoby, które chciałyby nauczyć się grać na altówce, często obawiają się, że zbyt wysokie ceny instrumentów uniemożliwią im to. Jednak modele dla początkujących nie są bardzo drogie, wiele z nich kosztuje jedynie kilkaset złotych. Dotyczy to zarówno altówek używanych, jak i nowych. Jeżeli ma to być instrument dla bardziej doświadczonego altowiolisty, trzeba się liczyć ze znacznie większym wydatkiem. Musimy za niego zapłacić od kilku do kilkudziesięciu tysięcy złotych. Dotyczy to w szczególności altówek wykonywanych ręcznie przez lutników. W kwestii ceny dużo zależy też od tego, jakie materiały zostały użyte do produkcji instrumentu.

 

 

Ostatnio aktualizowane: 27.04.24

 

Osoby zainteresowane grą na skrzypcach na początku skupiają się przede wszystkim na zdobywaniu nowych umiejętności. Nauka gry na instrumencie zwykle pochłania cały ich wolny czas. Może się jednak zdarzyć tak, że początkowa motywacja do pracy znacznie osłabnie. Wtedy, aby się zainspirować i znaleźć energię do działania, warto zapoznać się z życiorysami znanych skrzypków męskich, którzy odnieśli sukces w swojej dziedzinie.


Juan d’Arienzo

Na wyróżnienie zasługuje znany męski skrzypek Juan d’Arienzo, który urodził się 14 grudnia 1900 roku w Buenos Aires, a zmarł w tym samym mieście 14 stycznia 1976 roku. To muzyk i kompozytor pochodzenia argentyńskiego. Publiczności był znany także jako El Rey del Compas, co w tłumaczeniu oznacza Króla Rytmu. Juan d’Arienzo zajmował się szeroko pojętą sztuką, bo poza muzyką jego pasją było również aktorstwo. Kompozytor zdobył sławę tym, że w tangu wrócił do rytmu 2×4 i dodał do niego nowoczesną aranżację. Jego muzyka jest do tej pory popularna na imprezach tanecznych, czyli milongach. Są to spotkania z tangiem w roli głównej. 

 

Wadim Brodski

W 1950 roku w Kijowie na świat przyszedł Wadim Brodski, który stał się znanym i cenionym wirtuozem skrzypiec. Muzyk jest potomkiem Adolfa Brodskiego, który jako pierwszy wykonał Koncert skrzypcowy Piotra Czajkowskiego. Wadim Brodski urodził się w ukraińskiej rodzinie o żydowskich korzeniach. Swoją przygodę z nauką gry na skrzypcach rozpoczął w wieku 6 lat, a już mając 11 lat, wystąpił z Orkiestrą Symfoniczną Kijowskiej Filharmonii. Wadim Brodski był znany nie tylko w swoim kraju, ale też stał się popularny za granicą. W 1982 roku wystąpił w Nowym Jorku. W latach siedemdziesiątych muzyk zamieszkał w Warszawie i otrzymał polskie obywatelstwo. Obecnie mieszka w Rzymie. Wadim Brodski może pochwalić się licznymi nagrodami w międzynarodowych konkursach. Pierwsze miejsce zajął m.in. na Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Henryka Wieniawskiego czy Konkursie im. Paganiniego.

Gediminas Dalinkevičius

Gediminas Dalinkevičius to skrzypek, dyrygent i litewski muzyk urodzony 3 września 1946 roku w Kownie. W tym też mieście ukończył szkołę muzyczną, a później Konserwatorium Litewskie ze specjalizacją w grze na skrzypcach. Muzyk przez dłuższy czas pracował w Litewskiej Filharmonii Państwowej na stanowisku wicedyrektora, a później sam założył orkiestrę kameralną, gdzie był dyrygentem i dyrektorem artystycznym. Gediminas Dalinkevičius przez pewien czas zajął się działalnością polityczną, jednak po odejściu z parlamentu powrócił do swojej początkowej pasji, czyli muzyki. 

 

Stefan Dymiter 

Na wspomnienie zasługuje też Stefan Dymiter, który urodził się 5 maja 1938 roku w Płonnej (osada na podkarpaciu), a zmarł 26 października 2002 roku w Krakowie. Był to cygański skrzypek-wirtuoz, który uczył się grać na instrumencie samodzielnie. Już jako dziecko stracił wzrok, później amputowano mu nogi. Mimo to znalazł determinację do tego, aby nadal się rozwijać. Stefan Dymiter, znany pod pseudonimem Cororo, był jednym z najbardziej znanych muzyków ulicznych w Polsce. Od 2012 roku w Kowarach, czyli miejscu pochówku muzyka, odbywa się festiwal muzyki etno nazwany jego imieniem. 

 

Konstanty Andrzej Kulka

Znanym współczesnym polskim skrzypkiem jest Konstanty Andrzej Kulka urodzony w 1947 roku w Gdańsku. To także wirtuoz, solista, kameralista i pedagog. Już jako siedemnastolatek dostał wyróżnienie na konkursie międzynarodowym w Genui. W 1966 roku zdobył I nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Radiowym ARD, który odbywał się w Monachium. Obecnie jest profesorem Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Dorobek muzyka jest imponujący, dotychczas wykonał on kilka tysięcy koncertów i recitali i grał z orkiestrami z całego świata. 

 

Niccolò Paganini

Tworząc artykuł na temat znanych skrzypków męskich, nie mogliśmy zapomnieć o Niccolò Paganini. To włoski skrzypek, gitarzysta, altowiolista, kompozytor i wirtuoz urodzony w 1782 roku w Genui i zmarły w 1840 roku w Nicei. Jak podają źródła, jego ojciec zmuszał go do kilku, a nawet kilkunasto-godzinnych ćwiczeń gry na instrumencie w ramach kary. Przez długi czas Niccolò Paganini występował tylko we Włoszech, ale później pojawił się też na zagranicznych scenach. Zdobył światowe uznanie i do dzisiaj jest wspominany jako jeden z najlepszych skrzypków na świecie.

Gustavo Adolfo Dudamel Ramírez

Skrzypce odgrywają też znaczącą rolę w życiu muzyka Gustava Adolfa Dudamela Ramíreza. To wenezuelski dyrygent i skrzypek urodzony 26 stycznia 1981 roku. Jest on m.in. głównym dyrygentem Orkiestry Symfonicznej w Göteborg i dyrektorem muzycznym Los Angeles Philharmonic. Gustavo Adolfo Dudamel Ramírez rozpoczął grę w orkiestrze dla dzieci i młodzieży już w wieku 4 lata. Brał też udział w programie edukacyjnym El Sistema, który działał w Wenezueli od 1975 roku. Jako dyrygent w 2017 roku poprowadził Koncert Noworoczny Filharmoników Wiedeńskich.

 

Henryk Wieniawski

Henryk Wieniawski jest uznawany za jednego z najbardziej uzdolnionych polskich skrzypków i kompozytorów. Urodził się w 1835 roku, a zmarł w 1880 roku. Warto wspomnieć, że to dzięki niemu do muzyki skrzypcowej wszedł polonez. Henrykowi Wieniawskiemu największą popularność przyniósł Koncert skrzypcowy d-moll, który do dzisiaj jest grany i uważa się go za popularny niemal na równi z koncertami Paganiniego.

 

 

Ostatnio aktualizowane: 27.04.24

 

Początkujący muzycy, którzy nie mają jeszcze dużego doświadczenia w grze, mogą nie wiedzieć, jak poprawnie nastroić instrument. Zazwyczaj konieczność przeprowadzenia takiej czynności pojawia się w pewnym czasie od momentu zakupu. Czasami nie ma możliwości skorzystania z pomocy innej osoby, wtedy warto wiedzieć, co przyda się do strojenia i jak poprawnie je wykonać. Przygotowaliśmy dla Ciebie wskazówki, które pomogą zadbać o idealną czystość dźwięków w Twoim instrumencie.

Strojenie instrumentu – dlaczego ma znaczenie?

Przede wszystkim trzeba zdawać sobie sprawę z tego, że strojenie instrumentów jest bardzo ważne, bez względu na to, czy mamy skrzypce elektryczne, gitarę, czy puzon. Jeśli nie będziemy przeprowadzać tej czynności wtedy, kiedy wystąpi taka konieczność, jakość naszej gry znacznie się obniży. Jeśli sprzęt muzyczny nie będzie nastrojony, nawet osoba mająca bardzo dobre umiejętności gry nie będzie w stanie wydobyć z niego harmonijnego dźwięku. Strojenie jest niczym innym jak regulacją wysokości dźwięków, jakie można wydobyć z instrumentu. Jest ona konieczna dla zapewnienia możliwie najlepszej zgodności harmonicznej zarówno między dźwiękami z konkretnego instrumentu, jak i pozostałymi sprzętami muzycznymi, które są wykorzystywane do grania danego utworu (np. w przypadku zespołów, orkiestr). 

Różne mechanizmy strojenia

Jako ciekawostkę można podać, że wyróżnia się różne mechanizmy strojenia uzależnione od typu instrumentu. Najczęściej wykorzystywaną klasyfikacją jest tak stworzona przez Ericha Moritza von Hornbostela i Curta Sachsa (klasyfikacja naukowa Hornbostela-Sachsa). Na jej podstawie można wyróżnić m.in. następujące mechanizmy wykorzystywane do zmiany wysokości dźwięku: 

* zmiana długości i siły naciągu strun w przypadku chordofonów,

* regulacja długości piszczałki, a w razie potrzeby także wymiana stroika w przypadku aerofonów,

* przesuwanie ruchomych obciążników, które wpływają na to, jak rozkłada się masa drgających elementów (idiofony).

Strojenie, szczególnie na początku muzycznej drogi, wydaje się trudnym zadaniem. Jeśli pobieramy lekcję od doświadczonego nauczyciela albo chodzimy do szkoły muzycznej, prawdopodobnie z biegiem czasu nauczymy się, jak poprawnie stroić nasz instrument, korzystając z rad bardziej doświadczonej osoby.

 

Jak nastroić skrzypce?

Często wykorzystywanym sposobem na dopasowanie wysokości dźwięków w skrzypcach jest strojenie od struny A. Można przeprowadzić je na dwa sposoby. Od kamertonu (przyrząd przeznaczony do strojenia instrumentów muzycznych) stroimy strunę A, a później do jej brzmienia dostosowujemy pozostałe, z uwzględnieniem tego, że przy dwudźwiękach powinny one ze sobą współgrać. Na początku stroimy strunę A z E, później A z D i tak dalej. Strojenie może wyglądać nieco inaczej, jeśli mamy w domu pianino. W Internecie można też znaleźć jego wirtualne odpowiedniki, które również można wykorzystać do strojenia. W tym przypadku każdą ze strun stroimy osobno, również zaczynając od A, później dwa razy kwinta w dół i jedna w górę. 

Niemal każdy muzyk w przypadku strojenia skrzypiec opiera się na stroju równomiernie temperowanym. Zakłada on, że podstawowa częstotliwość tonu, do którego dopasowuje się sprzęty muzyczne, wynosi 440 Hz. Struny skrzypiec są oznaczone jako G D A E. Strunę A stroi się do wspomnianej w zdaniu poprzednim częstotliwości, a pozostałe w stosunku 3/2 (kwinta czysta). 

Skrzypce – co można wykorzystać do strojenia?

Osoby grające na skrzypcach mogą skorzystać także z dostępnych na rynku akcesoriów, które zostały stworzone po to, aby strojenie instrumentu było łatwiejsze. Przede wszystkim przydatnym produktem może okazać się pasta do kołków. Trzeba wiedzieć, że materiał wykonania skrzypiec, czyli drewno, na skutek działania czynników zewnętrznych może nieco zmieniać swoją objętość. W takim przypadku poruszanie kołkami w celu strojenia może okazać się niemożliwe. Jeśli jednak posmarujemy te elementy specjalnym preparatem, zmiana ich pozycji będzie zdecydowanie łatwiejsza. Często pasty do kołków mają formę sztyftu, więc ich aplikacja jest bardzo prosta. 

Do strojenia skrzypiec możemy wykorzystać inny instrument klawiszowy, który dobrze gra. Często muzycy korzystają także z kamertonu, choć czasami jego użytkowanie bywa skomplikowane. Jeśli jednak wspomniane sposoby nie sprawdzają się w naszym przypadku, warto zastanowić się nad zakupem tunera. To niewielkie urządzenie elektroniczne z wbudowanym mikrofonem. Zbiera on dźwięk, jaki wydobywa instrument i określa, czy należy go podwyższyć czy obniżyć, aby brzmienie było jak najlepsze.

 

Podsumowanie

Jest duże prawdopodobieństwo, że na początku strojenie skrzypiec będzie trudne, jednak wystarczy trochę wprawy, aby nauczyć się, jak poprawnie to robić. Jeśli mamy taką możliwość, najlepiej skorzystać z pomocy doświadczonego muzyka, który wskaże, na co należy zwracać i poda nam praktyczne wskazówki. Aby utrzymać odpowiednią intonację instrumentu, nie można zapominać o jego konserwacji i należy korzystać z dobrej jakości akcesoriów. Jeśli zauważymy, że nasz instrument nie ma przyjemnego brzmienia, mimo że stroiliśmy go niedawno, może to oznaczać, że struny są już stare i wymagają wymiany.