4 najlepszych wirtuozów gry na fletni Pana

Fletnia Pana, czyli instrument zbudowany z szeregu drewnianych piszczałek, obecnie nie cieszy się bardzo dużą popularnością. Niemniej jednak wciąż jest ona elementem obecnym w folklorze niektórych krajów europejskich, afrykańskich, a także azjatyckich. W tym artykule opisujemy kilku muzyków, którzy stali się sławni dzięki grze na fletni Pana. Zachęcamy do lektury.

Gheorghe Zamfir

Wspomniany wcześniej rumuński muzyk Gheorghe Zamfir jest uznawany za jednego z największych wirtuozów gry na fletni Pana. Urodził się on w 1941 roku w Găești, początkowo chciał zostać akordeonistą. W wieku 14 lat artysta rozpoczął samodzielną naukę gry na fletni Pana, potem kontynuował edukację w Akademii Muzycznej w Bukareszcie. Mężczyzna został zauważony przez Marcela Celliera, szwajcarskiego znawcę muzyki etnicznej, badającego  rumuńską muzykę ludową w latach 60. XX wieku. Gheorghe Zamfir unowocześnił tradycyjny, rumuński styl gry na fletni Pana, a także sam instrument. Zwiększył on liczbę piszczałek z 20 do 22, 25, 28 oraz 30. Tym samym z każdej z nich możliwe było wydobycie do 9 dźwięków (także poprzez odpowiednią zmianę ułożenia ust w czasie gry). Łącznie wywodzący się z Rumunii artysta zdobył 120 złotych oraz platynowych płyt. Szacuje się, że w ciągu swojej 50-letniej kariery sprzedał ponad 120 milionów albumów. Poza tym w 1976 roku jego utwór zatytułowany “Doina de Jale” znalazł się na 4. miejscu brytyjskiej listy przebojów. Muzyk napisał książkę, która jest poświęcona fletni Pana. Dzięki niemu instrument stał się bardziej znany szerszej publiczności. Obecnie mężczyzna mieszka w Bukareszcie i udziela lekcji gry.

Dima Chaaback

Dima Chaaback to artysta, który urodził się w 1966 roku w Bursztynie (Ukraina). Fletnię Pana odkrył jako nastolatek, kiedy w radiu usłyszał utwór grany przez rumuńskiego muzyka Gheorghe Zamfira. Początkowo mężczyźnie wydawało się, że był to zwykły flet i dlatego zapisał się do liceum muzycznego w Łucku, aby nauczyć się na nim grać. Dopiero po pewnym czasie odkrył, że była to fletnia Pana i postanowił za wszelką cenę spotkać się z artystą, którego poznał za sprawą radia. Kiedy do tego doszło, Dima Chaaback usłyszał, że muzyk, którego podziwia, nie będzie udzielał mu lekcji gry na instrumencie, jednak został polecony mu jeden z jego najlepszych uczniów, Zacharija. Po opanowaniu gry na fletni Pana mężczyzna zaczął występować przed dużą publicznością, współpracował m.in. z Teatrem Opery i Baletu we Lwowie, często koncertował też na terenie republik ZSRR, Bułgarii i Węgrzech. Od 1994 roku muzyk mieszka w Polsce, w Lublinie. Jak sam przyznaje, jego misją jest niesienie pokoju i miłości na świecie, gdyż taki sam cel ma muzyka słowiańska oraz sama fletnia Pana. Ciekawe jest to, że Dima Chaaback jest współtwórcą ścieżki dźwiękowej do wielu filmów, takich jak “Tryptyk rzymski”, “Młode wilki” oraz “Nocne graffiti”. Na scenie występował on wspólnie z Krzesimirem Dębskim, Robertem Jansonem, Goranem Bregoviciem, Adamem Makowiczem i Michaelem Kamena.

Dumitru Harea

Dumitru Harea to artysta pochodzący z mołdawskiej wsi Isacova, oddalonej o 50 km od Kiszyniowa, czyli stolicy kraju. Kiedy ukończył szkołę muzyczną w Orhei i Liceum Muzyczne w Tiraspolu, zaczął studia w stołecznej Akademii Muzycznej w klasie fletni Pana. Już wtedy mężczyzna rozpoczął pracę w szkole muzycznej i uczył młodzieży gry na tym instrumencie. W 2001 roku artysta wydał solową płytę Muzyka Duszy, na której znalazły się najbardziej znane utwory klasyczne wykonywane na fletnię Pana, razem z akompaniamentem organów. Gościnnie występuje on z grającym muzykę cygańską zespołem Terno, a także polską grupą Czerwone Gitary. Co więcej, muzyk koncertuje na terenie całej Europy, m.in. w Szwecji, Niemczech i Wielkiej Brytanii. Dumitru Harea skupia się nie tylko na swojej karierze, ale również na tym, aby fletnia Pana stawała się coraz bardziej popularna. Od 2009 roku prowadzi on ogólnopolskie warsztaty gry na instrumencie, odbywające się w Bielsku-Białej, a w 2011 roku w Lesznie założył pierwszą w naszym kraju sekcję fletni Pana.

Edward Simoni

Edward Simoni, a właściwie Edward Krok, to urodzony w 1959 roku w Bytomiu polsko-niemiecki muzyk i kompozytor pieśni tworzonych do gry na fletni Pana. W wieku 7 lat artysta rozpoczął naukę gry na fortepianie i skrzypcach w Państwowej Szkole Muzycznej w Bytomiu. W latach 1973 – 1976 mężczyzna grał w jazz-rockowym zespole Rak, na flecie, fortepianie i skrzypcach. Nagrał on kilka utworów dla Polskiego Radia: “Koniokrad”, “Step Szaleńca” oraz “Prolog 6”. Edward Simoni od wielu lat mieszka w Niemczech. Uważa się go za jednego z najbardziej wybitnych panflecistów na świecie. Wydawane przez artystę albumy osiągały status złotej lub platynowej płyty. Współpracował on z takimi muzykami jak Michael Shepherd, Tatjana Seyffert czy Francisco Araiza.